-Zaman, yaşam hazinesidir.-

İnsanın en değerli dayanaklarından ve hazinelerinden biri zamandır. Gerçekte doğal niteliğiyle o duruyor. Yaşayan ve evreleriyle zamanı kullanan biziz. Yaşlanan, yıpranan, gittikçe azalan bir süreyi tamamlayan da biziz. Tüm yaşam gerçeklerine karşın iyi kullanmadığımız, kimi derslere karşın kötü kullanmaktan kaçınmadığımız değer zamandır. Yitirdiğimiz zaman bize pahalıya mal olmakta, pişmanlıkla giderilmesi güç, hattâ olanaksız üzüntüler yaşatmaktadır. “Zamanında” ve “Yerinde” sözcükleri uygunlukları niteleyen değerlendirmelerdir. Çalışma, iş, eğitim-öğretim ve girişim yaşamında zamanın büyük önemi vardır. Zamanı kullanmak bir yeterlilik ve beceridir. Zamanı iyi kullanmamak başarısızlık, beceriksizlik olarak nitelenmektedir.

Her şeyin olmasa bile çok şeyin yerine yenisi konulabilir ama yitirilen zamanın, kötüye kullanılan zamanın yerine yenisi konulmaz. Geçirilen, yitirilen zaman geri gelmez. Bu nedenle zamanı kullanmakta çok özen göstermek gerekir. Değerini bilmediğimiz, iyi kullanmadığımız bir yaşam süreci olan zaman kazanımların, oluşumların ve edinimlerin kaynağıdır. İnsanların “Ömür” olarak adlandırdıkları yaşam süresi herkes için önceden belli olmayan sınırlı zamandır.

Ne var ki zamanı iyi kullandığımızı, zamandan yararlandığımızı kolay söyleyemiyoruz. Gerçekte en kötü kullandığımız değerlerden birisidir. Çalışmayı, incelemeyi, yorulmayı göze alarak kazanmak yerine her şeyin kolayına kaçarak, hemen edinmeyi yeğleyerek sonuç almak eğilimi başarıyı engelleyen nedenlerden biridir. Zamanı iyi kullanmak ustalıktır. Yöntemde sırayı, süreyi, yerindeliği gözetmek zamanın iyi kullanılmasıdır. Sık sık duyduğumuz “Zamansız” nitelemesi uygunluğun gözardı edilmesi durumudur. Uygun duruşu, yerindeliği, yararlılığı içeren “Zamanında” sözü tutum ve davranışlar için gerçekçi bir ölçüdür. “Ansızın, birdenbire, beklenmedik, oldu bitti maşallah” gibi sözcüklerle zaman geçişini anlatmak, kullanımındaki aykırılık ve aksaklıkları belirtmektir. Toplumsal ve kişisel yaşamımızda beceremediğimiz kullanımlardan biri de zamanın yaşanmasıdır. Çok kez yanılırız. Gecikmeyi, ertelemeyi kusur olarak görmez sonucu sağlamakta ki tembelliği kimi nedenlere bağlayarak doğal göstermeye çalışırız.

Yaşamın her kesiminde zamanın önemi çok büyüktür. İyi kullanılmayan zaman zararın en büyüğüdür. Bir daha gelmesi olanaksız bir yaşam dilimin insanlık bağlamındaki yerini kimse yadsıyamaz. Davranışlarda, çalışmalarda ve ilişkilerde zaman değerini gözardı etmek olumsuzluklar getirir. Zamanında çalışmalar, çabalar, tutumlar yaşam düzeninin koşullarındandır. Düzensiz, gelişigüzel yaşam değişik karanlıklara açıktır. Aydınlık her yönde, her konuda hepimizin en doğal yaşam ortamıdır.