Çingene Hakkı’nın Konağı şenlenirdi
- Metin Akpınar: Doğup büyüdüğüm Aksaray ve orada yaşadığım bayramları unutmam mümkün değil. Çingene Hakkı’nın konağında otururduk ve bayramın ilk günü ev ahalisinin bayramlaşması büyük bir töreni andırırdı, konak adeta şenlenirdi. Tabii ben de biriktirdiğim harçlıklarımla çok mutlu olurdum.
Rimel yüzünden gözlerim şişti!
- Hülya Avşar: 14 yaşındaydım ve bayramın ilk günü aynanın karşısına geçip gözlerime rimel sürmüştüm. Makyaja o zamanlar çok meraklıydım. Ama nur içinde yatsın babam beni o şekilde görünce küplere binmişti.
Gözlerimi hemen silmemi istedi. Bu durum tabi ki çok ağrıma gitti ve ağladım. O yıl bayram ziyaretlerimi, ağlamaktan şişmiş gözlerle yapmıştım.
Ayhan Işık’ın verdiği bayram bahşişleri
- Kerem Alışık: Benim bayramlarım renkli geçerdi. Çünkü evimize birçok ünlü aktör, yıldız gelirdi. En önemlisi de Ayhan Işık’tı. Ayhan Ağabey arabasına çok önem verdiğinden, “Kerem, dikkat et, çocuklar çizmesin” derdi ve bayram bahşişimi peşin peşin cebime koyardı. Ben de o bizde oturduğu süre boyunca, çocuklar arabanın kaportasını çizmesin diye nöbet tutardım.
Amcamın yeni besteleri
- Göksel Arsoy: Bir bayram sabahı hiç unutmam amcam Yesari Asım Arsoy bizim eve gelmiş ve yeni bestelerinden birini terennüm etmişti.
Çok güzel bir bayram sabahıydı o. Amcamı, onun sesini ve o sabahı hep hatırlarım.
Bayram demek dış dünyaya açılmaktı
- Nilüfer: Cihangir’de otururduk ve dördüncü kattaydık. Ailenin tek çocuğuydum ve annem beni oynamak için pek sokağa bırakmazdı. Bu nedenle, bayramlar benim için ailece dış dünyaya açılmanın keyfi demekti. Bayramlarda hiç canım sıkılmazdı.
Boğaz’da yaptığım tekne turu
- Bergüzar Korel: Şimdi düşünüyorum da, hayatımın en mutlu bayramları, babamla geçenler olmuş. Beni Boğaz’da tekneyle gezdirdiği bir bayramı hatırlıyorum. Güneşli bir gündü ve o günün kokusu bile başkaydı.
Malkoçoğlu’nun bayramı olmaz!
- Cüneyt Arkın: Anadolu’da, ‘Malkoçoğlu’ serisinden bir film çekiyorduk. Bayram gelmişti ama izin yapmamız mümkün değildi. Çünkü filmi bir an önce yetiştirmemiz gerekiyordu. Bunun sonucunda da setteki herkes yüreği burkulmuş bir şekilde çalışmaya devam etti. Benim için hüzünlü bir bayramdı o, herkes ailesiyle bayramlaşırken, ben Malkoçoğlu olup, atın üzerinden ‘Savulun bre’ diyerek kılıç sallıyordum.
Üç bayramda bir alınan ayakkabılar
- Edip Akbayram: Babam oto boya ustasıydı. Çoğu aile gibi yoksulduk ve bu yüzden bayramlarda çok eziklikler yaşardım. Mesela bana her bayramda değil, üç bayramda bir ayakkabı alınırdı. Yani bir bayram alınan ayakkabıyı üç bayram kullanırdım. Onun için de ayakkabılarıma gözüm gibi bakardım.
Şeker yemekten alerji oldum
- Burcu Güneş: Bir şeker bayramı günü o kadar çok şeker yedim ki, sonunda alerji oldum. Kısacası şeker oburluğu yüzünden o bayram bana zehir olmuştu.
Yağmur’la ilk bayramım…
- Türkan Şoray: Kızım Yağmur’la birlikte geçirdiğim ilk bayramı unutamam. İnanılmaz bir duyguydu bu. Kızım çok küçük olmasına rağmen, sabah erkenden onu güzelce giydirmiş, karnını doyurmuştum. Henüz bebekti ama Yağmur’la birlikte olmak, bayramı onunla yaşamak bana inanılmaz bir keyif vermişti. Hâlâ o bayram aklımdadır.
Yatağa mahkum olduğum bayram
- Mehmet Ali Erbil: Ortaokul yıllarımdı. Yine bir bayram günü, soğuk algınlığı nedeniyle yatağa mahkum oluşumu hiç unutamam.
Babamın aldığı ayakkabıları hasta yatağımdan ayırmamıştım. Ancak o bayram yüreğim sızlasada yataktan çıkamamıştım.
