Tarih araştırmalarında önemli bir yöntem, karşılaştırmalı tarihtir.
Ülkemizde bu yöntem pek kullanılmaz! Örneğin, Filistin toprak/arazi satışını salt Müslümanlar üzerinden anlatamazsınız, Yahudi tarihinin ne yazdığını da bilmeniz gerekir.
Tarihte karşılaştırma yapmadan hükümlere varırsanız yanılırsınız.
Geçtiğimiz gün dedim ki:
-“Ülkemizde ‘Filistinliler toprak sattı- satmadı’ polemiği var. Ama kimseler, -Tanzimat döneminin tartışmalı konusu- 1858’de çıkarılan Arazi Kanunnamesi’nden bahsetmiyor?”
Osmanlı Tanzimat ile miri arazilerin bir kısmını zenginlere satıp “toprak özelleştirmesi” yaparak yapısal sistemini bozdu. Amaç, gelir elde etmekti.
Ağalar/ayanlar borç batağındaki Osmanlı’nın Filistin’deki verimli arazilerini böyle aldı.
Tefeci zulmü altında ezilen Filistin köylüsünün arazi-tarlası küçüktü. Bir de vakıf arazileri vardı. Terk edilmiş topraklar vardı. Vs.
Yıl 1861.
İngiltere’de Yahudiler “Arazi-i Mukaddese” Filistin’i vatanlaştırma amacıyla “Londra İbrani Örgütü” kurdu.
Aynı yıl Fransa’da Filistin Yahudilerini korumayı- kalkındırmayı hedefleyen “International İsrail Taahhüt Cemiyeti” kuruldu. Örgüt Filistin’i Yahudi ülkesi yapma doğrultusunda hareket edecekti. Cemiyet ilk olarak Yahudiler için Filistin’de “Tarım Okulu” açtı...
Ah bu tesadüfler! Osmanlı yabancılara toprak satışını mümkün kılan İstimlak Nizamnamesi’ni 1868’de çıkardı!
★★★
Tarih: 13 Mart 1881.
Aralarında Lenin’in ağabeyi Aleksandr Ulyanov’un da bulunduğu sol Narodnaya Volya örgütü Rus Çarı İkinci Aleksander’i öldürdü. Eylemde kullanılan bombaların bir Yahudi’nin evinde saklandığı ortaya çıktı. Bu, Rusya’da Yahudiler için zor günlerin başlamasına sebep oldu.
Rusya’dan kaçan üç bin kadar Yahudi, Filistin’e gelip arazi alarak “Rişon Lozyon” yerleşim yerini kurdu. (Bugün İsrail’in dördüncü büyük şehridir.) İlk gelenler Filistin’de sosyalist bir toplum düzeni kurma idealindeydi. Zaten İsrail ekonomisi 1970’ler sonuna kadar “sosyalist” idi! Sonra neoliberalizme yenildiler. Neyse...
Osmanlı’nın borç batağına düştüğünü gören Yahudiler dış kredi olanağı sağlanarak Filistin’den toprak almak için kolları sıvadı...
Filistin’de “bağımsız İsrail devleti” fikrini ilk dile getiren İngiliz işadamı Edward Cazalet oldu. Yıl 1878.
Bu amaçla, 1898’te “Yahudi İstimlak Bölgeleri Bankası” ve aynı yıl içinde “Filistin’i Vatanlaştırma Kurulu” ve 1901’de “Milli Yahudi Bankası” kurarak sermaye birikimi oluşturdular. İlk etapta 50 bin sterlin topladılar...
Osmanlı Devleti nezdinde ilk girişim, İngiliz iş adamı Laurence Oliphant tarafından yapıldı. Oliphant’ın önemli destekçisi vardı; Yahudi asıllı olan İngiltere Başbakanı Disraeli...
Keza: Rothschild, Montefiore, Goldsmith, Warburg vd. bankerler devredeydi. Masada, Osmanlı borçları ile İsrail devletinin kurulması birlikte değerlendiriliyordu!
★★★
Padişah ve meclis-i vükela/bakanlar kurulu Yahudilerin Osmanlı’ya göç etmelerine karşı olmamakla birlikte Filistin topraklarına yerleşmelerinin kargaşaya sebep olacağı görüşünde idi.
Fakat Yahudilerin girişimleri bitmedi; modern siyonizm kurucusu gazeteci Theodor Herzl saray ile görüşmeleri (beş kez) sürdürdü. Projeleri için 2 milyon sterlin teklif ettiler.
Uzatmayayım, 1897’de kurulan Dünya Siyonist Teşkilatı’nın tek amacı bağımsız İsrail devleti idi.
Düşünün, en çok karşı çıkan İkinci Abdülhamit’in tahta bulunduğu 33 yıl boyunca Filistin’e göç eden Yahudi sayısı 80 bin oldu. 219 bin dönüm arazi tasarrufları altındaydı. 33 yerleşim yeri kurdular...
Devlet istemese de, ithal ürünlere bağımlı kılınmış feodal ağalar, tefecilere yenik düşmüş köylüler vd. arazilerini -hayli iyi paraya- elden çıkardı...
Ve sonrasını biliyorsunuz:
Osmanlı Birinci Dünya Savaşı’ndan yenik çıktı. İngilizler, Yahudilerin Filistin’de yurt edinmesini onayladı. Oralardan bugüne geldik: Parayı veren düdüğü çalar!