Kurban kesince cennete gidileceğinin bir garantisi yok ama bayramlar, bağışlamak ve unutmak için var olmalı.

Bugün bayram.

Bağışla ve unut.

İnsanoğlu bayramı, kurban kesmek, et yemek için değil içinde dışında biriken zehirlerden arınıp, paklanmak için kutluyor olmalı.

Bayramda!

Benlik gider.

Ego sıfırlanır.

Gürültü sonlanır.

Patırtı kesilir.

Benliğin, egonun, gürültünün, patırtının yerini sessizlik, sükunet, huzur, dostluk, kardeşlik, eşitlik alır. Benim siz okurlara filozofluk satacak halim yok. “Alır” diye yazıyorum ama aslında  “almalı” demek istiyorum. Yani size kötülük yapmış birine bayramda verebileceğiniz en iyi karşılık unutmak değilse o zaman bayram gününe ne ihtiyaç olur...

★★★

Ayrıca size bilgiçlik taslamak için yazıyorum da saymayın. Aklıma geldiği ve yüreğimden döküldüğü gibi yazıyorum: Bana göre bayramlar, “başkalarına kulak vermek, onları dinlemek, sevinçlerini paylaşmak için” bulunmuş olmalı.

Paylaşmıyorsan!

Kurban ne için!

Herkesin bir öyküsü var, herkesin öyküsü kendisi için önemli. Bayramlar, başkalarının öyküsünün de tadını çıkartma, yepyeni hayatları başlatma, yürekleri ve bedenleri güçlendirme günleri olmalı.

Olmayacaksa!

Bayram ne için!

Olduğun gibi görün.

Ve göründüğün gibi ol.

Sevmiyorsan.

Sever gibi yapma.

Yalana batma.

Çalım atma.

Tafra savurma.

Hükmetmeye kalkma.

Bugün Bayram:

Asla insanları yargılama.

Çünkü insanları yargıladığın zaman onları sevmeye zaman kalmıyor. Zaman bayram öncesi günlerin patırtısı, gürültüsü, çekişmesi, zehirli dili ile zaten her gün eriyip, bitip, tükenip gidiyor.

★★★

Hz. İbrahim, Allah’tan bir oğul istedi. Verirse oğlunu Allah’a kurban edeceğine yemin etti. Allah, Hz. İbrahim’e bir oğul verdi. İbrahim de oğlunun adını İsmail koydu ve onu Allah’a kurban etmeye karar verdi.

Bıçağı biledi.

İsmail’in gözlerini bağladı.

Allah koç gönderdi.

Koç, kurban edildi.

İsmail yaşadı.

Din adamları, “Koç, oğul İsmail’in yerine kurban edilsin diye gönderildi” diyorlar. Doğrudur, ben din adamlarından daha iyi bilecek değilim ama “Allah’ın koçu kurban edilsin diye değil, bakılsın, koyuna katılsın, sürü olsun, çoğalsın, yününden, kuzusundan, sütünden, derisinden insanlar faydalansın” diye gönderdiğine inananlar da çıkabilir.

Unutma!

Hepimiz insanız.

Ara sıra!

Yüreğimizi isyana kaptırabiliriz.

Bugün bayram:

Sen haklısın.

Ben haklıyım.

Koç kesilmeli.

Hayır beslenmeli.

Tartışma günü değil.

Sorgulama!

Suçlama!

Benlik yükseltme.

Bayramlar, ego şişirme, inanmıyorsan eğer, inanıyor gibi yapma günü de değil.

İnanmak aşktır.

Aşka burun kıvrılmaz.

Aşkın ve inancın, yardıma, bakıma, sevgiye, desteğe, korumaya ihtiyacı kesintisiz ve sürekli vardır. Ve ben düşünüyorum ki,  bayram günlerinde yaşayacağımız en yüksek duygu dürüstlük olmalıdır.

★★★

Yıllar geçiyor.

Geçecek.

Bayramlar geliyor.

Gelecek.

Sabırlı, sevecen ol.

Erdemini yitirme.

Bugün Bayram.

Bağışla ve unut.

Bayramınız kutlu olsun.