Matematik Köyü'nün kurucusu Prof. Ali Nesin tarafından Change.org'da "Sevan Nişanyan için izan talep ediyoruz" başlıklı bir kampanya başlatıldı.Prof. Ali Nesin, "Sevan Nişanyan’ı hapse atarak sadece kendisini değil, araştırma yapmasını da engelleyerek Türkiye’yi ve insanlığı eserlerinden mahrum ediyoruz." diyor.
İzmir’in Selçuk İlçesi’nin turistik köyü Şirince’de SİT alanındaki araziye ev yaptığı gerekçesiyle 2 yıl hapis cezası alan ve Yargıtay’ın 3 ayrı hapis cezasını da onamasının ardından hakkında toplam 11,5 yıl mahkumiyet kararı bulunan yazar Sevan Nişanyan için imza kampanyası başlatıldı.
Prof. Ali Nesin tarafından Change.org'da başlatılan kampanyanın muhatapları, Başbakan Ahmet Davutoglu, Adalet Bakanı Bekir Bozdağ, Kültür ve Turizm Bakanı Mahir Ünal olarak belirtiliyor. Kampanyanın gerekçesinde de şu ifadelere yer veriliyor:
"SEVAN NİŞANYAN İÇİN İZAN TALEP EDİYORUZ"
" Sevan Nişanyan iki yılı aşkın bir süredir cezaevinde. Kesinleşmiş toplam cezası 11,5 yılı aştı. Henüz sonuçlanmamış diğer davalarla birlikte bu sürenin yakın zamanda 25 yılı aşma ihtimali var.
25 yıl az değil! Bir ömrün üçte biri...
Topluma, bireye, çevreye ya da doğaya zarar veren kişiler elbette cezalandırılırlar; ne de olsa her topluluk var olabilmek için kendini kötülüklerden korumak zorundadır.
On küsur yıla mahkûm olduğuna ve bu süre 25 yıla çıkabileceğine göre, Sevan Nişanyan bu topluma geri dönüşü olmayan çok çok büyük kötülükler yapmış olmalı... Akıl ve mantık böyle söylüyor. Çünkü katiller bile bu kadar ceza almıyor.
Sevan Nişanyan ne kötülük yapmıştır da yaşamının geri kalan yıllarını cezaevinde geçirmeye mahkûm edilmiştir? Yaptıklarını sayalım:
Sevan Nişanyan, Şirince’de güzellik üstüne güzellik yaratmıştır. Ve sadece güzellik yaratmıştır. Yüzlercesi gibi yok olmaya yüz tutmuş eski bir Rum köyünü yaşatmakla kalmamış, köyü ihya etmiş, dünyaya, ülkemize ve turizme bir değer kazandırmış, Şirincelilere ekmek kapısı açmıştır.
Şirince’nin sırtında İlyastepe adında, tek katlı beş on kerpiç evden oluşan küçük bir köy yaratmıştır. Mutlaka gidilip görülmesi gereken yerlerden biridir, âdeta bir masal âlemi.
Doğaya ve canlıya zarar vermemiştir, tek bir ağaç kesmemiştir, tek bir hayvan doğramamıştır. Hatta tam tersine; yaptığı konutlar etrafını saran yeşillikten yüz metre öteden fark edilmemektedir. İlyastepe bugün bir kuş cennetidir. Domuzundan keçisine, ördeğinden tavus kuşuna kadar onlarca hayvan türüne ev sahipliği yapmaktadır.
Başlı başına birer mimari başyapıt olan Matematik Köyü ve Tiyatro Medresesi’yle eğitim ve kültür hayatımıza çok önemli katkıları olmuştur.
Bugüne kadar eşi benzeri olmayan kapsamda bir Türkçe etimolojik sözlük hazırlayarak Türkçeye ve bilim dünyasına büyük değer katmıştır.
Anadolumuzun köylerinden şehirlerine kadar binyıllardır değişen yer adlarının öyküsünü ve tarihini iğneyle kuyu kazarak yıllar süren bir çalışma sonucu bir araya getirmiştir.
Yanlış Cumhuriyet adlı kitabıyla ve sarsıcı çıkışlarıyla düşünce ve algı dünyamızı zenginleştirmiştir.
Bütün bunlardan rant da elde etmemiştir. Nitekim bugün Sevan Nişanyan’ın ne bir evi, ne bir arabası, ne de bankada beş kuruş parası vardır.
Kimsenin kılına zarar vermemiştir. Kimseyi işinden, eşinden, aşından, yerinden yurdundan etmemiştir. Tam tersine, Şirince halkı Sevan Nişanyan sayesinde turizmden elde ettiği gelirle gayet mutlu yaşamaktadır.
