“Aşkın İstilası-Yol” adlı kitabıyla satış rekorları kıran ve içsel yolculuğundaki deneyimlerini okuyucuları ile paylaşan Metin Hara, “Kitapta, ‘Ben şuyum, ben buyum’ diye bir iddia yok, hep birlikte başaracağız var! Kendi değişimimi anlattığım kitabın her satırını sevgiyle, insanlara fayda sağlasın diye yazdım” diyor…

Bu kitap benim hikayem

Metin Hara, Fizyoterapist ve Enerji Tıbbı Uzmanı… 33 yaşında ama yaşından çok daha genç gösteriyor. “Merhaba ben Umay” diye elimi uzattığımda kollarını açıp, sarılmasi şaşırtıcı… Yakın ama mesafeli; içten ama temkinli… Davranışlarını karşısındaki kişiye göre ayarlıyor, zeki çok zeki… Kitabı 200 binden fazla satmış, yaptığı işi, insanlara ulaşmayı seviyor ve bunun haklı gururunu duyuyor… Projelerini, yaptıklarını, yapacaklarını anlatırken gözleri ışıl ışıl parlıyor.. İnsana iyi gelen biri Metin Hara…



- Ki­ta­bı­nın ya­rı­sın­da öz­ne­nin  ''ben'' ol­ma­sı ba­zı in­san­la­ra iti­ci ge­len bir du­rum, ne di­yor­sun?
Ki­tap be­nim hi­ka­yem, be­nim yol'um, ga­yet nor­mal di­yo­rum, ben ken­di hi­ka­ye­mi, de­ği­şi­mi­mi an­la­tı­yo­rum. Bu­nun ya­nın­da ra­hat­sız edi­ci şe­kil­de ''ben, ben'' di­ye yaz­dı­ğı­mı da dü­şün­mü­yo­rum.
- Oku­yan­lar a) Bil­dik şey­le­ri an­la­tı­yor, ye­ni bir şey­den bah­set­mi­yor, b) Be­ni al­dı gö­tür­dü di­yen iki gru­ba ay­rıl­mış du­rum­da, ne di­yor­sun?
Bil­dik şey­le­ri an­la­tı­yor di­yen­ler bir şe­yin doğ­ru ve­ya yan­lış ol­du­ğu­nu bil­di­ği hal­de ne­den doğ­ru ve­ya yan­lış ol­du­ğu­nu bil­me­yen in­san­lar­dan­dır. Bu­ra­da­ki fark id­rak­tır. Ben bu ki­tap­la id­rak sa­hi­bi olan ve­ya id­rak et­mek is­te­yen in­san­la­ra ulaş­ma­ya ca­lış­tım ve sa­nı­rım da ulaş­tım.
- Ki­ta­bı­nı Al­man Pi­er­re Frankch'nin ki­tap­la­rı­na ben­zet­tim. Mut­la­ka esin­len­di­ğin, bu­na ben­zer ki­tap­lar ol­muş­tur fa­kat ki­tap­ta ''kay­nak­ça'' hiç yok, se­be­bi ne­dir?
Ki­tap­ta ya­zan­lar her­ke­sin, he­pi­mi­zin ol­du­ğu için kay­nak­ça bö­lü­mü ek­le­me­dik. Yurt­dı­şı bas­kı­la­rın­da kay­nak­ça yaz­dık. Eğer ki­tap­ta ge­çen her tek­nik ve ta­nım­la­ma için bir kay­nak­ça gös­ter­miş ol­say­dık 400 bin say­fa­lık bir ki­tap olur­du. Bu du­rum yi­ne de dü­zel­ti­le­cek ve ki­ta­bı­mın ye­ni bas­kı­la­rın­da kay­nak­ça ek­le­ne­cek­tir.

