Onu, henüz 8 yaşındayken Aydın-Ortaklar’da, Atatürk’ün masasındaki leblebileri yiyen çocuk olarak biliriz.
Onu, Atatürk’ün hiç bilinmeyen fotoğraflarını -dünyanın neresinden olursa olsun, bedelini önemsemeden- toplayan tutkulu bir koleksiyoner olarak tanırız.
Dile kolay 17 yaşından beri, yaklaşık 30.000 bin fotoğraf...
★★★
Onu, Atatürk, insan sevgisi, yakın tarih, İzmir sevdası üzerine yazdığı 100’e yakın kitabından ve Atatürk fotoğraflarıyla açtığı yüzlerce sergisiyle tanır, takdir ederiz.
Bunları neden yaptığı sorulduğunda; “Hiçbir beklentim yok! Atatürk’e çok büyük borcum var. O borcu ödemeye uğraşıyorum” der.
Hanri Benazus’u, dinledikten sonra siz de hak vereceksiniz bu tespite;
★★★
“AVM’lerde büyük sergiler açıyorum. Kitaplarımın önünde ‘Hanri Benazus’ diye adım yazar. ‘Akıllının biri’ diyelim, başka bir şey demek istemiyorum. Gelir bakar benim adıma, bir de suratıma bakar. Sonra döner;
‘Sen kimsin?’ diye sorar. Başlar bu sefer ‘Sen nesin?..’ demeye!..
Yanıtlarım; ‘Ben Türküm.’ Parmak sallar bu kez; ‘Doğru söyle’ der. Ve başlar saymaya;
‘Rum musun, Ermeni misin, Yahudi misin, Arap mısın, İngiliz misin, Fransız mısın?..’
Sayar durur.
‘Türk olsaydın, adın Ahmet olurdu, Mehmet olurdu, Süleyman olurdu!’
İşte burası çok önemli...
Ona anlatırım:
★★★
“Ben çocukken büyük şans...
Atatürk’le karşı karşıya oturdum masasında. Leblebileri avuç avuç yedim bitirdim.
O sofrada Ahmet, Mehmet konusu bitti.
Şöyle bitti:
Adımı sordu ‘Hanri’ dedim. Soyadımı sordu, ‘Benazus’ dedim.
Bana ‘Sen kimsin?’ demedi, ‘Sen nesin?’ demedi, ‘Neden adın Ahmet değil, Mehmet değil?’ demedi.
Onun büyüklüğünü görüyor musunuz?
Türklüğün ne olduğunu anlatan, sormadığı o suallerin değerini anlıyor musunuz?
İsteseydim belki 50 kamyon leblebi dağıtır borç öderdim ama, Türklüğün bedeli ödenmez ki!..”
Hanri Benazus
★★★
Ardından şu anekdotu paylaşır hemen;
“Atatürk’le ilgili fotoğrafları toplarken, 1984 yılında ABD’den bir telefon geldi. Arayan kişi, elinde Atatürk’ün hiçbir yerde bulamayacağım, fotoğrafının olduğunu ve satabileceğini söyledi. Beni arayan, 1921 yılında Amerika’dan Türkiye’ye gelerek Atatürk’ün fotoğrafını çeken gazetecinin oğluymuş ... İnanamadım,
‘Atatürk fotoğrafının Amerika’da ne işi var?’ diye düşündüm.
ABD’deki arkadaşımı arayıp, New York’a gitmesini ve o fotoğrafı incelemesini istedim.
Arkadaşım gitti, gerçekten de Türkiye’de olmayan Atatürk fotoğraflarından biriydi.
Günübirlik Amerika’ya uçtum.
Sabah vardım, fotoğrafı satın aldıktan sonra aynı akşam uçakla geri döndüm...
Benden başkasında yok o fotoğraf!..”
★★★
İzmir Büyükşehir Belediyesi, Karşıyaka-Mavişehir’deki bir caddeye törenle Hanri Benazus’un ismini verdi. Başkan Tunç Soyer, Benazus’un “Niçin Atatürk” kitabının arka kapağındaki sözleriyle seslendi o gün törene katılanlara;
“Atatürk’ü anlamak; dünü bilmek, bugünü yaşayabilmek, yarını görebilmektir. Kafamızı bilimle, yüreğimizi, umut ve yurt sevgisiyle, benliğimizi özgürlük ve bağımsızlık heyecanıyla doldurmaktır.”
Hanri Benazus, leblebileri yiyen o çocuk gibi seviniyordu.
Hayatının en onurlu ve mutlu günüydü!
“Adımı soyadımı İzmir olarak değiştirmek isterim” diye haykırdı kürsüden.
Yanındaki, İzmir 68’liler Birliği Başkanı gazeteci-yazar, şair Okan Yüksel ve gazeteci kardeşim Atilla Köprülüoğlu ile paylaştı sevincini.
★★★
Hanri Benazus, 95 yaşında...
Rahatsızlığı nedeniyle İzmir’de hastanede yatıyor...
Büyük Atatürkçü Benazus’u sevgi, saygı ve şifa dileklerimle selamlıyorum.
