“Ölümlü Dünya”; “Aile Arasında” ve “Arifv216”dan sonra komedi sinemasını kalite seviyesini arttıran filmlerden biri olmuş.

Bizde de sık sık denenen bir komedi türü olan suç komedileri dünyanın her yerinde ilgiyle takip edilmekteler. Hareketli bir kurgu eşliğinde bir sürü aksiliğin planlarını bozduğu yasadışı işlere bulaşmış bir grup insanın yaşadıklarına odaklanan, şiddetle karışık komik öykülerden oluşurlar.
Bizde genellikle çok kompleks hikayeler kurulmaz bu tür komedilerde. Çoğunlukla iki erkekten oluşan kahramanlarımız yanlışlıkla mafyatik bir işe karışırlar, sonra birkaç tehlikeli ama yer yer de komik mafya adamlarıyla kaçma kovalamaca başlar, finalde de kötüler cezalarını bulur şeklindeki kolaycı formülle oluşturulan filmler bunlar. Elbette suç komedisinin iyi birkaç örneği yapıldı bu topraklarda da. Mesela “Organize İşler” ilk akla gelenlerden. Ama bu yerli komedi bolluğunda, hikayesiyle çizgi dışına çıkan, iyi oyunculardan kurulu, dinamik ve komik suç filmleri pek az çıkıyor karşımıza. Oyuncu Ali Atay’ın ilk filmi “Limonata”dan sonra yönetmenliğini yaptığı ikinci filmi “Ölümlü Dünya” bu anlamda çıtayı yükselten bir film olmuş.

olumlu-dunya-1


Mermer ailesi görünürde Anadolu Tat 1071 adında bir restoran işleten kalabalık bir aile. Zaman zaman çeşitli davetlere yemek servisleri de yapmaktalar. Oysa bu iş onların asıl mesleğini gizleyen bir paravandır sadece. Mermer ailesinin her üyesi usta birer katildir. Merkezi yurtdışında olan gizli bir örgütün tetikçiliğini yapmaktadırlar. Son görevlerinde bir aksilik yüzünden başarılı olamadıkları için örgütün müfettişleri onları ziyarete gelir. Ailede bir sızıntı olduğunu söylerler ve bunu kanıtlarlar. Mermer ailesi kritik bir karar vermek zorundadır. Ya sırlarını sırf gevezeliği yüzünden ifşa eden oğulu teslim edeceklerdir ya da her şeyi bırakıp ülkeyi hızlı bir şekilde terkedeceklerdir. Elbette ailenin babası Gazanfer ikincisini tercih eder. Ancak önlerinde çok uzun, bir sürü aksiliğin ve komedinin yaşandığı tehlikelerle dolu bir gün vardır.

olumlu_dunya_3

Belli ki yönetmen Ali Atay ve filmin diğer yazarları, hikayenin kahramanları için “Kingsman”deki gibi bir örgütün Türkiye ayağında, daha çok erkeklerin oluşturduğu bir aile hayal etmişler. Atay, Bunu özenle seçilmiş anadolu rock ağırlıklı retro müziklerle de desteklenen, Guy Ritchie tarzı hızlı bir kurgu eşliğinde anlatmayı hedeflemiş. Ailenin kardeşleri Zafer (Doğu Demirkol), Serbest (Feyyaz Yiğit) ve Serhan (Sarp Apak) arasında yaşanan çekişmeler filmin en komik sahnelerini oluşturuyor. Yönetmen birçok sahnede oyuncularının doğaçlama yapmasına olanak sağlamış. Özellikle de daha önce Okan Bayülgen’in programlarında izlediğimiz Feyyaz Yiğit’in canlandırdığı Serbest’ten güzel bir verim almış. Ancak tadında bırakılması gereken birkaç sahnesinin uzamasına da göz yumulmuş. Elbette şimdiye kadar izlediğimiz karakterlerinin parodileri gibi rollerle karşımıza çıkan Ahmet Mümtaz Taylan ve Mehmet Özgür’ün varlıkları filme renk katmış. Kadroda Sarp Apak ve Özgür Emre Yıldırım’ın yanısıra “Güldür Güldür Şov”dan bildiğimiz Alper Kul, Doğu Demirkol, İrem Sak gibi komedyenler de bulunmakta.

Hikayenin önemli anlarını oluşturan bol çatışmalı aksiyon sahneleri genellikle bilgisayar destekli, ritmi yüksek sahneler ama böyle sahneler biraz daha fazla tecrübe ve daha yüksek bütçe istiyor elbette. Bu yüzden mesela filmin ortalarında yer alan, son derece fiyakalı ve çok heyecanlı olabilecek otel sahnesi beklentinin biraz altında kalmış. Finaldeki büyük çatışma da hızlı geçilmiş hissi yaratıyor.
Ama “Ölümlü Dünya” genel anlamda işlevini yerine getiren yani seyircisini gayet eğlendiren bir suç komedisi olmuş. Türün meraklıları hiç de mutsuz ayrılmayacaklar bu şiddetli komediden...

