Tarih: 31 Ocak 2018.
Köşe yazılarından derledikleri­mi aktarayım:
Nuh Albayrak Star’da yazdı:
“CHP’den askerimize çirkin operasyon.”
Fahrettin Altın Sabah’ta yazdı:
“CHP neden yerli ve milli olamaz.”
Kurtuluş Tayiz Akşam’da yazdı:
“CHP’li Öztürk Yılmaz’dan, Kemal Kılıçdaroğlu’na artık maskeleri düşüyor.”
Yalçın Akdoğan Star’da yazdı:
“CHP’nin derdi Zeytin Dalı’nı kırmak.”
Hikmet Genç Akşam’da yazdı:
“Şaşırmıyoruz CHP işini yapıyor.”
Ahmet Kekeç Star’da yazdı:
“İt sürüleri, o... çocukları diyen kahraman CHP’li.”
Akif Çarkıcı Milat’ta yazdı:
“İçimizdeki düşman!”
Hüseyin Gülerce Star’da yazdı:
“Kılıçdaroğlu fitnesi: İkti­dar-Ordu ayrımı yapmak.”
İlnur Çevik Yeni Birlik’te yazdı:
“Kılıçdaroğlu ÖSO’ye saldıra­rak gerçek yüzünü gösterdi.”
Emin Pazarcı Akşam’da yazdı:
“Başta Kemal Kılıçdaroğ­lu, arkasında da Engin Altay ve Eren Erdem gibi isimler, vicdansızca saldırıyorlar.”
Batuhan Yaşar Türkiye’de yazdı:
“2018 CHP’de maskelerin düştüğü yıl olacak.”
Özlem Albayrak Yeni Şa­fak’ta yazdı:
“CHP ne yapmaya çalışıyor.”
Ahmet Öztürk İstiklal’de yazdı:
“Kılıçdaroğlu’nun kurtulması için son şans.”
Murat Kelkitoğlu Akşam’da yazdı:
“CHP’nin yapamadığını ÖSO yapıyor.”
Mahmut Övür Sabah’ta yazdı:
“CHP yine dayanamadı.”
Ali Karahasanoğlu Yeni Akit’te yazdı:
“3 milletvekili ile CHP kafası özeti.”
Şebnem Bursalı Takvim’de yazdı:
“CHP’nin domuz eti sorunu.”
Uzatmayayım.
Engin Ardıç’tan Mehmet Barlas’a daha benzer maka­leler var.
Buradan şu sonuç çıkıyor...

Yazar ölçüsü


Önce...
Sorum var:
Mehmetçik Afrin’de ki­minle savaşıyor?
Yanıt belli:
PKK/YPG ve arkasındaki ABD emperyalizmiyle.
Peki böyle ise...
Onlarca yandaş köşe yazısın­da hedef niye CHP?
Mehmetçik cephede kanını dökerken, yandaşlar neden ısrarla ülke birliğini bozacak yazılar kaleme alıyor? Savaş­ta değil miyiz?
- Mehmetçik’e moral vermek gerekmez mi?
- Mehmetçik’in ailesine mo­ral vermek gerekmez mi?
- Ülkeye moral vermek ge­rekmez mi?
Yandaş kalemler, toplumsal dayanışmayı artıracağına niçin sadece CHP’ye “vuran” makaleler yazıyor? Bunun sebebi üzerinde düşünmek gerekmez mi? Bakınız...
1974 Kıbrıs Savaşı dönemindeki gazetelerde tüm köşe yazarları makaleleriyle milli seferberliğe destek verdi. Bugün niye farklı?
Ne oldu biz duygusuna?
Yandaş yazarlar, ülkeye ve topluma yabancılaştı mı? Öyle ya...
Mehmetçik canını veriyor, onlar ise hâlâ “siyasi gol” peşinde kalem oynatıyor!
Ne bitmez tükenmez bir CHP kinleri var? En kutsal savaş günlerinde bile hâlâ iç siyaset üzerine acımasız ma­kaleler yazıyorlar. Bu tavırları vatandaşlara da sirayet ediyor; toplumsal ayrışmalar sertleşi­yor. Umurlarında değil...
Nefret, gazeteciliği ke­mirir; “aynada” kendilerine bakmıyorlar mı?
Sanırsınız Mehmetçik, ülkenin kurucu partisi CHP ile savaşı­yor? Sahiden kafalarıyla mı dü­şünüyorlar? Yoksa, Türkiye’ye böylesine zarar verilir mi?
Yazık... Mehmetçik’in kanı üzerinden CHP pole­miği yapılır mı?
Yazarın kaleminde ölçü olur...

Pozisyon gazeteciliği


Geleceğin en önemli niteliği şaşırtıcı olmasıdır.
Var olanın sürgit devam edeceğini düşünenler, her daim en çok hayal kırıklığına uğrayanlardır.
Evet, yandaş kalemler bunu bir türlü kavrayamıyor.
Sanıyorlar ki, kaba güç sonsuzdur.
Sanıyorlar ki, düşünceyi istediğim kadar çıkar amaçlı kullanırım.
Bu sebeple...
Her daim iktidara göre siyasi pozisyon alıyorlar! Her fırsatta ana muhalefet partisine -insanı dehşete düşürecek kadar bir kabalıkla- saldırıyorlar. Nefes almıyorlar! İşte...
Mehmetçik’in savaştığı bu ola­ğanüstü günlerde bile gündem­lerinde sadece CHP var.
Bu acıklı hal, ülke adına ağır kayıplara yol açıyor. Çünkü bunların dün yazdıkla­rı hâlâ sıcaklığını koruyor:
- Yeni devlet oluşturan FE­TÖ’yü desteklediler.
- PKK açılımını desteklediler.
F. Gülen ve A. Öcalan deste­ğini -aynı bugün ÖSO deste­ği gibi- CHP’ye “vurarak” yaptılar!
Ya sonra?
- Gördüğümüz hiç pişmanlık duymamaları!
- Gördüğümüz hiç özeleştiri yapmamaları!
- Gördüğümüz hiç hesap vermemeleri!
Ne güzel-rahat ve risksiz bir köşe yazarlığı; daima ikti­darın heveslendiğini yaz. Yani...
Vur CHP’ye...
Vur CHP milletvekiline...
Vur Kılıçdaroğlu’na....
Tek amaç, gelsin seçim zaferi!
Yazılarından görüyoruz:
Mehmetçik Afrin’de savaşı­yor ve onlar umurlarında değil gibi yazıyorlar. Salt düşündükleri bu kahramanlığı sandık başarısına havale etmek! Kiminin niyeti başka olsa da maalesef toptan göründükleri manzara bu.
Umarım buna bu olağanüstü günlerde son verirler.
Hepimizin yaşadığı tek vatanımız var.
Hepimizin gözünün nuru Mehmetçik’imiz var.
Savaştan sonra bol bol polemik yaparız. Keza. Yine istedikleri kadar CHP yazsınlar.
Ama bugünlerde hepimizin siyasi kavgayı bir yana bırakma zorunluluğu var.
Mehmetçik’in moralini boz­mayınız lütfen...
Çocuk oyuncağı değil köşe yazarlığı; büyük sorumluluğu vardır.