Önce madenler, sonra eğitim...
İTÜ ETA Vakfı Doğa Koleji geçen perşembe günü matbaa işlerini alan şirketin sahibi BAE şirketi Anatolion Global GMMC oldu.
Doğa’da yalnızca hizmet sözleşmeleri yenilenmedi, yönetim ve yatırımcı yapıları da değişti.
Doğa’nın sahibi Arı İnovasyon ve Bilim Şirketi, kendi işlettiği 52 okuldan 20’sini Kahramanmaraşlı eğitim yatırımcısı Halil Gürsoy’a devretti.
Gürsoy’un böylece Doğa’nın lisansına sahip olduğu okul sayısı 24’e çıktı.
Öte yandan okulların matbaa işlerini alan, Anatolion Global DMCC’nin tek sahibi olduğu March İç ve Dış Ticaret’e okulların kantin ve güvenlik işlerinin de verildiği söyleniyor.
Her bir okul kantininin aylık kira bedeli 9 bin 500 TL olarak belirlenmiş.
March’ı 2019 yılında Sibel Danacı isimli bir “yatırımcı” kurmuştu.
Ticaret Sicil Gazetesi kayıtlarına göre Danacı şirketi 2 Ağustos 2021 tarihli kararla 10 milyon liraya BAE’li gruba devrediyor.
Doğa okulları devrederken, hizmet sözleşmeleri imzalarken ihale mi açmış, borçlu olduğu bankalara bilgi vermiş mi?
Bu sorular Doğa Okulları’nın eski ve müflis sahibi Metal Yapı Konut’un borç yükünü kim sırtlanıyor?
Gelelim yönetim yapısındaki değişikliğe, 2000 yılında ekonomik krize giren Doğa Kolejleri, dönemin İTÜ Rektörü Prof. Dr. Mehmet Karaca’nın kurduğu Arı İnovasyon ve Bilim şirket üzerinden İTÜ ETA Vakfı adını almıştı.
Karaca geçen aylarda okul yönetiminden ayrıldı.
Doğa Koleji yönetim kurulu başkanlığına yine İTÜ öğretim üyelerinden Prof. Dr. Ali Deniz geldi.
Arı İnovasyon’un yönetim kurulu üyesi ve Karaca’nın mesai arkadaşı Serhat Özeren de Doğa’nın genel müdürlüğünü, İlim Yayma Vakfı Okulları’ndan gelen Enis Eryaman’a devretti.
Genel Müdür Yardımcısı olarak atanan Selim Genç, AKP’li iş insanı Ümit Kalko’nun kurduğu Mektebim Okulları’nda yöneticilik yapıyordu.
Bir küçük not daha verip bu bahsi kapatacağım.
Doğa’nın yönetim kurulu üyelerinden Hatice Düzgün aynı zamanda Halil Gürsoy’un da akrabası...
“Türkiye de HSBC haberini okusun”
Finans sektöründe çalışan Londra’da yerleşik bir okurum başlıktaki notu ekleyerek İngiliz gazetesi The Times’da 9 Ocak Pazar günü Gabriel Pogrund imzasıyla yayımlanan “HSBC, Uygur mezalimleriyle bağlantılı Çinli şirkette hisseye sahip” başlıklı haberi gönderdi.
Haberde Birleşik Krallık’ın en büyük bankası HSBC’nin, Çin’in devlet kuruluşu Xinjiang Tianye’nin 2.2 milyon sterlinlik hissesini anonim bir müşterisi için satın almasını “ırkçılığın finansmanı” olarak değerlendiren görüşlere yer veriliyor.
Söz konusu şirket, Sincan bölgesinde yaşayan Uygur Türkleri’ne baskı uygulayan Çin’in devlet şirketi Xinjiang Üretim ve İnşaat Birlikleri’nin (XPCC) iştirakleri arasında yer alıyor.
Bankadan aynı gün Reuters’e yapılan açıklamada işlemlerin bankacılık mevzuatına uygun olduğu belirtildi.
Çin ile ticaret savaşlarını sürdüren ABD, 2020 yılında Çin pamuğunun yüzde 30’unu üreten ve Çin ordusuna yakın olduğu bilinen XPCC ile doğrudan ticareti yasaklamıştı.
Türkiye bu firmadan ithalat yapıyor mu? Bizim sormamız gereken soru bu olsa gerek...
Cıngıllıoğlu tazminat istiyor
Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu (BDDK) tarafından bankacılık krizinin patlak verdiği 2000 yılında el konulan bankalardan Demirbank, TMFS’ye geçmiş ve 2001 yılında da 350 milyon dolara HSBC’ye satılmıştı.
Demirbank’ın eski sahibi Cıngıllı Holding ortaklarından Sema Cıngıllıoğlu, tazminat talebiyle 2006 ve 2009 yıllarında Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne (AİHM) başvurdu.
Geçen yıl AİHM’den Cıngıllı Holding lehine karar çıkması üzerine, BDDK ile Sema Cıngıllıoğlu arasında pazarlık süreci başladı.
Cıngıllıoğlu’nun BDDK’nın 90 milyon dolar tazminat teklifini kabul etmediği ve AİHM’de tazminat süreci sürdürme kararında olduğu belirtiliyor.
Alman hissedarlar da Cıngıllıoğlu ile aynı süreçte, BDDK’nın Demirbank’a el koyması ile zarara uğradıkları gerekçesiyle AİHM’e başvurmuşlardı.
AİHM Mart 2020’de, Türkiye’nin davacı Alman vatandaşlarına 38 bin lira tazminat ödemesine karar verdi.
