Ne de olsa rantsal değeri yüksek olan bir bölgede bulunan 5 Ocak Stadı’nın yıkılmasıyla büyük bir boşluk meydana geliyordu ve bu büyük arazinin birçoklarının iştahını kabartması gayet doğaldı.
Yıkım işlemi gündeme geldiğinde Adana kamuoyu büyük bir merakla yıkılan stadın yerine ne yapılacağını merak ediyordu.
Zaman geçtikçe bu merak yerine endişeye bırakıyordu.
Nedeni ise stadın yerine AVM ya da TOKİ inşaatları yapılacağı yönünde çıkartılan söylentilerdi.
Cemalpaşa, Reşatbey, Kurtuluş gibi şehrin en merkezindeki 3 güzide mahallenin ortasında kalan, Fuzuli, Gazipaşa, Toros ve Stadyum caddeleri gibi kentin üç önemli caddesinin arasında kalan bu arsaya neler olmazdı ki?
Yapılacak her proje, daha temel aşamasında büyük rantsal değer yaratırdı.
Halk ise endişeli bir bekleyiş içinde bekliyor, bu arada tüm sivil toplum platformlarında burasının kamu yaranına bir proje ile değerlendirilmesi için sesini yükseltiyordu.
Neticede halkın yükselttiği sesler ve sivil toplum platformlarının girişimi ile burasının rantsal bir dönüşüme uğraması halinde büyük tepki olacağını gören iktidar partisi mensubu milletvekilleri de Adanalının bu sesine kulak verdi.
Zafer kazanılmış, 5 Ocak Stadı'nın yeri beton yığınları yerine Millet Bahçesi olacağı açıklanmıştı.
Gaziantep Stadyumu'nun yıkılıp yerine Millet Bahçesi yapılmış olmasının da bu kararda etkili olduğunu söylemeden geçmemek gerek.
Neler etkilemiş olursa olsun, 5 Ocak Stadyumu'nun beton yığını olmamasında sivil toplum kuruluşları ve halkın tepkisi kadar iktidar partisinin Adana milletvekillerinin büyük pay sahibi olduğunu söylememek haksızlık olur.
Lakin, her ne kadar bölgeye yeşil bir doku kazandıracak ve yapılaşmanın önüne geçen Millet Bahçesi güzel bir proje olsa da , onun yerine yine yeşil dokuyu koruyarak Adana halkının istediği ve bölgeye daha büyük yarar getirecek farklı projeler hayata geçirilmez miydi sorusu da haksız değildir elbette.
Neler olabilirdi bu projeler.
Bir kere şehrin tam orta yerinde kalmış bu bölgenin büyük oranda yeşil alan olarak kalması çok önemli olmakla birlikte, bölgede özellikle gençler için küçük spor tesisleri ve sanatçılar için de sergi salonları, kütüphane vb. gibi kültürel varlıkların ihtiyacı hissedilmektedir.
Burasının bir kısmı yeşil alan olabilir, bir bölümüne eskiden yüzme havuzunun orada bulunan Gençlik Sarayı tarzında, birkaç basketbol, tenis sahası hatta bir iki yüzme havuzu yapılabilirdi.
Bunların yanında Adana’da büyük sıkıntısı hissedilen tek katlı en fazla iki katlı sergi salonları, modern bir kütüphane yapılabilirdi.
Ve son olarak da çevre halkının en çok istediği ve çok gerekli olan bir mekan yaratılabilirdi.
Neydi o mekan?
Pazar yeri…
Evet, stadyumun kaldırılmasıyla kazanılan bu araziye kapalı bir pazar yeri kurulabilirdi.
Bu pazaryeri, haftanın diğer günlerinde sosyete pazarı, kadın ürünleri pazarı, kitap pazarı vb. biçiminde kullanılabilir, aynı zamanda da basketbol sahası, geceleri konser vb. gibi etkinlikler için kullanılacak bir mekan haline getirilebilirdi.
Ama bir pazar yeri mutlaka şart.
Çünkü tren köprüsü ile İnönü Caddesi arasında kalan bölgede başka bir semt pazarı yok.
Bir tek Kurtuluş Mahallesi pazarı var o da bu bölgeye çok uzak kalıyor.
Adana’nın çok önemli mahallelerini bu arada birçok lokantayı da barındıran bu bölgeye pazar yeri kurulmak için vakit hala geçmiş değil.
Yöre halkı, henüz herhangi bir inşaat başlamamışken, bu alanın bir bölümünü pazar yeri olarak düzenlenmesini istiyor.
Bu arada pazar yerinin altı ise kapalı, ücretli otopark olsun istiyor.
Bu da bence çok mantıklı bir fikir.
Çünkü yerin altındaki ücretli otoparkın kimseye bir zararı olmaz.
Fakat bölgeye çok faydası olur.
Evet, Reşatbey ve Cemalpaşa Mahallesi’ndeki oturan vatandaşlarımızın öneri ve istekleri böyle.
Bize de aracılık yapmak kalıyor.
Söz yetkililerde!...
