Yağcılık yalakalık

Top­lum­sal iliş­ki­ler­de bir ki­şi­nin öbür ki­şi­ye ya­ran­mak için ya­ra­şır ol­ma­dı­ğı bi­çim­de ses­len­me­si, ge­rek­siz ve aşı­rı öv­gü­ler­de bu­lun­ma­sı, alı­şıl­mış adıy­la “dal­ka­vuk­lu­k” ve “yağ­cı­lı­k” ola­rak ni­te­len­di­ri­lir. Sır­na­şık, ar­sız, yüz­süz, onur­suz ve boş­bo­ğaz ol­mak da “ya­la­ka­lı­k”­tır. Çir­kin ve utan­dı­rı­cı tu­tum ve dav­ra­nış­la­rı da halk di­lin­de “yav­şak­lı­k” di­ye ta­nım­la­nır. Bu du­rum­lar, ki­şi­yi kü­çük dü­şü­rür, gü­ve­nil­mez, ina­nıl­maz ve ni­te­lik­siz kı­lar. Ken­di­le­rin­den uzak dur­ma­ya, ka­çın­ma­ya ne­den olur. Top­lu­luk için­de kı­na­nır­lar, iti­lir­ler, ya­dır­ga­na­rak ayıp­la­nır­lar. Ama ter­si­ne, ödül­len­di­rir­ce­si­ne ok­şa­nan­lar, övü­len­ler, des­tek­le­nen­ler, güç­len­di­ri­len­ler de var­dır. Bun­lar özel­lik­le si­ya­sal alan­da al­kış tu­tan, “.. se­nin­le gu­ru­r du­yu­yor..” di­ye çığ­lık­lar atan, dö­viz­ler ve pan­kart­lar açıp ta­şı­yan ami­go­lar, şı­ma­rık­lar­dır. Eğ­ri­ye doğ­ru, çir­ki­ne gü­zel, za­rar­lı­ya ya­rar­lı di­ye­rek ola­nak­la­ra ka­vu­şur, kat­la­ra çı­kar, hak­kı ol­ma­yan­la­rı el­de eder­ler. Bun­la­rı kul­la­nıp bun­lar­dan ya­rar­la­nan­lar top­lu­mu ka­rar­tan, kö­tü­lük­le­ri­ni bun­lar­la ya­şa­ma ge­çi­ren kö­tü­ler­dir.
Kar­şı­la­şıp rast­la­dık­ça in­sa­nı üzen gö­rün­tü­le­riy­le yağ­cı­lar ve ya­la­ka­lar, sı­rı­tan utan­dı­rı­cı­lık­la­rı­nın ayır­dın­da de­ğil­dir. Ki­mi­le­ri de ya­rar­lan­ma ama­cıy­la bi­le­rek bu soy­ta­rı­lık­la­ra gi­ri­şir. Çir­kin­lik­le­rin, ki­şi­sel bo­zuk­luk­la­rın kay­na­ğın­da eği­tim­siz­lik, gör­gü­süz­lük, çı­kar­cı­lık ve ah­lâk­sız­lık yat­mak­ta­dır. Med­ya­nın bü­yük ke­si­min­de bu tür ki­şi­le­ri gör­mek, bek­len­ti­le­ri ne­de­niy­le tut­sak du­ru­mu­na düş­müş olan­la­ra rast­la­mak ve çı­kar iliş­ki­le­ri­ni duy­mak tik­sin­di­ri­ci ol­mak­ta­dır. Onu­ru­nu, ki­şi­li­ği­ni, ki­mi­nin ya­nı­na çık­mak, ki­mi­nin il­gi ve öv­gü­sü­nü al­mak, bir şey­ler sağ­la­mak için unut­mak, kü­çül­mek, al­çal­mak, in­san de­ğer­le­rin­den so­yut­lan­mak en bü­yük yi­tik­tir.
İn­san­lık hiç­bir ne­den­le, hiç­bir şey için sav­sak­la­na­maz, göz­den çı­ka­rı­la­maz, unu­tu­la­maz, yi­ti­ri­le­mez. Ku­ru­luş­la­ra, ya­pı­la­ra, alan­la­ra ad ver­me yo­luy­la ya­ran­ma ça­ba­la­rı ya­kı­şık­sız­dır.