Cuma gününden beri hop oturup hop kalkıyoruz.
Bu ülkedeki evrensel hukuk kurallarının koruyucusu olmasını beklediğimiz devlet adamlarından akıllara zarar ama daha çok tüyler ürpertici açıklamalar ardı ardına geldi.
Adalet sisteminin başındaki isimden, bırakın evrensel hukuk değerlerini, bir insanın içine sindirmekte zorlanacağı yeni tanımlar duyduk.
“Küçüğün rızası” denildi.
Bas bas bağırdık.
Sosyal medyadan, iyi-kötü yazdığımız medyadaki köşelerimizden bağırdık.
Ama daha çok içimiz acıdı. Çocuğu olanlar kendi bebeklerinin geleceği için, olmayanlarsa uzaklarda bu zulmü yaşamış veya yaşaması muhtemel bebekler için üzüldük.
Ama düne kadar hiç geri adım atmadılar. Ve hep birlikte bu korkunç tasarıyı savunmakta da sıkıntı görmediler.
“Mağduriyet gideriyoruz” dediler. Çok çok küçük yaşta cinsel istismara uğramış çocukların kanına girenlerin mağduriyetini kurbanın mağduriyetinin üstünde tuttular.
Ve dün nihayet tasarıyı komisyona geri çektiler.
Şimdi sevinmemizi bekleyenlere ya da gerçekten buna sevinenlere çok şaşırıyorum.
Ortada sevinilecek herhangi bir şey yok.
Bu ülkenin kadın ve çocukları için uzun süredir çok sevinecek bir şey olmadı.
Aksine, “Sahip olduğumuz haklarımız birer birer budanıyor” derken cin şişeden çıktı geçtiğimiz cuma günü.
Bugün ise sevinmek bir yana daha çok korkuyorum.
Mesela bir sonraki denemeyi bekliyorum.
Düşünsenize, bir başka gece yarısı bu kez sosyal medyayı da sustururlarsa nasıl haykıracağız? “Çocukların rızası olmaz, çocukla evlilik olmaz, çocuk gelin olmaz, bu haltı yiyen cezasını çekmelidir!” diye nasıl haykıracağız?
Siz de havaya girmeyin dostlar.
Asıl çekinmemiz gereken kadına, çocuğa karşı bu bakıştır ve bu bakışın büyük kalabalıklara normal gelmesidir...
Harry Potter ruhu döndü
Önceki gün, ‘Fantastik Canavarlar Nelerdir, Nerelerde Bulunurlar?’ adlı filmi izledim.
Harry Potter’ı çok sevenlerdenim. Ve J.K. Rowling’le yeniden o evrene dönmek çok keyifli geldi. Dört Harry Potter yönetmiş David Yates’in müthiş hayal gücüyle 132 dakikalığına ülkenin derdinden, tasasından, hayatımın dertlerinden kaçıp saklandım müthiş bir dünyaya.
Eddie Redmayne nefis bir performans sergilemiş.
Öyle oyunculuk şaheserinden filan bahsedecek bir durum yok ama çok güzel bir seyirlik var. Çocuğunuzla, sevdiceğinizle bir hayal dünyasında kaybolmak için ideal bir seçenek.
Hele şansınız varsa “IMAX versiyonunu izleyin” derim.
Gerçekten uzun zamandır izlediğim en iyi 3D uygulamalarından birine sahip olan film Harry Potter’la çok fazla bağ taşımasa da aynı ruhu izlemek insanın hoşuna gidiyor.
