Gün­lük ya­şa­mın ge­rek­si­nim­le­riy­le ve ko­şul­la­rıy­la il­gi­len­me­yen­ler se­çim sü­re­cin­de ar­tan bir güç­le de­mok­ra­si şar­kı­sı söy­le­mek­te, ki­mi za­man da ko­ro­lar oluş­tu­ra­rak ses­le­ri­ni yük­selt­mek­te­dir­ler. De­mok­ra­si, özel­lik­le Tür­ki­ye­’miz­de bir sa­vun­ma, gös­te­ri, ile­ri­ci­lik ve de­mok­rat­lık ara­cı ol­muş, ki­mi za­man sal­dı­rı ne­de­ni ol­du­ğu unu­tul­muş­tur. Çe­liş­ki­ler, ay­kı­rı­lık­lar, bo­zuk­luk­lar, kö­tü­lük­ler, ada­let­siz­lik ve hu­kuk­suz­luk­lar­la olum­suz­luk­lar de­mok­ra­si sö­mü­rü­sü ya­pan söz­de de­mok­rat­la­rın ola­ğan iş­lem ve ey­lem­le­ri ol­muş­tur. Çe­ki­len güç­lük­le­rin, sı­kın­tı­la­rın, du­yu­lan üzün­tü­le­rin, ya­şa­nan acı­la­rın, kar­şı­la­şı­lan kö­tü du­rum­la­rın kay­na­ğın­da bu yak­la­şı­mın ol­du­ğu açık­tır. Yö­ne­tim, de­mok­ra­si ve hu­kuk özür­lü­dür.

DE­MOK­RA­Sİ NE­DİR?

İl­gi­li­le­rin söy­le­dik­le­ri, ki­tap­la­rın yaz­dık­la­rı de­mok­ra­si­yi an­la­yıp be­nim­se­me­ye ye­ter­li ol­ma­mak­ta­dır. İn­san­lı­ğı tüm ge­rek­le­riy­le ya­şa­ma ge­çi­ren si­ya­sal dü­zen de­mok­ra­si­dir. Da­ha iyi­si ön­gö­rü­le­me­di­ğin­den olum­suz yan­la­rı­na kar­şın edi­ni­lip uy­gu­lan­ma­sı­na ça­lı­şı­lan bir yö­ne­tim bi­çi­mi­dir. Yö­ne­ti­len­le­rin hak­la­rı­nı kul­lan­ma­la­rı, öz­gür­lük­le­ri­ni ya­şa­ma­la­rı, her yön­den gü­ven­ce al­tın­da bu­lun­ma­la­rı, ba­rış, esen­lik ve mut­lu­luk­la var­lık­la­rı­nı sür­dür­me­le­ri, iliş­ki­le­ri­nin ba­rış, kar­şı­lık­lı say­gı ve gü­ven için­de yü­rü­me­si için öz­le­nen eşit­lik­çi, öz­gür­lük­çü, hu­ku­kun üs­tün­lü­ğü­ne da­ya­nan bir halk ya­pı­lan­ma­sı­dır. Hu­kuk­suz de­mok­ra­si si­ya­sal bir oyun­dan öte­ye ge­çe­mez. De­mok­ra­si in­san­lık öğ­re­ti­si­dir. De­mok­ra­si ko­nu­sun­da en önem­li öğe, ya­şa­ma ge­çir­me yo­lun­da­ki is­tenç (ira­de)dir. Söz­de ka­lan de­mok­ra­si ve de­mok­rat­lık, ben­cil, ki­şi­sel ve par­ti­zan dü­şün­ce­ler­le amaç­la­rın so­nu­cu­dur. Ger­çek de­mok­ra­si­ler hu­ku­kun üs­tün­lü­ğü­ne, bu­nun ya­şa­ma geç­me­si için de erk­ler ara­sın­da be­lir­gin ay­rı­lık ve den­ge­ye da­ya­nır. Ül­ke­miz­de, bir­çok ül­ke­de ol­du­ğu gi­bi de­mok­ra­si yan­lış an­la­şıl­mak­ta, yan­lış yo­rum­lan­mak­ta ve yan­lış uy­gu­lan­mak­ta­dır. Ki­şi­ye ve par­ti­ye gö­re de­mok­ra­si ol­maz. Ev­ren­sel, hu­kuk­sal ni­te­lik­le­ri­ni kim­se de­ğiş­ti­re­mez.

Sİ­YA­SAL ALAN

Yak­la­şan ge­nel se­çim­ler ne­de­niy­le ate­şi ar­tan si­ya­sal ala­na, or­ta­ma ba­kıl­dı­ğın­da her­ke­sin de­mok­rat ol­du­ğu, hat­tâ ki­mi­le­ri­nin baş­ka­la­rın­dan da­ha de­mok­rat­lık tas­la­dı­ğı gö­rül­mek­te­dir. Eği­tim­siz, bil­gi­siz, de­ne­yim­siz, inanç ve aşi­ret ba­ğı­na gö­mül­müş, çı­kar gü­dü­süy­le sap­ma­lar için­de olan­la­rın de­mok­rat­lı­ğı as­la inan­dı­rı­cı de­ğil­dir. Söz­le de­ğil, ya­şam bi­çi­mi, duy­gu ve dü­şün­ce ber­rak­lı­ğı, ça­lış­ma dü­ze­ni, sa­vun­du­ğu il­ke­ler­le ör­tü­şen ni­te­lik­li ki­şi­li­ğiy­le, iş­lem ve ey­lem­le­riy­le de­mok­rat­lık ka­nıt­la­nır. De­mok­ra­si­yi yoz­laş­tı­ran­lar bi­le de­mok­rat­lık­la övü­nü­yor, de­mok­ra­si nu­tuk­la­rı atı­yor. Bay RTE’­nin ko­nuş­ma­la­rı or­ta­da. De­mok­ra­siy­le bağ­daş­ma­yan, kı­na­na­cak tu­tum ve dav­ra­nış­la­rı sü­rü­yor. San­dık­la sı­nır­la­ya­rak de­mok­ra­si­yi san­dı­ğa so­ku­yor.

