Üzüntüye dayanmanın tek yolu var, o da mizah

Dönemin Mizah Okulu Gırgır’da Oğuz Aral’ın öğrencisi olarak mizaha başladı. Gırgır, Fırt ve Güldürü Üretim Merkezi’nde, Aziz Nesin ile yan masalarda çalıştı. 54 kitabın yazarı Cihan Demirci ile mizahı konuuştuk. - Türkiye’de iç karartıcı bir hava var bunu mizah ile nasıl aşarız? Ülkemiz çok zengin bir mizah kaynağına sahip ülkeydi. Kullanmamaya başladık. Tirajlar azalıyor. Çünkü gençler okumuyor. Mizahçıların kitaplarını okuyanların içinden katil çıkmaz, cani çıkmaz. Çünkü mizah duygusuna sahip bir insan yontuluyor. Öfkesini dizginlemeyi biliyor. Biz en üzgün anlarımızda espri yapıp gülebilen insanlarız. Vahşi bir ülkeye dönüştük kadının, çocuğun, hayvanın, yoksulun hakkı yok. Yaşadığın üzüntülerine dayanmanın tek yolu mizahtır. İlaçlar gibi değildir. Aldığın ilaç yan etki yapabilir. Mizahın yan etkisi yoktur. Mizahı seven, gülmeyi seven insanların yaşlılıkta da çok dirençli olduğunu görüyoruz. Türk toplumu 90’ların ortasına kadar bu direnci çok iyi götürmüştür. Son 25 yıldır mizahı dışladı ve bunun bedelini ödüyor. - Peki mizah nasıl kurtulur? Biraz çaba gerek. Şimdi Google gençliği var. Klavye delikanlılığı ile bir şey olmaz. Mizah zeka ister. Sadece yapan için değil okuyan içinde geçerlidir.

TOPLUM MAGANDALAŞTI

Cihan Demirci dizilerdeki tiplemeleri eleştirerek, “Çocuklar yıllarca, siyah elbiseli kişilerin cinayet işlediği, kadınların öldürüldüğü dizileri izledi. Bugün o kirli sakallılar gibi kadınları öldürüyorlar. Toplum magandalaştıkça, vahşi şeyler çoğalıyor” dedi.

MİZAHA SAHİP ÇIKILMIYOR

DEMİRCİ ŞUNLARI SÖYLEDİ: “Mizahı yüreklice yapan mizahçıların kitapları artık basılamaz hale geldi. Mizahçıya sahip çıkılmıyor. Tiyatrolar da öyle, büyük ustaların oyunlarını göremiyoruz. Stand-up yapan arkadaşlarımız içinde Cem Yılmaz ve Ata Demirel dışında ben bir ışık görmüyorum. Yani arkadan gelenler çok cılızlar ve içi boş bir mizah yapıyorlar. Sabun köpüğü, yani cinsellik ve Amerikan mizahı. Burası Amerika değil. Mizah yapanlara sahip çıkarak, biraz daha yürekli olarak bir yerlere varabiliriz. Sadece bayramdan bayrama sokaklarda korteje katılarak bir ülkenin kurtulduğu görülmemiştir.”