Sevgili okurlarım, her gün yazı yazmak zorunda olunca bir sürü günlük iş birikiyor.
Bazıları çok önemli ama çözmek için zamanınız olmuyor.
Örneğin bir sağlık sorunu için gitmeniz gereken yerler var, bir türlü gidemiyorsunuz.
Bu hafta (eğer mümkün olursa) birkaç günü yazısız geçireyim diyorum.
Eğer görüşemezsek sizlere şimdiden mutlu ve sağlıklı bir 2017 yılı diliyorum.

*  *  *

Tam da bunları yazmıştım ki, bir e-posta mesajı önüme geldi. Yazmamak içime sinmedi, sizlere aynen iletiyorum. Türkiye’deki vurgunları, laçkalığı ve insanların ne durumlara düşürüldüğünü gösteren bir ibret belgesidir:
“Emin Bey merhabalar, 17 senedir yurt dışında çalışıyorum. Yaklaşık 6 ülkede bulunduk eşimle. Kiminde yeni evli ve çocuksuz, bir başkasında tek çocuklu ve şimdi de iki çocuklu bir çekirdek aileyiz.
17 koca senede elde ettiğim bütün varımı yoğumu 2015 yazında Dumankaya’nın İstanbul Sancaktepe’de başlattığı Mozaik projesinden bahçe katı 3 odalı bir daireye ve aynı sitenin hemen yanında yine Sancaktepe Adres adıyla satışa çıkarılan konutlardan 2 odalı başka bir daireye yatırdım.
830 küsur bin lira nakit para verdim ellerine. Ağzımız kulaklarımızda “Allah’a şükürler olsun, çocuklarımızın geleceği için mal sahibi olduk” deyip sarıldık eşimle birbirimize.
15 Temmuz geldi çattı, Dumankaya (Fetullah olayından) güme gitti. Önce kayyum şimdi de TMSF. Mozaik sitesi 2017 Nisan’da teslim edilecekti. Şantiye durmuş durumda, yetkilileri arıyoruz, bize gelen bir bilgi yok diyorlar.
TMSF yönetimi Dumankaya’nın merkezinde. Ne haber var, ne bir ses. Paralarımız kimin elinde belli değil, dairelerimizi alıp almayacağımız da belli değil.
Eminim Dumankaya’nın elinde bunlar gibi daha en az 10 proje var. İnşaatların bitmesini ve tapularını almayı bekleyen binlerce insan, milyarlarca lira paralarını akıtmışlar.
Kim soracak bu meselenin akıbetini bizim yerimize?
Yazılarınızın bir paragrafında söz ederek yardımcı olabilir misiniz lütfen. Saygılarımla.
Fırat Ülkü. Makine mühendisi.”