Hırsızın tekiysen sen,
anlarız yaptığını.
Yalakanın önde gideniysen sen,
hiç kızmayız.
Kıçından pantolonu alsalar haberi olmazlardan biriysen sen,
mesele yok.
Ağaç kesip üzerine villa konduruyorsan sen,
hesap bile sormayız.
Eşini, kızını dövüp kahveye gidiyorsan sen,
bu herif canına bunu yapıyorsa bize ne yapmaz deriz.
Üç kuruşa, 15 çuval kömüre tav olup oyunu satıyorsan sen,
teşekkür bile ederiz.
Evde iki yavrun var Allah bağışlasın. Onların geleceği karartılırken oralı olmuyorsan sen,
susarız.
Kendi gibi düşünmeyene saldıranlardansan sen,
bozulmayız.
Kediye, köpeğe tekme atıp pis pis sırıtıyorsan sen,
normal deriz.
Namazında, niyazında dürüst inananları kandırıp onları çarpanlardansan sen,
olabilir deriz.
Hak eden dururken gökten zembille bir işe yerleşenlerdensen sen,
niye olmasın ki deriz.
Şu gariban milletin milyarları çarçur edilirken ben de götüreyim diyenlerdensen sen,
kötü kötü bakarız.
Sevdiği kıza çiçek verip şiir yazacağına kalbine bıçak saplayanlardan sen,
Allah cezanı versin deriz.
Milletin gözünün içine baka baka yalan söyleyenlerdensen sen,
bu neden utanır ki deriz.
Ölmüş insana bile saldırınlardansan sen,
yuh deriz.
Gecenin karanlığında, parmaklarının ucunda gölge gibilerdensen sen,
korkak deriz.
Onu yıkın, bunu kırın, şunu dövün diyenlerdensen sen,
azmettirici ne olacak deriz.
İplerini başkasının eline verip kukla olanlardansan sen,
ipin kimin elinde deriz.
Her söyleneni doğru yanlış demeden ellerin patlayana kadar alkışlayanlardansan sen,
biz de seni alkışlarız.
Doğruyu söyleyeni dokuz köyden kovarlar, doğru da yaparlar diyorsan sen,
aklını kiraya vermiş deriz.
Eşeğe eşek deyip, kendi eşekliğine bakmayanlardansan sen,
yaptığına aldırış etmeyiz.
Minicik oğlunu, kızını devletin okulu dururken tarikat şeyhine emanet edenlerdensen sen,
öbür tarafta iki yakan elimizde deriz.
Bildiğin halde, gördüğün halde, anladığın halde susanlardansan sen,
şeytan gibi bu der, korkarız.
Sade cahil değil, ödlek cahillerdensen sen,
cahillik başa bela deriz.
Atatürk düşmanlarındansan sen,
sevmeyiz seni de, başka neler neler yapabileceğini iyi biliriz.
Bunlardan hiçbiri değilsen sen,
Ne istedin Bekir Ağabeyin heykelinden?
Çünkü o, son nefesine kadar bu ‘sen’lerle savaştı seninle değil.
Bekir Ağabeyin güzel yüzüne saldırdın.
Yaşarken deneseydin ya!
Çıksaydın karşısına, hıncın öfken neyse sorsaydın.
Şansın varsa kemanıyla bir Urfa türküsü çalardı sana ya da konuşurdu sevecen.
İnan, senin gibi birini bile yumuşatırdı.
Bu yaşamında bir kez olsun kendinle barışma fırsatın olurdu, insana dönerdin.
