Türkiye günlerdir bir olayla kaynıyor:
Katar’dan Cumhurbaşkanı Recep Bey için gönderilen süper lüks, görkemli uçak!
Olayı ilk kez gündeme getiren CHP Ankara milletvekili Gamze Taşcıer oldu...
Ve çıplak fiyatı 400 milyon dolar olan uçağın Türkiye Cumhuriyeti tarafından satın alındığını ortaya koydu.
Hemen ardından TRT başta olmak üzere yandaş medyada haberler çıktı:
“Hayır efendim, bu uçak satın alınmadı. Katar Emiri tarafından Cumhurbaşkanımıza armağan edildi.”
★★★
Hangisi doğru?..
Ortada bir gerçek var... Bu uçak Türkiye’ye getirilip hangara çekildi...
Ve öyle sıradan bir uçak değil.
Yatak odaları, toplantı salonları, banyoları, hatta bir de hastane odası var.
Yolcu kapasitesi 76, mürettebat sayısı 18 kişi...
Şimdi içine en az 50 milyon dolar harcama yapılacak ve uçağa son şekli verilecekmiş.
★★★
Bu konuyu dün de yazdım ve bekledim ki devlet kesiminden, başka bir deyişle Cumhurbaşkanlığı’ndan bir açıklama gelsin ve işin doğrusu açıklansın.
Oysa tık yoktu!
★★★
Şimdi burada bir kez daha soruyorum:
Bu süper lüks uçak Katar Emiri olan şaibeli şahıs tarafından Türkiye’ye armağan mı edildi?..
Yoksa parasını bastırıp satın mı aldık?
Armağan ise, böylesine pahalı bir armağanı Katar Emiri durup dururken bizimkilere niye versin?
Acaba karşılığında Türkiye’den çok büyük bir beklentisi mi var?
Böylesine pahalı, gereksiz ve ikinci el kullanılmış bir armağanı kabul etmek Türkiye Cumhuriyeti’ne yakışır mı?
Devlet onuruyla bağdaşır mı?
Biz Afrika ülkesi miyiz?
★★★
Yok eğer satın aldıysak, bu parayı hele bu kriz ortamında Katar’a ödemeye ne gerek vardı?
Recep Bey’in emrinde o düzeyde ve irili ufaklı bir sürü uçak var.
O halde bunca para o şaibeli Katar Emiri’ne durup dururken niçin ödendi?
Yazık değil mi, ayıp değil mi, bu milletin parasına günah değil mi!..
★★★
Cumhurbaşkanlığı bu konuya derhal bir “Resmi açıklama” getirmek zorundadır.
Bu nesne Arap şeyhinin gönlünden kopan (!) bir armağan olarak mı geldi, yoksa parayı bastırıp satın mı aldık!
Hangisi, hangisi?
İşlerine gelince her saat başı nutuk atarlar, gelmeyince sütre gerisine çekilirler.
Şimdi tık yok!
Konuşsunlar, gerçeği anlatsınlar, milletten gizlemesinler.
Ayıptır be.
