Meral Akşener’in cesaretini seviyorum.
Onun iktidara “Bu gariban kadından korkuyorsunuz!” diye seslenişini beğeniyorum.
“İYİ Parti, cesurlar, değerler ve kadınlar hareketidir. Korkmakta haklısınız. Korkun bizden!” diye meydan okuyuşunu, “Garip gurebanın yanındayız diye geldiler, saraylarda oturuyorlar” deyişini, “İnsanımızı korkutmaya çalışanlar bilsinler ki bu millet sabırlıdır. Ben de sabırlıyım” diye haykırışını takdir ediyorum...
“Allah’ın izniyle Cumhurbaşkanlığı seçimini alacağız. Ben Cumhurbaşkanı olunca ona buna hakaret etmeyeceğim, kimseye bağırıp çağırmayacağım. Söz veriyorum gerek olmadıkça konuşmayacağım. Her gün konuşanlardan bıktık usandık” diye yükselen sesi kulağıma hoş geliyor.
Meral Akşener’in şu saptaması da ilginç:
“Bir yere gittiğimizde halk kameralardan kaçıyor. Niye kaçtıklarını sorunca ‘Çocuğum falan yerde çalışıyor, işinden olmasın’ diyorlar. İnsanlar korku duvarına sıkışmış, kulaktan kulağa konuşur olmuş!” diyor ve ekliyor:
“Biz ülkede iktidarın yarattığı bu korku duvarını yıkacağız!”
İnsanlara umut veren böyle cesur bir kadın sevilmez mi?