Bilim insanları, “yağ genleri”ne sahip kişilerin, genetik yatkınlığı olmayan biriyle aynı miktarda kilo vermek için yüzde 73 daha fazla egzersiz yapması gerektiğini öne sürüyor.
ABD’deki Vanderbilt Üniversitesi Tıp Merkezi'nden araştırmacılar, genetik obezite riski yüksek olan bazı kişilerin, kilo kaybını görmek için yaklaşık 15.000 adım yürümek zorunda kalacağını, düşük genetik riski olanlarda ise bu rakamın 5.000'in biraz altında olduğunu buldu.
Orta derecede risk taşıyanlar bile, beslenmelerinde hiç değişiklik yapmadıkları takdirde, düşük risk taşıyanlara göre yüzde 41 daha fazla adım atmak zorunda kalıyor.
Araştırmacılar, bunun, değişen genetik yatkınlıkları olan kişiler arasındaki fiziksel aktivitede bakımında kesin farklılıkları vurgulayan türünün ilk çalışması olduğunu söyledi.
DÖRT YILLIK VERİLER ANALİZ EDİLDİ
JAMA Network Open dergisinde yayınlanan çalışmaları için araştırmacılar, 3.124 katılımcının fitness takipçilerinden, doktor kayıtlarından ve genetik bilgilerinden elde edilen dört yıllık verileri analiz etti.
Obeziteye zemin hazırlayan genetik kalıplara ilişkin önceki verileri kullanan araştırmacılar, her bir kişiyi göreceli genetik riskine göre üç farklı gruptan birine ayırdı.
Katılımcılar belirli genlere sahipse veya ebeveynlerinin diyabet veya hipotiroidizm gibi obeziteyle ilgili sorunlarla uğraştığını bildirmişse, obezite için daha yüksek genetik risk olarak sınıflandırıldılar.
Orta riskli bireyler, bireysel mutasyonlar veya ailede obezite öyküsü gibi obeziteye katkıda bulunan bazı genetik bileşenlere sahipti.
En düşük risk grubundakilerin aile öyküsü yoktu veya çok azdı ve obeziteyle ilişkili mutasyon sayısı ortalamanın altındaydı.
Araştırmacılar, genetik riski düşük olan kişiler için günde yalnızca 3660 adımın önerildiğini tespit etti. Orta derecede genetik obezite riski olan kişiler için de uzmanlar günde yaklaşık 8740 adım öneriyor. Yüksek derecedekiler ise 10 bin ve üzeri adım atabilirler.
Bilim insanları, önerilen adım sayısının kişinin vücut kitle indeksine (BMI) bağlı olarak değişeceğini ve ölçeğin üst ucundaki adımların en fazla adım gerektirdiğini belirtti.