Sürekli para ve futboldan konuşmak çok sıkıcı, çok sanal

- Ye­ğe­nin Le­o’­ya çok bağ­lı­sın, on­da ken­din­le il­gi­li ne gö­rü­yor­sun? Pe­şin­de koş­tu­ğu­muz şey ço­cuk­la­rın saf­lı­ğın­da mı?
Ye­ğe­nim Le­o be­nim içim­de­ki ço­cu­ğun ar­ka­da­şı... Ben ye­tiş­kin­le­rin ço­cuk­la­ra çok da faz­la bir şey öğ­re­te­bi­le­ce­ği­ni dü­şün­mü­yo­rum. Ba­zen ço­cuk­luk ar­ka­daş­la­rım­la bu­lu­şu­yo­rum. Üzü­cü ta­bi­i… Le­o ile evin sa­lo­nun­da de­ni­ze at­la­ma­ca oy­nu­yor­duk. Le­o’­ya de­dim ki “Le­o de­niz bu mev­sim­de çok so­ğuk!” ne de­di bi­li­yor mu­sun? “Da­yı sen hiç kork­ma ben gü­ne­şi de­ni­ze at­tım.” O ka­dar özel­ler ki­… On­lar için ço­cuk ki­ta­bı bi­le yaz­ma­ya baş­la­dım. On­la­rın dün­ya­sı bi­zim­ki ka­dar ka­ran­lık ol­ma­ma­lı. Bi­ri­le­ri gü­ne­şi at­ma­lı de­ni­ze­…
- Ki­lo prob­le­min yok, ta­dı­nı çı­ka­ra çı­ka­ra ye­mek yi­yor­sun? Ne­dir bu­nun sır­rı?
Ben as­lın­da in­sa­nın is­te­di­ği­ni ye­me­si ta­raf­ta­rı­yım. Be­nim ye­me dü­ze­nim ufak yaş­tan be­ri çok kö­tüy­dü. Tam an­la­mıy­la ne ya­pıl­ma­ma­sı ge­re­ki­yor­sa öy­le bü­yü­düm. 15 gün ta­ma­men ses­siz ve aç kal­dı­ğım bir kam­pa git­tim. Ne­re­dey­se gün­de 15 sa­at me­di­tas­yon yap­tım. Ora­dan dön­dü­ğüm­de et yi­ye­mez ol­dum. Bir an­da olan bu de­ği­şim çok ga­rip­ti. Son­ra as­lın­da ve­je­tar­yen bir bes­len­me­nin in­san sağ­lı­ğı için çok da­ha sağ­lık­lı ol­du­ğu­nu ta­raf­sız araş­tır­ma­lar­da oku­dum in­ce­le­dim. Ka­ça­mak­lar hep var. Çok da de­ğer­li­ler. Ken­di­mi kas­mı­yo­rum. Ama hiç­bir yi­ye­ce­ğe ba­ğım­lı ol­du­ğu­mu söy­le­ye­mem. Çok açık söy­le­ye­yim ço­ğu in­sa­nın ki­lo prob­le­mi duy­gu­sal den­ge­yi yi­tir­dik­le­ri için olu­yor. Be­den­le­rin­de be­lir­li hor­mon­lar ek­sik ol­du­ğun­da bu­nu çok kı­sa sü­re­de ya­pay yi­ye­cek­ler­den ala­bi­li­yor­lar. Bu mo­dern in­sa­nın so­ru­nu­…

BA­RIŞ­TAN VE ÇOK SES­Lİ­LİK­TEN YA­NA­YIM

- Ken­di­ni han­gi si­ya­sal par­ti­ye ya­kin his­se­di­yor­sun?
Be­nim ne ta­ra­fa ya­kın ol­du­ğum as­lın­da ba­riz bir şe­kil­de gö­rü­nü­yor. Ama ba­rış­tan, çok ses­li­lik­ten ya­na ol­du­ğum söy­le­ne­bi­lir. Ya­ni do­ğa­yı ko­ru­yan, eş­cin­sel­le­ri ko­ru­yan, in­san­la­rın fark­lı­lık­la­rı uyum için­de ya­şa­ya­bi­le­cek­le­ri­ni dü­şü­nen, her­han­gi bir par­ti ola­bi­lir. Me­se­la te­rör, do­ğa­yı, kat­let­me, in­san­la­rın öz­gür­lü­ğü­nü kı­sıt­la­ma, ka­bul edi­le­mez. Ya­ni şu­nu söy­le­ye­bi­li­rim sos­yal de­mok­ra­tım di­ye­bi­li­rim. Pay­la­şı­mın çok da­ha de­ğer­li ol­du­ğu­nu dü­şü­nen, her fark­lı­lı­ğın ya­şamda yer bul­ma­sı ge­rek­ti­ği­ni dü­şü­nen bir in­sa­nım.

‘YE­Nİ­ÇAĞ DER­Vİ­Şİ­’ BİR İD­Dİ­ASIZ­LIK MA­KA­MI

- “Mo­dern der­vi­şi­m” di­yor­sun, ne­dir bu? İd­di­alı de­ğil mi?
Ye­ni­çağ der­vi­şi be­nim ken­di­me tak­tı­ğım bir la­kap de­ğil. Bir ga­ze­te ro­pör­ta­jın­da be­nim için ya­zıl­mış­tı. Ben sa­de­ce fiz­yo­te­ra­pist de­ğil­dim. Yap­tı­ğım şey ta­mam­la­yı­cı
tı­p­tı. Ki­şi­sel ge­li­şim­ci za­ten de­ğil­dim. Yap­tı­ğım şey­ler hep bi­lim odak­lıy­dı. Der­viş ol­mak gü­zel­di. Su­fizm­de der­viş­lik yo­lu­na dü­şen her­kes ön­ce sı­fat­lar­dan arı­nır. As­lın­da ye­ni­çağ der­vi­şi id­di­alı­lık de­ğil bir id­di­asız­lık ma­ka­mı­… Der­viş ken­di­ni ara­yan de­me­k…. Ben de var­dım mı di­ye sor­dum ken­di­me? Var­ma­dım! “Ye­ni­ça­ğ” la­fı ise gü­zel­di. Da­yak ye­di­ği sev­di­ğiy­le iliş­ki­si­ne aşk di­yen de var, uğ­ru­na dağ­la­rı de­len­le­rin şi­ir ya­zan­la­rın da ya­şa­dı­ğı “aş­k” var. İki­si ay­nı mı? Ben o yüz­den ye­ni­çağ in­sa­nı­yım. Mo­dern, dün­ya­yı ge­zen, çağ­daş ya­şa­mın de­ğer­le­ri­ni kul­la­nan ama duy­gu­la­rı­nı iç­sel­li­ği­ni ge­le­nek­sel ya­şa­yan bir ya­pı­…