Sevgili okurlarım, hemen yanı başımızda adına Suriye denilen bir ülke var. Bir sürü yolsuzlukla yaşayan, kimin ne olduğu bilinmeyen fakir ama her çeşit rezaletle dolu bir ülke...
Bizim bunlarla bir sınırımız var ki, maşallah tam 900 kilometre.
Türkiye olarak biz yıllardan beri on binlerce Suriyeliyi ağırlıyoruz.
Arkadaşlar bir geldiler pir geldiler, başımıza çöktüler.
Ne diyeceğimizi, ne yapacağımızı şaşırdık...
Ve çok sayıda ilimiz ve ilçemizde nüfus çoğunluğunu ele geçirdiler. Türkiye olarak biz bunları yaşarken başımızda iktidar ne yapacağını şaşırmış durumda idi.
Bir ülke düşünün, orada 23 yıldan bu yana iş başında olan bir iktidar var ama olanı biteni sadece seyretmekle, kendi propagandasına alet etmekle yetiniyor!
★★★
Gün geldi, Suriye’yi yöneten Beşar Esad halkın protestoları sonrasında ülkesinden tüymek zorunda kaldı.
Rusya’ya kaçtığı söyleniyordu ama kendisinden aylardır haber alınamıyor. Nerede olduğu da bilinmiyor.
Onun yerine El Şara isimli bir terörist getirildi. Öyle bir geliş ki herkes şaşırdı kaldı. Adamın ismini ilk kez duymuştuk.
Bu şahıs ilginç biriydi.
Dağdan inmişti.
Suriye’de cumhurbaşkanı seçilen Şara ilk iş olarak saçını sakalını kısalttı, sonra hayatında ilk kez kravat taktı, takım elbise giydi!
Dünyanın karşısına artık o ‘modern’ görüntüleriyle çıkıyor!
★★★
Ancak şimdi karşımızda tuhaf bir gerçek var.
Yılların Türkiye Cumhuriyeti olarak biz bu yeni yetme rejimi derhal tanıdık ve Şam’da yıllardan beri kapalı olan büyükelçiliğimizi hemen açtık.
Ama onlar Ankara’daki büyükelçiliklerini henüz açmadı.
Bunun adı resmen Türkiye’ye saygısızlıktır.
Şimdi aşağımızda başkalarına muhtaç bir gecekondu devlet var.
Parası yok, anayasası yok, hiçbir konuda kurulu düzeni yok.
★★★
Bizimkilerin açığını yakaladılar, Türkiye’yi her konuda dibine kadar sömürecekler.
Para isteyecekler, her konuda sürekli destek isteyecekler. Bizimkilerin umudu ise biraz farklı!
Suriye’de yapılacak yatırımlarda bize de pay düşer, para kazanırız!
Şu dakikaya kadar bir kuruş bile kazanmadık, hep cebimizden yiyoruz.
Türk vatandaşlarının ödediği vergilerin, sırtımıza her gün bindirilen zamların önemli bir bölümü ne yazık ki Şara’ın memleketine gidiyor.
Ama daha da önemlisi var...
Mehmetçik Suriye’de çünkü komşumuz kendisini yönetmekten aciz bir zavallı.
Her an olaylar çıkabilir, isyanlar patlayabilir. Nitekim birkaç gün önce Arap Bedevilerle Dürziler arasında çıkan çatışmalarda yüzlerce kişi öldü. Kimin eli kimin cebinde belli değil.
Bilinen tek şey, Türk askeri Somali, Irak, Libya, Kosova, Bosna, Azerbaycan gibi ülkelerden sonra artık Suriye’ye de yerleşip Suriyelilere, El Şara’ya bekçilik yapacak.
★★★
Burada işin ilginç bir yanına daha değineyim...
Bizim hükümet Şam’da yıllardan beri kapalı olan hem büyükelçiliğimizi hem de Musul başkonsolosluğumuzu törenlerle açtı.
Peki Suriye’nin Ankara’daki büyükelçiliği ne oldu?
Orası zaten yıllardan beri kapalı!
Uluslararası diplomaside esas olan karşılıklılık ilkesidir. Biz o ülkeyi resmen tanıdık ve gereğini yaptık ama Suriye’den tık yok.
Gereğini bundan sonra da hep biz yapacağız!
Başları sıkıştıkça seslenecekler...
“Koş Türkiye, bize acele para lâzım...”
“Bizde çatışmalar çıktı, yetiş Türkiye. Bize asker gönder!..”
★★★
Ne de olsa bizde asker bol...
Para deseniz o daha da bol!
Aynen birtakım az gelişmiş İslam ülkelerinin yaptığı gibi adamlar çeşitli bahaneler yaratıp bizden yararlanacaklar.
Şu düzeni düşündükçe aklıma başta Somali olmak üzere bazı Afrika ülkeleri geliyor.
Türk Milletinin paraları o ülkelere hortumlanıyor.
Bizi vantuz gibi emiyorlar, onları semirtip besliyoruz.
Bizim ne işimiz var oralarda?
Başımızın en son belası şimdi Suriye!
Atsan atılmaz satsan satılmaz!
Milli Savunma Bakanlığı dün resmen açıkladı...
Suriye, Türkiye’den resmi devlet desteği istemiş.
Bunun ucu açık, her yere varır.
Bu işin henüz çok başındayız. Daha neler isteyecekler neler, feleğimizi şaşırtacaklar.
Boşuna demiyorum “Başımızın yeni belası Suriye” diye.
Peki ne yapmalı?
Sineye çekmekten başka yapacak bir şey var mı?