Acı acı düşünüyorum.
Bizim millet mazoşist mi acaba?
Nedir mazoşist?
Eziyet çekmeyi, aşağı­lanmayı seven, kendisine acı verilmesinden hoşlanan kimse demek!
Peki, neden böyle bir dü­şünceye kapıldım?
Dünkü gazetelerde bir haber vardı. Türkiye İs­tatistik Kurumu (TÜİK) tarafından yapılan “2017 Yaşam Memnuniyeti” anketine göre Türkiye’de mutsuz olduğunu beyan edenlerin oranı sadece yüzde 11 imiş... Mutlu olduğunu beyan edenlerin oranı ise yüzde 58... Geri kalan yüzde 31 de hayatlarından şikâyet­çi değilmiş!
Bu durumda Türk halkı­nın yüzde 89’u hayatından şikâyetçi değil öyle mi?
Ülkede işsizlik ve yoksulluk devasa boyutlarda. Enflasyon almış başını gidiyor. Çar­şı-pazar fiyatları can yakıcı.
Ülkemizde her türlü kö­tülük bulunuyor. Minnacık çocuklara bile tecavüz eden­ler var. Kadın cinayetleri ve kadına şiddet de akıl almaz boyutlarda...
Ve bu halk mutlu ha?
Bizim insanlarımız acıyı zevk edinmiş, ıstırap onlara mutluluk veriyor demek ki!
Anlaşılan, toplum ola­rak mazoşistiz! Acı bizim mezemiz, tuzumuz, biberimiz olmuş. Ben şahsen bundan fena halde utanıyorum!