OL­MA­DAN OL­MAZ

Top­lum­sal ba­rı­şı, ulu­sal da­ya­nış­ma­yı gö­zar­dı eden, do­ğal inanç ve soy de­ği­şik­lik­le­ri­ni ay­rım­cı­lık ne­de­ni ya­pan, bir­lik­te­lik, ba­rış, eşit­lik, den­ge ve da­ya­nış­ma­ya uzak du­ran, hak­la­rın kul­la­nıl­ma­sı­nı, öz­gür­lük­le­rin ya­şan­ma­sı­nı en­gel­le­yen, top­lum­sal, si­ya­sal ve eko­no­mik tüm gü­ven­ce­le­ri en do­yu­ru­cu bi­çim­de sağ­la­ya­ma­yan, erk­ler ay­rı­lı­ğı­nı ke­sin çiz­gi­ler­le ger­çek­leş­ti­re­me­yen, in­san­lık, ada­let amaç­lı hu­ku­ka da­yan­ma­yan dü­zen­ler de­mok­ra­si ola­rak ta­nım­la­na­maz. Yal­nız se­çim san­dı­ğıy­la an­la­tı­lan de­mok­ra­si, de­mok­ra­si de­ğil­dir.
Ana­ya­sa­’nın ön­gör­dü­ğü ant çiğ­ne­ni­yor, yad­sı­nı­yor, ayak­lar al­tı­na alı­nı­yor. Ana­ya­sa­’da Ana­ya­sa­’ya ay­kı­rı­lı­ğın et­kin bir yap­tı­rı­mı yok. Ken­di­ni güç­lü gö­ren­ler ya­sa­la­rı çiğ­ne­mek bir ya­na Ana­ya­sa­’ya say­gı­sız­lık yo­luy­la ulu­sa say­gı­sız­lı­ğın çir­kin ör­nek­le­rin­den ka­çın­mı­yor. Ge­liş­mek­te olan top­lum­lar için ce­za ya­sa­la­rı ye­ter­li ol­mu­yor. Et­kin de­ne­tim, et­kin yap­tı­rım de­mok­ra­si­nin gü­ven­ce­si­dir. Asıl gü­ven­ce, ulu­sun be­nim­se­me ve ko­ru­ma is­ten­ci­dir.

DOĞ­RU OTU­RUP DOĞ­RU KO­NU­ŞA­LIM

De­mok­ra­si­nin yoz­laş­ma­sı­na ve sö­mü­rül­me­si­ne iliş­kin ya­kın­ma­lar git­tik­çe ar­tı­yor. Dev­le­tin inanç ve soy ay­rı­mı ala­nı ya­pıl­dı­ğı, ada­let­siz­li­ğin, hu­kuk­suz­lu­ğun, bas­kı­nın, iş­ken­ce­nin, şid­de­tin, hak­sız­lı­ğın, yol­suz­lu­ğun, hır­sız­lı­ğın ön­le­ne­me­di­ği, yar­gı­nın ba­ğım­sız­lı­ğı­nın tar­tı­şıl­dı­ğı, kı­yım­la­ra ve yı­kım­la­ra en­gel olun­ma­dı­ğı, eği­ti­min bo­zul­du­ğu, kül­tür ve sa­na­tın yad­sın­dı­ğı, lâ­ik­li­ğin ve dev­let ku­ru­cu­la­rı­nın ka­ra­la­nıp suç­lan­dı­ğı, ka­dın­la­ra sal­dı­rı­lar­la oran­tı­sız güç kul­la­nı­mı­nın ar­ka­sı­nın ke­sil­me­di­ği, iş­çi­le­rin ve genç­le­rin dö­vül­dü­ğü, par­ti­zan­lı­ğın az­gın­laş­tı­ğı, yö­ne­ti­min so­rum­suz­lu­ğuy­la de­ne­tim­siz­li­ğin ge­niş­le­di­ği, üni­ver­si­te­le­rin özerk ol­ma­dı­ğı, oy­la­rın sa­tı­lır­ca­sı­na kul­la­nı­lıp se­çim ay­kı­rı­lık­la­rı­nın ya­şan­dı­ğı, se­çim sis­te­mi­nin âdil ol­ma­dı­ğı, as­ker­le­rin si­ya­set­çi­ler­le po­le­mi­ğe gir­di­ği, med­ya­nın bü­yük ke­si­mi­nin uy­du­laş­tı­ğı, yan­sız ku­ru­mun kal­ma­dı­ğı yer­de de­mok­ra­si olur mu? Dü­şü­ne­lim...
23 Ni­san 1920’nin de­ğe­ri­ni bi­lip ya­ra­tı­cı­la­rı­nı öz­lem­le, sev­giy­le, say­gıy­la, yü­rek­ten bağ­lı­lık­la ana­lım.