3,5 yıldız
Ölümlü Dünya
Yönetmen: Ali Atay
Oyuncular: Ahmet Mümtaz Taylan, Alper Kul, Sarp Apak
110 dakika, 13+

Bir sevgisizlik filmi

Rus yönetmen Andrey Zvyagintsev daha ilk filmi 2003 yapımı “Dönüş”ten (The Return) itibaren dünyanın her yerinde sıkı takip edilen bir yönetmen olmuştu. “Sürgün” (The Banishment), “Elena” ve “Leviathan”ın ardından gelen beşinci filmi “Sevgisiz” onun sinemasının bütün alameti farikalarına sahip. Ama diğer yandan seyircisinin en çok içini acıtan filmi aynı zamanda.
Zvyagintsev, bir kez daha çağdaş Rus toplumundan yola çıkarak bize insan denen canlının geldiği bencillik çağının profilini çıkarıyor. Yine çok etkileyici bir sinema diliyle üstelik.
Film boşanmanın eşiğindeki bir karı kocanın yaşadığı büyük bir kayıp vakasını anlatıyor. Zhenya ve kocası Boris’in evlilikleri dağılmıştır. İkisinin de başkalarıyla ilişkileri vardır. Birbirleriyle olan iletişimleri çok bozulmuş ve artık birbirlerine tahammül edemez hale gelmişlerdir. 12 yaşındaki oğulları Alyosha’yla hiç ilgilenmemektedirler. Zavallı çocuk dağılan ailesi için çok üzülmektedir ve tek başınadır. Bir gün evden çıkar ve gider. Kayıp olduğu çok sonra anlaşılır. Sivil toplum örgütleri ve polis dört bir yandan Alyosha’yı aramaya başlarlar. Acaba Alyosha kendi mi kaçmıştır, yoksa kaçırılmış mıdır? Zhenya ve Boris’in, paniklemiş gibi gözükmelerine rağmen, pek de çocuğu kaybolmuş anne-baba gibi olmamalarının bir sebebi vardır. Çünkü onlar zaten sevgisiz büyümüş ve kendi bencillikleri içinde kaybolmuşlardır. Zhenya’nın güzellik uzmanına söylediği gibi, zaten oğlu daha doğumundan itibaren canını çok acıtmıştır. Hem kendi annesinden de bir sevgi kırıntısı görememiştir. Kocasıyla da sevgi temelli bir evlilik yapmamıştır. Sevgi görmeyenler başkasına da sevgi gösteremezler.

sevgisiz_1

Yönetmenin serinkanlı kamerası, bu trajik hikayeli filmi bizim de belli bir mesafeden izlememizi sağlıyor. Ama bu durum yine de Alyosha’nın yalnızlığına üzülmemize engel değil. Etkileyici sahneler ve yönetmenin her zamanki gibi çok sağlam kurduğu atmosfer bizi filme bağlıyor. Alyosha’yı canhıraş bir şekilde arayanların da otomatikleşmiş halleri oldukça düşündürücü. Suç tamamen Zhenya ve Boris’te değildir aslında. Teknolojinin sosyal hayatımız içinde geldiği nokta, iş dünyası, bürokrasi, siyaset, kısacası modern hayatı çepeçevre saran ‘sistem’ insanı duygusuzluğa ve giderek bencilliğe sürüklemektedir.
Elbette “Sevgisiz” hikayesi ve mesajıyla çok anlamlı bir film. Ancak yine de yönetmenin bu hikayenin evrenini oluştururken distopik görünme tuzağına düşmemek için Alyosha’nın arandığı sahneleri biraz fazla uzun tutması bazı seyircileri yorabilir. Ama yönetmenin, bu fonksiyonunu kaybetmiş aile üzerinden bilim-kurgu öğeleri kurmadan ikna edici bir ‘duyarsız’ toplum inşa etmesi de hiç kolay değil. Zvyagintsev bu uzun planları en çok bunun için kullanıyor, yabancılaştırıcı bir etki olmasın diye, arama sürecini ‘olabildiğince’ gerçek zamana yaklaştırarak belgesel gerçekçiliğine yaklaşıyor.
“Sevgisiz” yönetmenin önceki filmi “Leviathan” kadar görkemli değil belki ama yine de en çok da temasının ve görselliğinin sayesinde çok etkileyici, güçlü bir film.

sevgisiz_2

4,5 yıldız
Sevgisiz
Nelyubov
Yönetmen: Andrey Zvyagintsev
Oyuncular: Maryana Spivak, Aleksey Rozin, Matvey Novikov
127 dakika, 15+