Yerel seçimin galibi SHP oldu; yüzde 28.7 oy aldı. (DYP 25.1, ANAP 21.8, RP 9.8, DSP 9.0, MÇP 4.1)
SHP; İstanbul, Ankara, İzmir, Adana, Kayseri, Gaziantep büyükşehirleri olmak üzere 39 ilin belediye başkanlığını kazandı. (DYP 16, RP 5, ANAP 3, MÇP 3, Bağımsız 1)
Halk, umut gördüğü SHP’yi yerel yönetimlerde iktidara taşıdı.
20 Ekim 1991 tarihindeki genel seçimde SHP’nin (HEP ile ittifak yapmasına rağmen) oyu yüzde 24.7’ye düştü. Keza...
Tarih: 27 Mart 1994.
Yerel seçimde SHP oyu yüzde 13.5’e düştü.
İstanbul, Ankara, Kayseri gibi büyükşehri RP’ye kaptırıp sadece 10 ili kazanabildi!
SHP’deki oyların bu kadar büyük düşüş sebebi neydi?
Bunun bir sebebi Deniz Baykal liderliğinde yeniden açılan CHP’nin yüzde 4.6 oy almasıydı. Ancak SHP’de düşüş olağanüstüydü: 15.2.
Demek başka önemli nedeni vardı:
Bir olay SHP’nin üzerine yapışmıştı: İSKİ Skandalı...
İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne ait İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi Genel Müdürü Ergün Göknel’in aldığı rüşvetin ortaya çıkması SHP’nin oylarını eritti.
Aslında... İSKİ sadece semboldü; SHP belediyelerin çoğu tıpkı yerine geldikleri ANAP belediyeleri gibi yolsuzluktan nemalandı! Maalesef!..
ANAP’ın oylarını eriten rüşvet bağımlılığı SHP’yi de vurdu.
Halk umudunu başka bir partide aramaya başladı: RP.
Evet, bu uzun girişten sonra asıl konumuza gelebiliriz...
Yanıtı aramak
ANAP’tan SHP’ye...
SHP’den RP’ye...
Umut arayan kitlelerin parti değiştirmesi demokrasinin sağlıklı işleyişine örnek gösterilir.
Peki...
Yolsuzluk bataklığına gömülen ANAP’ı ve rüşvete yenik düşen SHP’yi terk eden büyük seçmen kitlesi, AKP’ye oy vermeye neden devam ediyor?
AKP’de bir değil, bin İSKİ skandalı var!
Hiç öyle Reza Zarrab’dan girip Man Adası’ndan çıkıp uzun uzun yazmaya gerek yok. Keza... Seçmenin AKP iktidarını “temiz” gördüğünü sanmıyorum. Halkı küçümsemeyiniz; hepsi neyin ne olduğunu çok iyi biliyor. “Çalıyor ama yapıyor” sözü neredeyse atasözü oldu!
Peki bu seçmen...
- Niye ısrarla AKP’ye oy veriyor?
- Neden AKP’yi hâlâ umut olarak görüyor?
İşte... Asıl bu sorular üzerinde durulması gerekmiyor mu?
Büyük kitleler, umut gördükleri siyasal İslam’ı/Ilımlı İslam’ı büyük beklentilerle iktidara taşıdı. Ancak AKP beklentileri karşılayamadı.
Ne refah sağlayabildi...
Ne terörü önleyebildi...
AKP bol keseden savruk harcamalarıyla ülkede cari açık patlaması yaşattı. Ki dış politikaya, FETÖ desteğine, eğitim kepazeliğine, hukuksuzluklara, basın özgürlüğüne, toplumsal ayrışmalara-kirlenmelere filan hiç girmeyeyim.
Sonuç itibarıyla AKP ülkeyi yönetmeyi beceremedi/beceremiyor. Bu sebeple...
AKP’ye inananların bugün politik travma yaşadığını görüyoruz. Umduklarını bulamadıkları acı bir hakikat.
Sadece seçmeni değil, iktidar partisi de gerilim içinde; AKP’de büyük çalkantılar var.
İyi de... Yine aynı soruyu yöneltmek zorundayım:
AKP hâlâ açık ara nasıl birinci parti?
Evet, asıl soru bu...
Yanıtının bulunması gereken soru bu...
Korkusuz olmak
“Açıklanmasın” demiyorum...
Ama ortaya bin kez belge çıkarılsa da (ki daha önceki yıllarda bunu yaşadık) AKP seçmeninin tercihini değiştirmediği görülüyor!
CHP kuşkusuz, Erdoğan’ın ailesiyle ilgili belgeleri açıklamalıdır.
CHP kuşkusuz, devletin nasıl soyulduğu belgelerini açıklamalıdır.
Ve fakat, bunlar yeterli değil. Çünkü:
İktidar olma stratejinizi salt mevcut hükümetin hırsızlığı üzerine inşa ederseniz seçmenden oy alamıyorsunuz.
Demek:
Seçmenin bilincinde umut olmak şart. Bu amaçla yeni ideal yaratmak zorundasınız.
Seçmeni etkileyecek çarpıcı fikrinizin olması şart. Ve...
Bunları dile getirmek için korkusuz olmanız gerekiyor. (Şunu eklemek zorundayım: “Korkusuz” sözünden kastım politik mücadeleyi savaş haline dönüştürmek değil! Ulusun iradesini “bana uymuyor” diye yok sayamazsınız! “AKP’yi destekliyor” diye seçmeni dışlayamazsınız. O seçmeni kazanmak zorundasınız. Bunu ise korkutarak yapamazsınız.) “Korkusuzluktan” kastım; fikrinizi açıklamakta ve düşüncenizin icraatını yapmakta cesur olmanızdır! Keza... Karamsarlık mikrobuna yenik düşmemektir. Popülizme yenik düşmemektir. Örneğin, dil oyunları gibi zevzekliklerden vazgeçmektir. ABD-AB’den beklentili mandacı neoliberal hegemonyadan kurulmaktır. Evet...
Program olmadan iktidara yürünemez.
Umut olacak programın ne olduğu da bellidir: Ahlaklı-vicdanlı-akılcı halkçılık.
Biliniz ki:
Çin, Kemalist programla dünya devi oldu...
Hindistan, Kemalist programla dünya devi oldu... Evet...
AKP, ancak Kemalist program umuduyla yenilir.
Ve Türkiye, ancak Kemalist programla yine saygın ülke olur.
NOT: Atatürk’ün Armağanı... Kadınların seçme ve seçilme haklarını kazanımının 83. yıl dönümünde Ankara’da binlerce kadınla Eşitlik ve Adalet Kadın Buluşması düzenleyen CHP’lileri köklerine sahip çıktıkları için tebrik ederim...
