Sevgili okurlarım, bize mesafe olarak pek de yakın olmayan ve adına İsrail denilen bir ülke var.
Bir Yahudi devleti.
Nüfusu 10 milyon dolaylarında ama bütün dünyayı adeta parmağında oynatıyor.
Belli yerlerde en kritik vuruşları yapıp katliamlar düzenliyor, suikastlar yapıyor veya yaptırıyor.
Şimdi hedefinde Filistin var.
İsrail acımasız bir ülke... İsrail vurdukça vuruyor ve elinden sadece uçanla kaçan kurtuluyor!
★★★
Dünkü olay yine bir acayipti.
Filistin örgütlerinin başında olan Haniye iki gün önce bir tören için Tahran’a gelmiş...
Ve burada bir söylentiye göre kalmakta olduğu evde bombalanıp (bir füze ya da roketle) öldürülmüş.
İsrail saldırdıkça saldırıyor, vurdukça vuruyor.
Kimi hedef seçtiyse hiç fark etmiyor, o kimsenin kurtuluş umudu neredeyse sıfır.
Bu ülkenin yine ‘acayip’ bir istihbarat örgütü var.
Adına MOSSAD diyorlar.
Bu son olayı kim yaptı, Haniye’yi kim nasıl öldürdü, füzeler nereden atıldı, bu soruların yanıtı yok!
★★★
Şimdi Suriye Devlet Başkanı olan Beşar Esad’dan önce o makamda babası Hafız Esad oturuyordu.
Günün birinde bütün dünyada bir haber yayıldı.
Hafız Esad ölümcül bir hastalığa yakalanmıştı ve çok yakında kesinlikle ölecekti.
İsrail bu haberi hemen doğruladı ve ayrıntılı bilgiler verdi. Adamın bütün tahlilleri ellerinde idi.
Üstelik MOSSAD Esad’ın konutundaki lağımlara girmiş ve sağlığına ilişkin bütün verileri o yolla da, lağımdaki idrar ve gayta kalıntılarından ele geçirmişti.
Hiç kimsenin inanmadığı bu açıklamaların doğru olduğu bir süre sonra ortaya çıktığında bütün dünya şaşırmıştı.
Doğrudur, yalandır biz bilemeyiz ama olay o günlerde dünya kamuoyunda ayrıntılı bir biçimde tartışılmıştı.
★★★
Hemen yakınımızda birtakım kanlı olaylar oluyor...
Çoluk çocuk, genç yaşlı, kadın erkek on binlerce insan öldürülüyor.
Öldürülmezse açlığa mahkûm ediliyor.
Peki, biz bu ortamda ne yapıyoruz?
Gayet basit!
Gece gündüz nutuk atıp kendimizi kandırıyoruz!
“Yahudiler tarafından şehit edilen din kardeşlerimizin kanını yerde bırakmayacağız...
Katil İsrail’den mutlaka hesap soracağız...
Adına Netenyahu denilen katil derhal istifa etmeli ve çekip gitmelidir...”
Başka? Başka bir şey yok!
★★★
Recep Bey üç gün önce yine konuştu ve bir devlet sırrını açığa vurdu.
TBMM’de bir konuşma yapması için Filistin Devlet Başkanı Mahmud Abbas’ı davet etmiş ama Abbas yanıt verme nezaketini bile göstermemiş...
Recep Bey çok bozulmuş çünkü iyi bir propaganda fırsatını böylece kaçırmış oldu.
Abbas Ankara’ya gelecek, canlı yayınlarla verilecek parlak törenlerle karşılanacak, Meclis kürsüsünden sert bir nutuk atacak ve İsrail’e posta koyacaktı!..
Parti toplantısında söylediği şu sözleri duyunca kulaklarımıza herhalde inanmadık:
“Davet ettiğimiz halde gelmedi. Bizden özür dilemesi lâzım!”
Niye özür dilesin?
Gelip konuşma yapmak zorunda mı?
★★★
Bizi yönetenler haftalardan beri başka bir oyun peşindeler...
İsrail bahanesiyle Türkiye’deki Müslüman seçmenin sırtından oy avcılığı yapmak!
Müslümanların pek de hoşlanmadığı Yahudilere sert çıkıp sürekli posta koymak!...
Ve bu yolla AKP’ye oy devşirmek!
★★★
Önce işin başka bir yolunu denediler.
Bütün dünyaya arabuluculuk yapma arzusunu sundular!
“Biz savaşan tarafların arasına girip arabulucu olalım, onları masaya oturtalım. Masada gerekirse ABD, İngiltere, Çin ve Rusya da olabilir... Ve toplantıları (Ankara’da değil) İstanbul’da yapalım...”
★★★
Bütün dünya bu önerilere güldü!..
Hiç kimse bu gibi altyapıdan ve ciddiyetten yoksun sözleri ciddiye almadı...
Zira arabuluculuk görevini Mısır, Katar gibi ülkeler çoktaaan ellerine geçirmişti.
Mahmud Abbas’ın TBMM’de konuşma yapmayı kabul etmemiş olması bunun en somut örneğidir.
Sen ‘dost ve kardeş’ Filistin Devlet Başkanını Türkiye’ye çağıracaksın ama adam gelmeyecek...
Ve sonra “Çağırdık gelmedi, bizden özür dilesin” diyeceksin!
Doğrusunu isterseniz bu devlet sırrını bizim Recep Bey değil de başkası açıklasa inanmazdık.
Peki şimdi ne yapıyoruz?
TRT başta olmak üzere bütün yandaş medyada Filistin’e övgüler düzdürmeyi sürdürüyor, Yahudi devleti İsrail’e 24 saat boyunca veryansın ediyoruz.
İsrail masum insanları öldürmek dahil bildiğini yapıyor, bizimkiler ise posta koymakla yetiniyor.
Saldırıları kınamakla, lanetlemekle zaman geçiriyoruz!