Cem Yılmaz’ın Sadri Alışık Ödülleri’nde ‘En İyi Komedi Oyuncusu’ ödülünü alması üzerine aktör Cem Davran bir tweet atmış ve şöyle demiş: “İftarlık Gazoz’la Cem’e komedi oyunculuğu ödülü öyle mi? Breh Breh… Adam dramatik inceliği döktürmüş, ne komedisi? Sahiden pes!”
Sert bir mesaj… Ve ilk anda insanda “Cem Yılmaz bu ödülü hak etmedi” algısı yaratıyor.
Ama dikkatli okuyunca aslında eleştirinin ödülü organize edenlere olduğunu ve konunun oyunculuk adına derin bir tartışma olduğu fark ediliyor.
Ama iş öyle kuru kuru oyunculuk tekniği ile açıklanabilecek bir durum değil. Cem Yılmaz’ın ‘İftarlık Gazoz’daki muhteşem performansı komedi ağırlıklı ama bolca da drama uğrayan bir yolculuk üzerine kurulu.
Cem Davran bir profesyonel olarak haklı olabilir. Ama tartışmaya Sadri Alışık Ödülleri’ni organize edenleri değil, Cem Yılmaz’ı özne yapıyor gibi durduğu için yanlış anlaşılmaya müsait görünüyor.
Kendi adıma çok da önemli bulmuyorum Cem Yılmaz’ın bana sinemada çok keyif veren performansının ince ince kategorizasyonunu yapma çabasını... Ödüllendirilmiş olması önemli.
Çünkü Yılmaz’ın bu cesaretle başka yönetmenler, başka hikayelerle aktörlük kariyerine devam etmesini bir izleyici olarak önemli buluyorum.
Otizmli bireylere güzel bir haber!
Önceki gün ilginç bir e-posta aldım.
“Zafer’in kardeşi otizmliydi ve her otizmli gibi eğitime odaklanamıyordu” diye başlıyordu ve şöyle devam ediyordu: “Diğer bir sorun ise eğitimde yüksek ücretler ve eğitime ulaşamayan diğer ailelerin fark edilmesiydi. Zafer’in otizmli kardeşinin akıllı cihazlara ilgisini gören iki arkadaş, otizmli çocuklar için eğitsel oyunlar geliştirmeye başladılar. Daha sonra hayallerine inanan arkadaşları ve destekçileri sayesinde, içinde birçok oyunu içeren bir platform haline dönüştü. Ekip, amacını ‘otizm eğitimini herkes tarafından ulaşılabilir yapmak’ olarak tanımlıyor ve ‘Şu an dünyayı değiştiriyoruz’ mottosuyla ODTÜ Teknokent’in desteğiyle yollarına devam ediyorlar.”
Ne kadar heyecan verici bir haber bu! E-postada bahsedildiğine göre, ülkemizde kanser hastalarının sayısının üç katı otizmli var. Ve biz, bırakın bu insanlara gerekli sosyal desteği sağlamayı, okul eğitimlerini bile zorlaştıran bir ülkede yaşıyoruz. Arkadaşım Sedef Erken’in yıllardır tatlı oğluşunun eşit eğitim hakkı için AİHM’e kadar çıkma mücadelesine tanık olan biri olarak bir avuç insanın hem de güncel teknolojileri kullanarak yani bu ülkenin beton döken müteahhitten daha çok ihtiyacı olan bir alanda, hem de otizmli bireyler için alan açması şu karanlık gündemimizde gerçekten çok sevindirici bir haber. Otsimo adı verilen platform AppStore’da kullanıma sunulmuş durumda. Uygulama, Otsimo Çocuk ve Otsimo Aile’den oluşuyor. Otsimo Çocuk, eğitici, sade, basit oyunlar içeriyor. Otsimo Aile ise otizm sendromlu çocukların her oynadığı oyundan veri toplayarak ailelerin çocukların gelişimini takip etmesini sağlıyor. ODTÜ’lü iki genç mühendis Hasan Zafer Elcik ve Sercan Değirmenci’yi yürekten kutlarım!
