Fransa ve İspanya kıyılarında bulunan Biscay Körfezi çevresinde yaşayan Magdalen toplumu, son buzul çağının sonlarına doğru, yaklaşık 19 bin ile 14 bin yıl önce gelişmiş bir kültür oluşturmuştu. Bu insanların özellikle ren geyiği veya kızıl geyiklerin boynuzlarını alet yapımında tercih ettikleri biliniyordu; ancak yeni bulgular balina kemiklerinin de önemli bir materyal olduğunu gösterdi.
Araştırmayı yöneten ekipte yer alan Toulouse-Jean Jaurès Üniversitesi’nden arkeolog Jean-Marc Pétillon, "Deniz canlılarının o dönemdeki insanlar için ne kadar önemli olduğunu göstermek benim için oldukça heyecan verici" dedi.
Pétillon, Magdalen kültürünün daha çok karasal hayvanlara odaklanan mağara resimleriyle tanındığını, bu nedenle deniz canlılarına ait kemiklerin kullanılması bilgisinin oldukça yeni olduğunu vurguladı.
İncelenen balina kemiği aletlerin çoğu, İspanya’nın Asturias bölgesinden Fransa’nın kuzeyindeki Pirene Dağları'na uzanan geniş bir alanda bulundu. Araştırma, Magdalenlerin bu aletleri, kıyıya vuran balinaların kemiklerinden yaptığını ve balina avı tekniklerinin gelişmesinden binlerce yıl önce kullandıklarını ortaya koydu.
Kemiklerden yapılmış aletlerin boyutları, Magdalenlerin neden balina kemiklerini tercih etmiş olabileceklerini açıklıyor. Pétillon’a göre balina kemikleri geyik boynuzlarından daha büyük ve daha dayanıklıydı; bu sayede bazı aletler 40 santimetreyi aşan uzunluklarda üretilebiliyordu.
Araştırmacılar, bu kemiklerin hangi balina türlerine ait olduğunu tespit etmek için ileri teknoloji yöntemlerden yararlandı. Kollajen peptidlerinin incelenmesine dayanan paleoproteomik analiz ve mikro-karbon tarihleme yöntemi sayesinde kemiklerin yaşı 16 bin ile 20 bin yıl arasında belirlendi.
