İşçinin, emekçinin alın teri bayramıydı dün... 1 Mayıs Birlik, Dayanışma, Mücadele ve Özgürlük Günü...
Sömürüye uğrayan işçilerin ve tüm ezilenlerin seslerini yükselttikleri gün...
Temel konu, bütün işçilerin daha iyi ücret kazanmaları, alın terinin hakkını alıp insanca yaşamaları...
İşçi sınıfının sorunları derya kadar... “Bir dokun, bin ah işit”
derler ya, onun gibi..
Son on beş yılda en fazla mağdur edilen kesim işçi sınıfı ve emekçiler oldu.
Birlik, dayanışma, mücadele güzel de, bunu başaracak sendika var mı? Bütün mesele bu... Sendika sayısı çok fazla ama bu sendikaların bir kısmı “Sarı sendika” denilen cinsten “Yandaş sendika”.
“Reis”e övgüler düzen iktidar yandaşı sendikacılar bunlar... Emekçilere de, memlekete de bir faydaları olmaz!
Ülkemizde işsizlik bir kâbus gibi! Çalışan kesim de mutsuz! Kıdem tazminatlarının fona devredilmesinden ve iş güvencelerinin yok edilmesinden korkuyorlar.
İktidar 16 Nisan öncesi referandum sürecinde neler neler vaat ediyordu! Şimdi verilen sözler unutulmuş görünüyor. Hani “Öküz öldü, ortaklık bitti!” derler ya... İşte öyle bir şey!