Osmaniye’nin Kadirli ilçesi Şehit Mustafa Yağız Mahallesi’ndeki oğlunun yanında yaşayan Iraz Doğan hiçbir maddi gelirinin olmadığı söyledi. 65 yaş maaşı almayan Doğan’ın aylığı gelecek yıl bağlanacak.
Oğlu Durmuş Ali Doğan’ın yanında kalan Iraz Doğan’ın üzerine düşük model araba ve motosiklet görüldüğü içinde sosyal yardım parası da alamıyor. Oğlu ise iş olursa yevmiyeci olarak çalışıyor, diğer günlerde ise hurda toplayıp satıyor.
"KAPI YOK, PENCERE YOK, ODUN YOK, KÖMÜR YOK"
Iraz Doğan şunları söyledi:
- "65 yaşındayım. Beni maaşa bağlayacaklardı bağlanamadım, yeni sene beni bağlayacaklar. Oğlumun yanında kalıyorum ben. Kapı yok, pencere yok, odun yok, durumum yok. Astım var bende, tansiyon var bende. Kömür yok, bir yardım edenim yok.
- Kimsem yok bir oğlumun yanında kalıyorum işte. Oğlum da turpa gidiyor, ıspanağa gidiyor onunla geçiniyoruz. Getiriyor o da yiyor bende yiyorum, başka bir şey yok. İş olursa gidiyor iş olmazsa gidemiyor. Bazen çöplere gidiyor plastik topluyor.
"TORUNUMA ŞEKERLİ SU VERİYORUZ"
- Cuma günleri gidiyorum dileniyorum. Anlatıyorum, veriyor ümmeti Müslüman Allah rızası için diyorum dileniyorum. Para veriyorlar kimi ekmek veriyor kimi simit veriyor. Ayakkabı da verdiler, yalındım ayakkabı da verdiler yırtıldı ayağımdaki. Üşüyorum, para olmazsa ne yapayım yok.
- Evde işte bir oğlum var, iki çocuğu var, bir de ben, bir de gelin var. Süt alamıyorum, mama da alamıyorum. Bir torunum burada kalıyor. Torunum var bazen mama yapamıyor şekerli su veriyoruz maması yok, bezi yok. Bazen şekerli su yapıyor veriyor bazen. Donuyoruz, soğuktan ölüyoruz. Soğuk, odun yok kömür yok. Gidiyor çocuk çalı çırpı toplayıp getiriyor ama ne olacak çalıdan çırpıdan? Kırık kırpık ne olacak?"
