Cem Karaca’nın şarkısıydı:
Bindik bir alamete
Gideoz kıyamete
Yol dediğin yol gibi
Ulaşmalı bir yere
Biz dön baba dönelim
Geliyoz aynı yere
Aynı yere geldik.
Bugün Suriye’de yaşandığı gibi 1939 yılında “bizim dışımızda bizim olmayan büyük dünya savaşı” patlamıştı. Müttefik Devletler ve karşısında Mihver Devletler dünya hammaddelerini ve pazarlarını paylaşma boğazlaşması içindeydiler. Sancılı, sıkıntılı, zor günlerdi. Genç Türkiye Cumhuriyeti’nde de “eski Osmanlı topraklarına yeniden kavuşma hayali” kuranlar, avantacılar, rantçılar, yağmacılar, vurguncular, Hitler’den para ve ucuza kağıt alan basın patronları, ajanlar ve Turancı maceracılar Türkiye’yi de dünya savaşına sokmak istiyorlardı.
Gazeteler de ikiye çatlamıştı.
Kimi başyazar şöyle diyordu:
“Mihver” den yana olalım.
Almanya kazanacak.
Onun yanında yer alalım.
Savaş sonrası ganimeti kapalım.
Kimi başyazar döktürüyordu:
“Müttefiklerden” yana duralım.
İngiltere kazanacak.
Ganimet istemeye yüzümüz olsun.

* * *

Ankara’da ise “Savaşa katılmanın Türkiye’nin toprak bütünlüğünü tehlikeye atacağını” düşünen bir lider yönetimdeydi.
O günleri anlatıyor.
Bulabilirseniz okuyun.
Edward Weisband adlı yazar “İkinci Dünya Savaşı’nda İnönü’nün Dış Politikası” adında belgesel kitap yazdı.
Kitapta şu cümleler var:
“İkinci Dünya Savaşı sırasında Türk dış politikasının hedefi, savaşa katılmadan “Türkiye’nin toprak bütünlüğünü” korumak oldu. Türk politikasının yönünü çizenler, yabancı askerleri Türk sınırından uzak tutarken, Türk askerlerini de yabancı sınırından uzakta tutmaya yönelmiş bir tarafsızlık siyaseti izlediler. Türk önderleri, “ne bir karış toprak vermeyi, ne de bir karış toprak edinmeyi” düşünüyordu. Türkiye’yi savaşa sürükleyecek serüvenci bir politika izlememiş, bunun yerine, bir “Müttefik” ya da “Mihver” zaferine karşı ağırlık olarak “Türkiye’nin güvenliğini” sağlamayı uygun bulmuşlardı. İsmet İnönü, bu uygulamanın baş yöneticisi olmuştur.”

* * *

Kitapta var.
O yıllarda “Devlet gemisinin çarkı İsmet İnönü’nün elindeydi” ve İsmet İnönü tavrını “4 öngörü“ üstüne bina etmişti.
1- Müttefikler, Almanya’yı bir güç olarak Avrupa’dan silmeye kalkacaklardı.
2- İngilizler, Ruslarla paylaşma anlaşmasına girecek ve bunun sonucu olarak Sovyetler Birliği (Rusya) Doğu Avrupa ile Balkanlar’a hakim olabilecekti.
3- İngiltere, Türkiye’yi savaşa girmeye zorlayacaktı.
4- Türkiye savaşa girecek olursa; Sovyetler, Türk havaalanlarının kullanılması da içinde, İngilizlere tanınan hakların, Türk Hükümeti’nce kendilerine de tanınmasını isteyecekler ve Sovyet Rusya “Mihvere karşı koruma bahanesiyle” Türkiye’yi işgal edecekti.

* * *

İsmet İnönü, Türkiye’nin toprak bütünlüğünü ve bağımsızlığını korumak için “ekmeğin karneye binmesi, varlık vergisinin getirilmesi, tarıma yüksek vergi konması” gibi halkta CHP’ye karşı öfke yükselten uygulamaların bir politikacı için yıkıcı darbelerini göze aldı.
Türkiye’yi savaşa sokmadı.
Tarihten bir yapraktır.
Bugün “İnönü nefreti“ üzerine siyaset kurmuş olanlar Türkiye’yi yönetiyor.
Havaalanlarını ABD’ye açtılar.
Türkiye’yi taraf yaptılar.
ABD, Rusya, Fransa, İngiltere, Çin, İran hepsi Suriye’ye yerleşti. ABD savaş uçakları ile Rus savaş uçakları Suriye’de uçuyor, fakat birbirini vurmuyorlar. Türkiye ise Rus uçağı düşürüyor. İktidar beslemesi yazarlar, savaş çığırtkanı oldular.
Bindik bir alamete.
Gideoz kıyamete.