Bayrağımız Atatürk
Kurtarıcımız, kurucumuz, eşsiz önderimiz Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK'ü aramızdan ayrılışının 76. yılında tanımı güç, ölçülmez bir özlem, sevgi, saygı ve bağlılıkla anıyor, daha çok arıyoruz. İnsan hak ve özgürlüklerini amaçlayan ve sağlayan çağdaşlığın yolunu açarak ümmetten ulus, kul-kölelikten yurttaş düzeyine yükseltmesinin, onurlu
kimliğimizi edinmemizin önderi olarak unutulmaz hizmetlerini, özverilerini, uyarı ve önerilerini tüm sıcaklığıyla yaşıyoruz.
Gerici, tutucu, bölücü, yıkıcı, aymaz ve sapkınlarla insanlık, ahlâk, değerbilirlik, terbiye yoksunu niteliksiz ve kişiliksizlerin saldırdığı ve saldırttığı ATATÜRK, ulusumuzun en büyük evlâdı, ülkemizle tümleşen devletimizin en onurlu simgesi, varlığımızın ve yaşamsal ilkelerimizin
özeti, Türkiye'mizle özdeşleşerek kurumlaşan özgün değerimizdir.
Bilgisizlik, uyduluk ve uşaklıkla saldıran, toplumsal bilinci yıkıp kavramların içini boşaltarak değerlerle bağlarımızı koparmak, böylece her duruma elverişli biçimde boşlukta bırakmak için çabalarını sürdüren lâik Türkiye Cumhuriyeti karşıtları, kötülüklerini sürdürüyor. Saygı duruşunun “sap gibi durmak” nitelemesiyle yapaylığını açıklayanların izlenen çelişkileri, karışık sözleri ve adını anmaktan kaçınma telâşları ne olursa olsun, ATATÜRK bizim bayraklaşan büyüğümüzdür.
Hakaret ve eleştiriyi birbirinden ayıramayan ya da ayırmak istemeyen yüksek mahkeme üyelerinin bulunduğu ülkemiz tablosuna bir de
ATATÜRK'e hakareti suç saymayan kimi RTÜK üyeleri eklendi. Bu üzücü ortamda O'nun değerini bilmemenin, yolundan ayrılmanın, ilkelerine sırt çevirmenin onarılması güç yıkımlarının ürünü olan yaşadığımız kötülüklerden ders almamızı dileyerek, O'na yürekten bağlılık andımızı yineliyor, Atatürkçü şairlerimizden bir şiirle anısı önünde saygıyla eğiliyoruz:
ATATÜRK
Öldüğü gün,
Şaşırdık.
Aklımızı başımızdan aldı O.
* * * * * *
Anıtkabir' e baktığımız gün,
Kalbimizde,
Beynimizde kaldı O.
* * * * * *
Bir destandı Atatürk,
Bir efsaneydi.
Düş müydü, gerçek miydi bilmem,
Belki de tanrısal
bir masaldı O.
* * * * * *
Her darda kaldığımızda,
Kanatlarının altına,
Sığındığımız,
Kocaman bir kartaldı O.
* * * * * *
En karanlık günlerimizde,
Güvendiğimiz,
Tutunduğumuz,
Tek daldı O.
* * * * * *
Bağımsızlık dedi,
Özgürlük dedi,
Baş eğmedi saldırgana,
Kırdı zincirlerini tutsaklığın.
Dize getirdi yeryüzünü.
Dosta barış çelenkleri sundu,
Düşmana,
Korku saldı O.
* * * * * *
“Ey, Türk gençliği!”
dedi bir gün,
“Sana bırakıyorum eserimi”,
Rahat, huzurlu, mutlu,
Sonsuz uykusuna daldı O.
* * * * * *
On Kasım sabahı hepimiz,
On yedi milyon insan,
Yetim kaldık.
Anamız, babamız,
önderimiz,
Mustafa Kemal'di O.
* * * * * *
Mustafa Kemaller
tükenir mi hiç?
Nice Mustafa Kemaller
doğurur analar.
Bir göktaşı gibi
dağıldı yıldız yıldız,
Çoğaldı O.
Özbek İNCEBAYRAKTAR