Ve Sevan Nişanyan daha nice güzel, yararlı ve doğru işler yapmıştır da, 25 yıllık mahkûmiyeti hak edecek ne kötülük yapmıştır?
Sevan Nişanyan imar yasasına muhalefet, çevre kirliliği yaratmak, mühür bozmak gibi suçlardan hüküm giymiştir. Kaçak ve çirkin inşaattan geçilmeyen ülkemizde bu yasalardan dolayı cezaevinde olan bildiğimiz kadarıyla bir başka mahkûm daha yoktur.
Olağanüstü mimari güzellikler yaratan Sevan Nişanyan, hiçbir estetik kaygı gözetilmeden inşa edilen ucube adalet saraylarında yargılanarak hüküm giymiştir! O adalet sarayları yok olsa insanlık hiçbir şey kaybetmez, ama Sevan Nişanyan’ın yaptığı evlerden birinin yıkılması bir cinayettir.
Sevan Nişanyan’ı hapse atarak sadece kendisini değil, araştırma yapmasını da engelleyerek Türkiye’yi ve insanlığı eserlerinden mahrum ediyoruz.
Sevan Nişanyan’ın asıl suçu, görevini yapmayarak halkını umursamayan devlete isyan etmektir, yani sivil itaatsizliktir.
Devlet, 30 küsur yıl önce Şirince’yi tarihi sit alanı ilan etmiştir ve böylece köyde çivi çakılmasını yasaklamıştır. Bu gibi durumlarda devlet bir yıl içinde yeni imar yasasını yürürlüğe koymak zorundadır. Çünkü o yörede vatandaş yaşamaktadır ve vatandaşın doğal ihtiyaçları vardır. Oğlu evlenir, ek oda yapmak gerekir. Ahırı yıkılır, onarmak gerekir. Damı akar, aktarmak gerekir. Güneşten korunmak için gölgelik, keçiden korunmak için çit, soğuktan korunmak için bilmem ne yapmak gerekir. Gel gelelim devlet 30 yıldır bu imar planını çıkarmayarak vatandaşını ve ihtiyaçlarını umursamamaktadır.
Vatandaş tabii ki gerekeni yapmıştır ve yapmaktadır. Yani tüm Şirince halkı suç işlemiştir; halen de işlemektedir. Devlet, Şirince halkını çaresiz bırakarak suç işlemeye teşvik etmiştir.
Sevan Nişanyan’ın suçu, yaptığını gizli gizli değil, alenen yapmasıdır. Yani cumhurbaşkanından en basit vatandaşa kadar hepimizin yaka silktiği bürokrasi dediğimiz kontrolden çıkmış canavara meydan okumasıdır. Sevan Nişanyan doğrusunu yapmıştır. İkiyüzlülüğe yeltenmemiştir. Rüşvete tenezzül etmemiştir. Korkmamıştır. Kötülüğün üstüne üstüne gitmiştir.
İşte budur suçu.
Kabul! Kabul ediyoruz, Sevan Nişanyan’ın bu yaptığı suçtur. Bürokrasiye meydan okunmaz!
Suçtur da cezası ne kadardır? Bir yıl? İki yıl? O da olmadı beş yıl! Ya 15 yıl? Ya 25 yıl?
Hadi adalet yok, hadi akıl mantık yok, hadi vicdan da yok. Peki ya izan da mı yok, bir parça da mı yok?"
Kampanyanın ilk imzacıları, Sevan Nişanyan sorununa mutlaka bir çözüm bulunmasını isteyerek önerilerini şöyle sıraladılar:
Biz aşağıda imzası bulunanlar, toplumun her kesiminin vicdanını kanattığına inandığımız Sevan Nişanyan sorununa mutlaka bir çözüm bulunmasını talep ediyoruz. Önerilerimiz:
1) Devletin sorumluluğunu yerine getirmediği durumlarda suçlu vatandaş değil devlet olmalıdır. En azından bu durumlarda vatandaş ceza almamalıdır.
2) Kültür Bakanlığı Sevan Nişanyan’ın Şirince’de yaptığı mimari eserleri korunması gereken kültür varlıkları olarak tescil etmelidir.
3) Sevan Nişanyan özgürlüğüne kavuşana kadar cezaevinde çalışmasına ve üretmesine izin verilmelidir.
