Üniversite mezunu işsiz gençlerin yeni umudu Telegram üzerinden oluşturulan gruplar oldu. ‘Yurt dışına gitmek isteyen Türkler’ başlığı altında bir araya gelen seçkin mesleklere sahip Türk gençleri, gitmek istedikleri ülkenin adında açık gruplar kurarak o ülkeye gitmenin ve orada yaşamanın yollarını birbirleriyle paylaşıyor. Gençlerin çoğunda "Yurt dışında mesleğim dışında başka bir iş yapsam bile, daha iyi hayat standartlarına erişebilir olacağım" düşüncesi hakim. ÇOK ÇALIŞIP AZ KAZANIYORLAR Bu gruplardan biri olan ve iki binden fazla katılımcısı olan ‘İçimizdeki İrlandalılar’ isimli grup bunlardan sadece biri. Bu grupta, doktordan mühendise, mimardan avukata birçok meslekten yeni mezun ve mezun işsiz gençler var. Hepsinde aynı sorun var. Ya mezun olduktan sonra iş bulamıyor ya da atanamıyorlar. İş bulabilenlerin ise şikayet ettiği en önemli konuların başında iş yerinde maruz kaldıkları kötü muamele, kötü çalışma şartları ve düşük ücrete fazla mesai yapmaları geliyor. HAYAT STANDARTLARI KÖTÜ Gençlerin grup içi konuşmalarında en çok dile getirilen ise ‘Yurt dışında mesleğim dışında başka bir iş yapsam bile, daha iyi hayat standartlarına erişebilir olacağım’ oluyor. Gençlerin en karamsar oldukları konuların başında Türkiye’nin içinde bulunduğu ekonomik sıkıntıdan kısa sürede çıkmaması ve yöneticilerin üniversite mezunlarının sorunlarına çözüm üretememesi geliyor. Hiçbirisinin umudu kalmamış. KÖTÜ MUAMELE DE VAR Yine yurt dışına gitmek isteyen gençlerden biri olan anestezi teknikeri Coşkun Güngören 11 yıl boyunca anestezi teknikeri olarak çalıştığını ve bir yıl önce işi bıraktığını söylüyor. Güngören yaşadıklarını şöyle özetliyor: İşi bırakma sebebim, iş saatlerinin düzensiz ve çok fazla olması. Yaptığımız mesailerden hiç ödeme alamıyoruz. Özel hastanelerde maruz kaldığımız kötü muamele çok fazla. Devlet hastanelerine girmek zaten imkansız. Sınavda iyi yapsanız da mülakatta sizi eliyorlar. Şu an herkes fazla mezun, az istihdam sıkıntısını çekiyor ve çoğumuz işsiziz. Yurt dışındaki sağlıkçıların videolarını izliyorum. Hepsi çalışma saatlerinden bahsediyor. İnanmakta zorluk çekiyorum. Ben istiyorum ki çalışma saatlerim belli olsun. Doktorlar tarafından hoş görülelim. Herkes huzur ve mutluluk ile çalışsın. Şu ülkede bu hayaller asla gerçekleşmeyecek. O yüzden şansımı dışarıda denemek istiyorum. Çevremde benim gibi düşünen çok sayıda arkadaşım ve meslektaşım bulunuyor.
Aylin Canpolat

Ülkemi seviyorum ama çare kalmadı

Ege Üniversitesi Gazetecilik bölümünden 2020'da mezun olan 23 yaşındaki Aylin Canpolat kendisini işsizler ordusunun bir neferi olarak tanımlıyor, şunları anlatıyor: Çalışmak istediğim yerler para vermeden çalıştırmak istiyor ama benim hayatta kalmam için paraya ihtiyacım var. Ülkemi seviyorum ama ne yazık ki ülkemi yönetenlerin bizi sevmediğini her gün görüyoruz. Bu yüzden Türkiye'den gitmek istiyorum. Her gün iş arıyorum. Daha önceki iş yerim karavan firmasıydı. Orada da ağır bir mobbinge maruz kaldım.
Elif Özay

Burada güvende hissetmiyorum!

Marmara Üniversitesi İşçi Sağlığı ve Güvenliği bölümü mezunu Elif Özay (26) çalıştığı yerlerde işini neden yapamadığını, yaşadığı sorunları ve Türkiye'den gitmek istemesinin sebeplerini şöyle anlatıyor: 2015'te mezun oldum. İdealistim, birkaç yıl içinde bunun pek mümkün olmadığını gördüm. İnşaat şefi ya da patronlar tarafında çok fazla baskıya uğruyoruz. Neredeyse işimizi yapmamıza engel oluyorlar. İstanbul sözleşmesinin iptal edilmiş olması korkutuyor. Türkiye'de ne yazık ki kendimi güvende hissetmiyorum.
Melisa Işık

Bu kadar emek boşa harcanıyor

Geçen yıl Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik bölümünden mezun olan Melisa Işık (24) Türkiye’de gençlere yeterli değerin verilmediğini düşünüyor: Ben ve birçok tanıdığım yurt dışına nasıl bir an önce gidip kendimizi orada geliştirebiliriz diye düşünüp duruyoruz. Çoğu yaşıtımın istediği gibi refah ve alım gücü yüksek bir yerde yaşamak istiyorum. Maaş, ilgi, değer, empati ve davranış anlamında günümüzde gençlere değer ve herhangi bir şans verilmiyor. Bu kadar emeğimin Türkiye’de boşa gideceğini düşünüyorum.