Taze et, sert ve elastik bir yapıya sahip olup, üzerine basıldığında hızla eski haline dönmelidir. Eğer baskı yapılan bölgede kalıcı bir iz oluşuyorsa, bu etin taze olmadığına dair açık bir gösterge kabul edilir. 

Özellikle ambalajı kapalı ürünlerde, kokusu veya dokusu gibi doğrudan değerlendirme yöntemlerinin kullanılamadığı süpermarketlerde bu basit teknik oldukça işe yarar.

Etin tazeliğini değerlendirirken, ürünün homojen bir kıvama sahip olduğundan emin olmak önemlidir. Bu nedenle, farklı bölgelerde test yaparak, etin farklı kısımlarının nasıl tepki verdiğini gözlemlemek gerekir.

Etin kötü saklandığını veya kalitesinin düşük olduğunu gösterir 

Eğer bir parça esnekken diğeri kalıcı bir göçük bırakıyorsa, bu durum etin kötü saklandığını veya kalitesinin düşük olduğunu gösterebilir. Ayrıca, etin dokusu da önemli bir göstergedir; taze et kompakt ve hafif nemli olmalı, ancak kaygan veya yapışkan olmamalıdır. Yüzeyde aşırı nem ve mukus varlığı, etin bozulduğunun ve bakteri üremesinin riskinin arttığının işareti olup, sağlık açısından ciddi tehlikeler yaratabilir.

Parmak testi, etin tazeliğini değerlendirmede son derece faydalı bir yöntem olsa da, diğer değerlendirme yöntemlerinin yerini almaz. Özellikle ısıl işlem görmemiş taze etlerde en iyi sonucu verir, ancak derin dondurulmuş etin yapısının değişmiş olması, testin doğruluğunu zorlaştırabilir. Bu nedenle, parmak testi ile elde edilen bilgilerin yanı sıra, ürün hakkında daha hızlı ve doğru değerlendirmeler yapabilmek için ek gözlemler de yapılmalıdır. Böylece etin tazeliği ve kalitesi hakkında daha kapsamlı bir bilgi sahibi olunabilir.

Etin rengi de büyük bir ipucudur

Etin tazeliğini anlamak, birkaç belirgin göstergeden faydalanarak yapılabilir. İlk olarak, etin rengi büyük bir ipucudur; taze sığır eti canlı kırmızı, taze domuz eti ise açık pembe renkte ve narin beyaz yağ lifleriyle olmalıdır. Kümes hayvanı eti ise soluk beyaz veya hafif pembe olmalı, sarı veya gri tonlarında renk değişiklikleri olmamalıdır. Ayrıca, etin kokusu da tazeliği konusunda önemli bir göstergedir; taze etin nötr ve hassas bir kokusu olmalı, tatlı, ekşi ya da çürük kokular bozulma belirtileridir. Paketlenmiş etlerde bu değerlendirme zor olsa da, bazı profesyonel et stantları numune sunarak veya paketi açarak kokuyu test etme imkanı tanır. Etin yapısı da önemli bir faktördür; taze et sert, elastik olmalı ve aşırı ıslak ya da kuru olmamalıdır. Özellikle aşırı özsu sızması, etin defalarca dondurulup çözüldüğünü ve kalitesinin düştüğünü gösterir. Ayrıca, etin yüzeyinde buz kristalleri veya donma izleri varsa, bu da uygunsuz saklama koşullarının bir işaretidir.