İlk imzacılar:
Ali Nesin, Abdullah Çelikaslan, Abdullah Demirbaş, Acar Ataseven, Adnan Aksel, Ahmet Aykaç, Ahmet İnam, Ahmet Şekercioğlu, Akın Atauz, Akın Birdal, Alev Ok, Ali Bayramoğlu, Ali Fikri Işık, Ali Işıksalan, Ali Rıza Görener, Arif Dirlik, Asaf Savaş Akat, Ateş Kemal Doğan, Atilla Dirim, Atilla Zenciroğlu, Attila Tuygan, Aydın Engin, Ayla Sumer İşler, Ayşe Batumlu, Ayşe Erzan, Ayşe Hür, Ayşegül Sönmez, Azad Barış, Aziz Gökdemir, Babür Pınar, Balam Kenter, Barış Pirhasan, Barzan Demirhan, Baskın Oran, Bektaş Elçin, Bülent Keneş, Bülent Küçükaslan, Bület Tekin, Cengiz Aktar, Cihat Daşkıran, Cumhur Öner, Davut Erkan, Demir Küçükaydın, Denis Ojalvo, Deniz Ilgaz, Derya Yetişgen, Dogan Özgüden, Edip Yüksel, Eflan Topaloğlu, Elif Köksal, Engin Ender Çetin, Ercan İpekçi, Erdağ Aksel, Erdal Doğan, Erdal Yıldırım, Erden Kosova, Eren Keskin, Erol Özkoray, Esra Arsan, Etyen Mahçupyan, Fatih Vural, Fatime Akalın, Fatma Dikmen, Ferhat Kentel, Fikret Başkaya, Fuat Keyman, Fusun Erdoğan, Gaye Boralıoğlu, Gençay Gürsoy, Gökhan Karahan, Gül Gökbulut, Gülçin Avşar, Güliz Vural, Güngör Şenkal, Habib Taşkın, Halil Savda, Hasan Cemal, Hasan Gürkan, Hasan Kaya, Hasan Zeydan, Hayati Şener, Hicri İzgören, Hilmi Maktav, Hovsep Hayreni, Hrant Kasparyan, Hüseyin Alataş, Hüseyin Ergun, İbrahim Köroğlu, İbrahim Seven, İlkay Alptekin Demir, Işık Yenersu, Işın Önol, İnci Aral, İnci Tuğsavul, İrfan Açıkgöz, İzzet Yaşar, Kadir Akın, Kadir Cangızbay, Kamil Yıldırım, Kemal Çalğan, Kenan Yenice, Khatchig Mouradian, Koray Çalışkan, Lale Alatlı, Lale Mansur, Ludmilla Danisenko, Mahmut Konuk, Mehmet Bal, Mehmet Demirok, Mehmet Özer, Mehmet Öztürk, Mehmet Uluışık, Meral Saraç Seven, Metin Solmaz, Mihail Vasiliadis, Murat Kuseyri, Mustafa Sütlaş, Mustafa Yasacan, Mustafa Yetişgen, Muzaffer Erdoğdu, Muzaffer Karadeniz, Müjde Tönbekici, Nabi Yağcı, Nadya Uygun, Necati Abay, Necmi Demir, Necmiye Alpay, Nilüfer Göle, Nilüfer Tarikahya, Noam Chomsky, Nur Sürer, Oktay Etiman, Onur Hamzaoğlu, Orhan Bas, Orhan Pamuk, Orhan Silier, Oya Aydın, Oya Baydar, Ömer Elaçmaz, Ömer Madra, Ömür Çınar Elçi, Önder Bayram, Özcan Soysal, Özcan Soysal, Özgür Öğret, Özlem Beyarslan, Özlem Yağız, Pakrat Estukyan, Perihan Mağden, Pınar Ömeroğlu, Raffi A. Hermonn, Ramazan Gezgin, Recep Maraşlı, Rıdvan Bilek, Rıdvan Günay, Robert Cabı Akman, Sait Çetinoğlu, Samim Akgönül, Seçkin Yaşar, Selahattin Esmer, Selda Asal, Selina Doğan, Semra Somersan, Serdar Kaya, Serdar Koçman, Serra Yılmaz, Sevilay Demirci, Sibel Asna, Sibel Özbudun, Şaban İba, Şahin Alpay, Şanar Yurdatapan, Şebnem Korur Fincancı, Tamer Çilingir, Taner Akçam, Tarık Günersel, Temel İskit, Temmuz İlhan, Tolga Yarman, Tülay Karacaörenli, Ufuk Uras, Uğur Aker, Ümit Aktaş, Ümit Cizre, Ümit Kıvanç, Ünal Ünsal, Ünsal Dinçer, Vedia Yeşim Bayanoğlu, Vincent Bouvard, Yakup İçgören, Yalçın Ergündoğan, Yaprak Zihnioğlu, Yasin Yetişgen, Yener Orkunoğlu, Yıldıray Oğur, Yücel Demirer, Yusuf Haddadoğlu, Zeynep Tanbay, Zeynep Tozduman, Zübeyde Bilget
