İşte atölyesinde SÖZCÜ’yü ağırlayan Özdemir’in anlattıkları:

İLKOKUL 4'TEN BERİ ÇALIŞIYORUM: “1957’de Çorum İskilip’te doğdum. İlkokul 4. sınıfta iken yokluktan mesleğe başladım. 1968’e kadar orada idim, babam (TMO’da memurdu) Ankara’ya tayin olunca, buraya geldim. Çıraklık, kalfalık devam ettim. Askere gidene kadar 3 ayrı yerde çalıştım, birinde ustam atölyeyi kapattığı için ağlayarak ayrıldık. Asker dönüşü kendi işimi kurdum. 1980’den beri vergi mükellefiyim. Bugüne kadar hiç ara vermedim, Hüseyin Usta tatil yapmış diyen kimse bulamazsınız. Sabah 6, akşam 9’a kadar çalışırım.



30 YILLIK ARKADAŞIM İCRA KOYDU: Büyük şirketlerden biri konkordato çekti, bizim de yaklaşık 800 bin lira alacağımız kaldı. Yaklaşık 1.5 yıl oldu. Geçmişte Ayakkabı Dünyası ile 20 yıl çalıştım. İflas erteleme aldığı için o firmadan hiçbir şey talep edemiyorum, faturası bize kaldı. Ama ben icraya verildim. Malzeme aldığım yerler icra getirdi. Onlar da 30 yıllık dostlarımız bizim! 400 bin birine, 100 bin birine borcum var. Şu anda oğlumla işi götürmeye çalışıyorum, dışarıdan fason yaptırarak ayakta durma mücadelesi veriyorum.

KONKORDATO BİZE AĞIR GELDİ: Bütün arkadaşlar hemen hemen aynı durumdayız. Evimiz, barkımız, maliye borcumuz duruyor, yatıramıyoruz. 54 yıldır bu işi yapıyorum. Savaş döneminde (Kıbrıs) de çalıştım. Sıkıntılar hep oldu, ama çözümlemeye çalıştık. Böyle bir acıyla karşılaşmadık, bu konkordato bize çok ağır geldi. Çünkü elimiz kolumuz bağlı. Karşı tarafta muhatabımız yok. Alacağımızı tahsil edemiyoruz, borçlular icra ile geliyor.



YASAYI DÜZELTSİNLER: Siyasetçiler yasayı düzeltsinler, biz de kurtulalım, onlar gibi. Veya paramızı ödesinler. Çek yazıp da, böyle 1 yıl, 1.5 yıl vade ile mal verdik. Banka kredi borcum var. Onlar konkordato koyunca ben bankada düştüm. Banka uzatmaya gitti ama 300 olan borç 500’e çıktı, neticede 200 bin liram gitti. Çok ağır geldi. Her batan 100 tedarikçi ile gidiyor. Herkes birbirinden mal alıyor, zincirleme etkisi yapıyor.

ÇIRAK YETİŞMİYOR: Alttan çırak yetişmiyor. Acı olan, 8 yıl eğitim çıktığında alt yapısı olmadan bu işe girildi. Önceden çırak buluyorduk, okula gönderiyorduk. Yasadan önce 3-4 çırağım vardı. Yasa çıkınca onlar da bitti. Şu anda Türkiye’nin de sıkıntısı bu. Ara eleman yok. Emekli arıyoruz, genç yok.”