Bugün dargınların barıştığı birlik günü...
Bugün dayanışma-yardımlaşma günü...
Bugün eğlence günü...
Hz. Muhammet, bayram namazına da gitmeden önce hurma yerdi.
Manevi evladı Hz. Enes anlattır: “Resulullah bayramda birkaç hurma yemedikçe namaza gitmezdi.”
Hurma, zamanla “şeker” oldu.
Orucun bitimiyle kutlanan bayramda tatlı yemek sünnet oldu. Örneğin... Osmanlı Sarayı’nın ramazan ayında Yeniçeri Ocağı’na tatlı göndermesi gelenekti.
Son yıllarda ağız tadıyla bayram kutlayamaz olduk. Atatürk ve Cumhuriyet ile hesaplaşması olanlar bu güzel bayramı politik zemine kaydırdı. Dediler ki:
“Şeker Bayramı adı uydurulmuştur aslı Ramazan Bayramı’dır!”
Başladı etimolojik tartışmalar:
-Bayramın adı Arapça “idü’l-fıtr”/ “fitre bayramı” zamanla “sadaka-i fıtr”/ “oruç bozma sadakası” ve sonunda “şükür bayramı” oldu. Ve “şükür”, tarih içinde “şeker” olarak değişti!
-İlk bayramın ilk günü “şevval” ayına geldiğinden; “şevval”, “şeker” oldu!
-Ramazan kelimesi Arapça sözcük olan rama / “kuru sıcak” kökünden gelir. Sebebi oruç ibadeti ilk uygulanmaya başlandığında yaz aylarına tekabül etmesiydi! Yani...
Yanisi uzun... Bu tuhaf tartışmalar sürüyor! Nereye varılacak ise?
-Kuran’da “bayram adı” geçiyor mu; yok! -Hadis’te var mı; yok!
Bayramın muhteviyatıyla ilgilensene kardeşim... Gereksiz tartışmaların aydınlık İslam’ı şekilciliğe boğduğunu görmüyor musun?
Kimileri, bayram ismini sorun yapmayı ısrarla sürdürüyor...
Çünkü hesabı başka...
Hafız Yaşar Okur
“Gardırop İslamcısı”...
Yıllardır Atatürk’ün inancını polemik yapmayı sürdürüyor. Bunlar, kul ile inanç arasına girmeyi kendilerince “görev” edinmiş!
Niye girerler kul ile Allah arasına?
Üstelik bu ahkâm kesenler, hiçbir kaynağa dayanmayıp inatla Atatürk’ü yanlış tanıtıyor. Oysa...
Atatürk’ün temel bir kişilik özelliği vardı:
-İkiyüzlülük/riyâ yapmazdı. -Birileri beni kabul etsin veya sevsin diye gösteriş yapmazdı. Bunlar Atatürk’ü hiç tanımıyor...
Atatürk’ün oruç tuttuğu ya da tutmadığı yönünde bilgiler mevcut. Şurası gerçek ki Atatürk, ramazan ayına ve oruç tutanlara büyük saygı gösterirdi. Bu konuda bir kaynak sunmak isterim:
“Atatürk’le On Beş Yıl Dini Hatıralar.”
Yazarı; -soyadını Atatürk’ün verdiği- Riyaset-i Cumhur/Cumhurbaşkanlığı İncesaz Heyeti Şefi Hafız Yaşar Okur (1886-1966)...
Samatya Sancaktar Hayreddin Sadi Dergahı’nda doğan Yaşar Okur’un babası, aynı dergahın şeyhi ve şeyhülislamlığa bağlı Meclis-i Meşâyih üyesi Rıfat Efendi idi.
Hafız Okur...
Tekkenin zakirbaşısı Aksaraylı Âmâ Hafız Hasan Efendi’den mevlit, tevşih, ilahi, durak olmak üzere devrin hocalarından- hafızlarından dersler aldı...
Musikı-i Osmani Cemiyeti’ne üye oldu.
Saray’da Mehmet Reşat, Vahdeddin ve Halife Abdülmecid Efendi döneminde hanendelik ve baş müezzinlik yaptı.
1924’te hilafetin kaldırılmasından sonra Ankara’da kurulan Riyâset-i Cumhur İncesaz Heyeti’ne yüzbaşı rütbesiyle tayin edildi. İmtihanla incesaz heyetinin şefliğine getirilip binbaşı oldu...
Hafız Yaşar Okur anılarında Atatürk’le ilgili neler diyor:
Ramazanda Atatürk
-“Ramazanların Atam için çok büyük önemi vardı. Ramazan gelir gelmez incesaz heyeti Çankaya Köşkü’ne giremezdi. Beni çağırır, Kur’an-ı Kerim’den bazı sureler okuturlardı. Ben okurken gözleri bir noktaya takılır, derin bir huşuyla dinlerlerdi. Ruhen çok mütelezziz olduğu her hâlinden anlaşılırdı...”
-”Bir ramazan günü Atatürk beni huzuruna davet etti. Sure–i Yusuf’tan bir sahife okumamı söyledi ve okudum. Atatürk derin bir müşahedeye vardı. Pek sevdiği Süleyman Çelebi’nin mevlidinin Veladet Bahri bölümünü okumamı söyledi. Okudum. Çok mütehassis oldular...”
-“Ramazanlarda bir ay müddetle Hacı Bayram-ı Velî ve Zincirlikuyu Camilerinde şehitlerimizin ruhlarına Hatm-i Şerif okumamı emrederlerdi...”
-“Büyük Atatürk birçok vesilelerle şöyle demiştir: ‘Mukaddes mihrabı, cehlin elinden alıp ehlinin eline vermek zamanı gelmiştir.’ Camileri ibadet için olduğu kadar, düşünmek, meşveret etmek için de birer mukaddes yer olarak telâkki ederdi...”
-“Peygamber Efendimizden büyük takdirle bahsederlerdi. ‘Hazret-i Peygamberin zaman-ı saadetlerinde’ diye saygı kelimeleri kullanırlardı...”
-“İran Şahı Pehlevi, ziyarete gelmişlerdi. Beni huzurlarına çağırdılar. Şah Hazretlerine ‘Benim Hafızımdır’ diye takdim ettiler ve yanlarına oturttular. ‘Şah Hazretlerine Kerbela şehâdetine ait bir mersiye okuyunuz’ dediler. Mersiyeyi Isfahan makamında okudum...”
-“Şükrü Naili (Gökberk) Paşa vefat etmişti. Bu haberi duyar duymaz çok üzüldüler. Kabrinin başında bir Yâsin okumamı istediler...”
Uzatmayayım...
Atatürk’ün her ramazanda kız kardeşi Makbule Hanım’a, annesinin ruhu için hatim indirilmesini rica ettiği ve hafız için para bulunan zarf verdiği bilinirdi...
Keza...
Mevlit dinlerken “Göklere çıktı Mustafa” denince gözlerinden damlalar süzüldüğü de görülürdü...
İyi bayramlar...
