Doğum gününde içinizi ısıtacak 10 Aşık Veysel şiiri

Anadolu'nun en büyük zenginliklerinden olan halk ozanımız Aşık Veysel, doğumunun 122. yılında anılıyor... Türkiye'ye sayısız eserler bırakarak 78 yaşında hayata veda eden halk sanatçısı Aşık Veysel'in birbirinden anlamlı 10 şiirini sizlerle paylaşıyoruz...Mustafa Kemal Atatürk'ten Cumhuriyet'e, Anadolu'nun verimli ve kadim topraklarından vefasız sevdiğine kadar türküler yazmış halk ozanımız Aşık Veysel'i, 122. doğum gününde özlemle anıyoruz... AĞLAYALIM ATATÜRK'E Ağlayalım Atatürk'e Bütün dünya kan ağladı Başbuğ olmuştu mülke Geldi ecel can ağladı Şüphesiz bu dünya fani Tanrı'nın aslanı hani İnsi cinsi cem'i mahluk Hepsi birden ağladı Doğu batı cenup şimal Aman tanrım bu nasıl hal Atatürk'e erdi zeval Amir memur altın kürsü Yas çekip mebsan* ağladı İskender-i Zülkarneyin Çalışmadı bunca leğin Her millet Atatürk deyin Cemiyet-i akvam ağladı Atatürk'ün eserleri Söylenecek bundan geri Bütün dünyanın her yeri Ah çekti vatan ağladı Fabrikalar icat etti Atalığın ispat etti Varlığın Türk'e terk etti Döndü çark devran ağladı Bu ne kuvvet bu ne kudret Vardı bunda bir hikmet Bütün Türkler İnönü İsmet Gözlerinden kan ağladı Tren hattı tayyareler Türkler giydi hep karalar Semerkand'ı Buhara'lar İşitti her yan ağladı Siz sağ olun Türk gençleri Çalışanlar kalmaz geri Mareşal Fevzi'nin askerleri Ordular teğmen ağladı Zannetme ağlayan gülmez Aslan yatağı boş kalmaz Yalınız gidenler gelmez Felek-el mevt'in elinden Her gelen insan ağladı Uzatma Veysel bu sözü Dayanmaz herkesin özü Koruyalım yurdumuzu Dost değil düşman ağladı CUMHURİYET DESTANI Atatürk'tür Türkiye'nin ihyası Kurtardı vatanı düşmanımızdan Canını bu yolda eyledi feda Biz dahi geçelim öz canımızdan Sinesini hedef etti düşmana Ölmüşken vatanı getirdi cana Çekti kılıcını çıktı meydana Gören ibret aldı meydanımızdan Çekildi sancaklar dayanmaz canlar Şarktan garba gitti Türk'teki şanlar O kadar paşalar o zabitanlar Ayrılmadı asla sağ yanımızdan Dumlupınar Sandıklı'nın cephesi Dağları yıkıyor topların sesi Kahraman askerin hücum etmesi Cihan sele gitti al kanımızdan Kaçırdık düşmanı bulunmaz izi Bir hücumda geçti öte denizi Siyanet ettiler askerimizi Vatan memnun kaldı zabitanımızdan Şeyh Sait de yüzün tuttu isyana Milletini hor baktırdı vatana Fakir fukarayı boyadı kana Öyle şeyhler çoktur külhanımızdan Çağırdım Şeyh Said sağır mı diye Başında sarığı değir mi diye Tarttılar şeyhleri ağır mı diye Haberin doğrulttun urganımızdan Şeriatı düşündüler şerciler Birtakım millete fesat verdiler Her biri bir yerde hep geberdiler Onlar kurtulmadı toplarımızdan Aklı başınd'olan düşünür bunu Şeriatçı oldu tüketen onu Dağda belde fukaraya soygunu Veren onlar idi vatanımızdan Menemen mes(e) lesi geldi meydana Orda birkaçları uydu şeytana Mehdi diye kendi kendin urgana Taktı kurtulmadı darlarımızdan Gazi Paşa Haziretli bir kişi Ne kadar cesaret tuttu bu işi Sarmıştı vatanı düşman ateşi Esirgedi bizi ziyanımızdan İddiacı Türkiye'nin insanı Çalışmakla kazandık biz vatanı Aç kurt gibi parçaladık düşmanı Şecaat görünce aslanımızdan Kurtardık vatanı bu belalardan Tiren hattı küşat ettik her yerden Terrakk'etti mektebimiz hep birden Teşekkür kazandık müşranımızdan Hükümet de milletini kayırdı Bir af etti hapisleri