48 saat sonra 2022 yılı bitti, gidiyor. Acılı, sancılı, mutsuzluk çoğaltan, yoksulluğu artıran bir yıl oldu.

Giden yıl hüzündür.

Gelen yıl ise umut.

Her yıl sonunda bir hesaplaşma yapılır. 2022 yılı biriktirdi, biriktirdi; “uyanın, sandıkta hesap sorun, eski kalıpları bırakın, zihniyet devrimi yapın” diye bağırarak gidiyor.

Uyuşukluk dönemi.

Teslimiyet dönemi.

Bekle gör dönemi.

Çaldılar ama...

Çalışıyorlar dönemi...

Ne yaparsa kabulümüzdür dönemi... Düzelirse yine o düzeltir dönemi... Bütün bu eskimiş, yıpranmış, yalama olmuş dönemler; 2022 yılının son iki günü ile yarın akşam saat 24.00’de kapanıyor.

Sorunlar büyüdü.

Ahlak çürüdü.

Hukuk hançerlendi.

2022 yılında en büyük darbeyi, yüksek yapışkan enflasyon altında gelirlerini artıramayıp; ayaklarını karın boşluğunda göğüslerine yapışacak kadar çekip büzüştüğü halde yine de yorganı kısa gelenler yedi.

Fiyata yetişemediler.

Giyimden.

Eğitimden.

Mobilyadan.

Sağlıktan.

Tatilden.

Kestiler.

Yine de ayaklar yorganın dışında kaldı. 2022 yılında ilk kez “yediklerinden bile kısmak ve lokma sayarak aile bütçesini denk getirmeye” uğraştılar. Şu ömrünü tamamlayıp giden 2022 yılında “boğazlarından kesip lokma sayarak ayı tamamlamaya çalışanlar” nüfusun çoğunluğu oldular. Ucuz belediye ekmeği kuyruklarının yanında iktidar adamlarının şatafatı, lüks harcamaları yıla damgasını vurdu.

★★★

Sonuçlar ortada.

Harcama:

Yüzde 60 arttı.

Satın alınan miktar:

Yüzde 15 düştü.

20 yıllık Tek Adam iktidarı 2022 yılında yüksek enflasyona sebep olup aslında yorganı ayaklarına kısa gelenleri; 100 lira yerine 160 lira ödeyip karşılığında 100 miktar mal yerine ancak 85 miktar mal alabilir duruma düşürdü.

Vergiler ağırlaştı.

Memur kıvrandı.

İşçiler mutsuz.

Emekli perişan.

Esnaf tedirgin.

Çiftçi daraldı.

Yılın son haftasında açıklanan asgari ücret Kars’ta, Ardahan’da, Van’da çobanlık yapmaya gelenlere ödenen “Afganlı çoban aylığının” gerisinde kaldı. Afganlı çoban Kars’ta: Net 9.000 TL alıyor. Türkiye’de Asgari ücret: Net 8.507 TL. 2022 yılında ucuz emek piyasasına 1 milyon çocuk işçi de katıldı. Devlete yerleşmiş çift koltuk sahibi partili kodamanlar da cumhurbaşkanını taklit ederek devlet parasıyla şatafatlı yaşamı benimsediler.

★★★

Devletin bütün malları satıldı. Bütün kamu imtiyazları satıldı. Özelleşecek mal kalmadı. 84 milyon halkın geleceği de satıldı. Devlette harcama tavan yaptı. Cumhurbaşkanı saraylardan ve 13. VIP uçaktan vazgeçmedi fakat “lokma sayarak yaşamayı” uygun gördü. Bunun adını da; zor günlerden birlikte fedakarlık yaparak çıkma koydu.

2022 yılı:

Kof bahanelere kimsenin inanmayacağı ve sabır nutukları dinlemeyeceği; sıkışma, daralma, küçülme sarsıntılarını biriktirerek çok ağır bir tabloyu ardında bırakarak gidiyor. Türkiye krizli yıllara yabancı değil, geçmişte de yaşadık.

1954’de kriz oldu.

Menteşler sarsıldı.

1958’de kriz oldu.

Düzen sallandı.

1971’de kriz oldu.

Sancılar uç verdi.

1980’de kriz oldu.

Sancılar daha arttı.

2001’de yine kriz oldu.

Halk zihniyet değiştirdiğini sandıkta gösterdi. İktidar partileri çöktü ve bugünkü 20 yıllık iktidar; “hak-hukuk-adalet- ileri demokrasi-eşitlik- yüksek ahlak gözeteceğim” sözleri verdiği için devlet yönetiminin başına geldi fakat sözlerinin hiç birini tutmadı. Tersine “Tek Adama özel anayasa” çıkartarak 2022 yılında “ülkeyi çok derin ekonomik-çok derin ahlaki- çok derin hukuksuzluk-çok derin rüşvet ve adam kayırma, çok derin yalancılık batağına” sokarak son fasılına geldi.

★★★

Aynı cümleyi tekrar yazıyorum: 2022 yılı biriktirdi, biriktirdi; “uyanın, sandıkta hesap sorun, eski kalıpları bırakın, zihniyet devrimi yapın” diye bağırarak gidiyor.

Giden yıl: Hüzün.

Gelen yıl: Umut.

Yeni yılınız kutlu olsun.