Her gün bir bomba dev yatırım haberi patlıyor. Çin’den bomba yatırım: Birlikte Manisa’da batarya (pil) yatırımı yapacağız. Pilleri yerli elektrikli otomobile takacağız. Cezayir’den bomba yatırım. Birlikte Adana’da petrokimya tesisi kuracağız. Dış bağımlığı bitireceğiz. 2008 yılında PETKİM satıldığında da yine “petrokimya ürünlerinde dışa bağımlığı bitirecek, cari açığı indireceğiz” demişlerdi.
Bombalıya, bombalıya!
Dev yatırım.
Sata, sata!
Bitirilen fabrika..
Neden?

* * *

Nedeni şu:
Cumhurbaşkanlığı Sarayı:
650 milyon TL’ye bitecekti.
1 milyar 400 milyon TL’ye bitti.
Cumhurbaşkanlığı Konser Salonu:
650 milyon TL’ye bitecekti.
1 milyar 219 milyon TL harcandı.
Yine de bitmedi.
210 milyon TL daha harcanacak.
Sarayın bakım ve onarımı:
2017’de 56.3 milyon harcandı.
2018’de 70 milyon harcanacak.
2019’da 120 milyon harcanacak.
Dikkat isterim.
Harcama hedefi konuyor.
Harcama hedefleri de aşılıyor.
Ek ödeneklerle harcama şişiyor.
Cumhurbaşkanlığı taşıt alımı:
2016’da: 23.0 milyon TL.
2017’de: 68.8 milyon TL.
2018’de: 108 milyon TL.
2018 yeni başladı. Taşıt alımı için ayrılan 108 milyon TL bu yılın harcama hedefidir. Taşıt alım, bakım, onarım harcama hedefi de tutmazsa ek ödenekten takviye edilecek.

* * *

Şeker fabrikaları satılacak.
Bir diğer nedeni de şu:
Çankaya Köşkü vardı.
O beğenilmedi.
Yeni Saray yapıldı.
Saray yapmak para ister.
Bakımı da para ister.
İsraf, enflasyonu besler.
Enflasyon çift haneye çıkar.
İsraf dış borcu da besler.
2003 yılında:
130 milyar dolardı.
2017 yılında:
438 milyar dolara çıktı.

* * *

Özetle şeker fabrikaları 2 nedenden ötürü satılıyor: Dış borç bulmaya mahkumuz ve dış borç yetmiyor, eldekileri de satmaya mecburuz. Kurulan “bol harcamalı devlet beslemeli ekonomik model geçmişin biriktirdiği mal varlıklarını satıp paraya çevirmek ve dış borç bulmak” üzerine bina edildi.
Yani şekeri sat.
Saraya harca.
Saray’ı şekerle besle!
14 şeker fabrikasında çalışan işçilerin temsilcisi Şeker İş Sendikası, halk da gerçeği bilsin diye açıkladı:
Piyasada 1 kilo şeker:
2 lira 79 kuruş.
(KDV hariç)
14 fabrika içinde sadece; Ilgın, Afyon, Turhal ve Çorum fabrikaları şekerin kilosunu 2 lira 25 kuruş ile 2 lira 48 kuruşa mal edebiliyorlar. 4 fabrika kârlı fakat diğer 10 fabrika şekerin kilosunu 3 liranın üstünde mal ediyor. Zarardalar. Yani devlete yük oluyorlar. Saray’ın yükünü taşıyan devlet, bu 10 fabrikanın yükünü taşımak istemiyor.

* * *

16 yıldır iktidar: Saray yaptırmaya gösterdiği özeni zarar etmekte olan şeker fabrikalarına gösterseydi, onlar da mutlaka kâra geçecek bir yol bulurlardı. Şeker sadece şeker üreten işçiye ekmek teknesi değil, pancar üreticisi çiftçiyi de var ediyor, pancarın şekere dönüşmesi sonrasında yan ürün küspe ise hayvancılığı ayakta tutuyor, şehirlerdeki fırınlarda üretilen ekmeğin mayası (melas) da şeker fabrikalarında pancardan çıkan yan ürüne ihtiyaç duyuyor. Ayrıca etil alkol de şeker pancarından üretiliyor. Etil alkol 2015 yılından beri maliyetini düşürmek için mazota yüzde 3 oranında katılıyor.