koyverdi Adaletle tebligatlar duyurdu Çok şeref kazandık bayramımızdan Türkiye'yi adalette yaşattı Dağları deldirdi demir döşetti Millete bir altın kemer kuşattı Haşa nankör olman devranımızdan Aşık Veysel bunu böyle söyledim Benden de yadigar bu kalsın dedim Sözlerim yalan mı dinle efendim Kürrei arz doldu hep şanımızdan KARA TOPRAK Dost dost diye nicesine sarıldım Benim sâdık yârim kara topraktır Beyhude dolandım boşa yoruldum Benim sâdık yârim kara topraktır Nice güzellere bağlandım kaldım Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum Her türlü isteğim topraktan aldım Benim sâdık yârim kara topraktır Koyun verdi kuzu verdi süt verdi Yemek verdi ekmek verdi et verdi Kazma ile döğmeyince kıt verdi Benim sâdık yârim kara topraktır Âdem'den bu deme neslim getirdi Bana türlü türlü meyva yedirdi Her gün beni tepesinde götürdü Benim sâdık yârim kara topraktır Karnın yardım kazmayınan belinen Yüzün yırttım tırnağınan elinen Yine beni karşıladı gülünen Benim sâdık yârim kara topraktır İşkence yaptıkça bana gülerdi Bunda yalan yoktur herkes de gördü Bir çekirdek verdim dört bostan verdi Benim sadık yârim kara topraktır Havaya bakarsam hava alırım Toprağa bakarsam dua alırım Topraktan ayrılsam nerde kalırım Benim sâdık yârim kara topraktır Dileğin varsa iste Allah'tan Almak için uzak gitme topraktan Cömertlik toprağa verilmiş Hak'tan Benim sâdık yârim kara topraktır Hakikat ararsan açık bir nokta Allah kula yakın kul da Allah'a Hakkın gizli hazinesi toprakta Benim sâdık yârim kara topraktır Bütün kusurumuzu toprak gizliyor Merhem çalıp yaralarımı düzlüyor Kolun açmış yollarımı gözlüyor Benim sâdık yârim kara topraktır Her kim ki olursa bu sırra mazhar Dünyaya bırakır ölmez bir eser Gün gelir Veysel'i bağrına basar Benim sâdık yârim kara topraktır UZUN İNCE BİR YOLDAYIM Dost dost diye nicesine sarıldım Benim sâdık yârim kara topraktır Beyhude dolandım boşa yoruldum Benim sâdık yârim kara topraktır Nice güzellere bağlandım kaldım Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum Her türlü isteğim topraktan aldım Benim sâdık yârim kara topraktır Koyun verdi kuzu verdi süt verdi Yemek verdi ekmek verdi et verdi Kazma ile döğmeyince kıt verdi Benim sâdık yârim kara topraktır Âdem'den bu deme neslim getirdi Bana türlü türlü meyva yedirdi Her gün beni tepesinde götürdü Benim sâdık yârim kara topraktır Karnın yardım kazmayınan belinen Yüzün yırttım tırnağınan elinen Yine beni karşıladı gülünen Benim sâdık yârim kara topraktır İşkence yaptıkça bana gülerdi Bunda yalan yoktur herkes de gördü Bir çekirdek verdim dört bostan verdi Benim sadık yârim kara topraktır Havaya bakarsam hava alırım Toprağa bakarsam dua alırım Topraktan ayrılsam nerde kalırım Benim sâdık yârim kara topraktır Dileğin varsa iste Allah'tan Almak için uzak gitme topraktan Cömertlik toprağa verilmiş Hak'tan Benim sâdık yârim kara topraktır Hakikat ararsan açık bir nokta Allah kula yakın kul da Allah'a Hakkın gizli hazinesi toprakta Benim sâdık yârim kara topraktır Bütün kusurumuzu toprak gizliyor Merhem çalıp yaralarımı düzlüyor Kolun açmış yollarımı gözlüyor Benim sâdık yârim kara topraktır Her kim ki olursa bu sırra mazhar Dünyaya bırakır ölmez bir eser Gün gelir Veysel'i bağrına basar Benim sâdık yârim kara topraktır GÜZELLİĞİN ON PAR'ETMEZ Güzelliğin on par'etmez Bu bendeki aşk olmasa Eğlenecek yer bulaman Gönlümdeki köşk olmasa Tabirin sığmaz kaleme Derdin dermandır yareme İsmin yayılmaz aleme Aşıklarda meşk olmasa Kim okurdu kim yazardı Bu düğümü kim çözerdi Koyun kurt ile gezerdi Fikir başka başk'olmasa Güzel yüzün görülmezdi Bu aşk bende dirilmezdi Güle kıymet verilmezdi Aşık ve maşuk olmasa Senden aldım bu feryadı Bu imiş dünyanın tadı Anılmazdı VEYSEL adı O sana aşık olmasa MEMLEKETE DESTAN OLDUM Memlekete destan oldum Karim beni beğenmedi Esten oldum dosttan oldum Yarim beni beğenmedi Ne söylesem “deli” dedi “Meyva vermez cali” dedi “Açma bana kolu” dedi Sarim beni beğenmedi Ben gönlümün valisiyim Altı çocuk velisiyim Bir güzel delisiyim Durum beni beğenmedi Yine düştüm dilden dile Göz yaşlarım sile sile Attı beni gurbet ele Yarim beni beğenmedi Geçti güzelliğin cağı Golkoy’e kurdum otagi Guz geldi doktu yapragi Dalim beni begenmedi Veysel yonum yare dondum Lodos degmis kara dondum Yesillenmis yare dondum Pirim beni begenmedi ANLATAMAM DERDİMİ DERTSİZ İNSANA Anlatamam derdimi dertsiz insana Derd çekmeyen dert kıymetin bilemez Derdim bana derman imiş bilmedim Hiçbir zaman gül dikensiz olamaz Gülü yetiştirir dikenli çalı Arı her çiçekten yapıyor balı Kişi sabır ile bulur kemali Sabretmeyen maksudunu bulamaz Ah çeker aşıklar ağlar zarınan Yüce dağlar şöhret bulmuş karınan Çağlar deli gönül ırmaklarınan Ağlar ağlar göz yaşların silemez Veysel günler geçti yaş altmış oldu Döküldü yaprağım güllerim soldu Gemi yükün aldı gam ilen doldu Harekete kimse mani olamaz BU DÜNYAYI KURAN MİMAR Bu dünyayı kuran mimar Ne hoş sağlam temel atmış İnsanlığa ibret için Kısım kısım kul yaratmış Kimi yaya kimi atlı Kimi uçar çift kanatlı Dünya şirin baldan tatlı Eyvah balı tuza katmış Kazması yok küreği yok Ustası var çırağı yok Gök kubbenin direği yok Muallakta bina çatmış Bu çark böyle döner durmaz Ehli aşklar yanar durmaz Aşk meyinden kanar durmaz Sevgi muhabbet yaratmış Hep biliriz dünya fani Oyalıyor seni beni Adem atadan bu yana Nice insan gelmiş gitmiş Bu dünyaya gelen gülmez Bir yol var ki giden gelmez Bu hikmeti kimse bilmez Ona sır demiş kapatmış Bu nizamı böyle kurmuş Kendi çekilmiş oturmuş Veysel'e türlü dert vermiş Durmadan derman aratmış DOSTLAR BENİ HATIRLASIN Ben giderim adım kalır Dostlar beni hatırlasın.. Düğün olur bayram gelir Dostlar beni hatırlasın.. Can kafeste durmaz uçar Dünya bir han konan göçer Ay dolanır yıllar gecer Dostlar beni hatırlasın.. Can bedenden ayrılacak Tütmez baca yanmaz ocak Selam olsun kucak kucak Dostlar beni hatırlasın.. Ne gelsemdi ne giderdim Günden güne arttı derdim Garip kalır yerim yurdum Dostlar beni hatırlasın.. Açar solar türlü çiçek Kimler gülmüş kim gülecek Murad yalan ölüm gerçek Dostlar beni hatırlasın.. Gün ikindi akşam olur Gör ki başa neler gelir Veysel gider adı kalır Dostlar beni hatırlasın AŞIK VEYSEL'İN SON ŞİİRİ Selam saygı hepinize Gelmez yola gidiyorum Ne karaya ne denize Gelmez yola gidiyorum Ne şehire ne de köye Ne yıldıza ne de aya Uçsuz bucaksız deryaya Gelmez yola gidiyorum Gemi bekliyor limanda Tayfaları hazır ondan Gözüm kalmadı cihanda Gelmez yola gidiyorum Eşim dostum yavrularım İşte benim sonbaharım Veysel karanlık yollarım Gelmez yola gidiyorum