Karagümrük maçı özelinde Trabzonspor taraftarının ortak ve muhtemelen homurdanarak sordukları soru şudur; madem bu ligin şampiyonuyuz o mükemmel 20 dakikayı neden daha önce oynamıyoruz?

Eksik olan şey fiziki batarya değil. Öyle olsa ikinci yarıdaki 'ciğerli' oyun asla oynanamazdı. 6 haftalık bu sorun tamamen mental zehirlenme. İnsan psikolojisi kovalayanı yoksa koşma eğilimi göstermez.

SEYİRCİN ÖNÜNDE GERİYE DÜŞMEK...


Trabzonspor çok erken yalnız kaldı tepede. Sezon boyunca kaybettiği psikolojik savaş olmayan bu takım artık yalnızlık sendromu yaşıyor. Bu yüzden adrenalin yaratacak şeyler arıyor sürekli.

Çok açıklayıcı basit bir soru; lig ikincisi peşinde olsa Nwakaeme ne oynarsa oynasın bu maçta rotasyon yer miydi? Hayır. Bu da bir arayış işte.

Ezici modu açmak bu seyircinin önünde geriye düşmek iyi bir reaksiyon sebebi. Karagümrük karşısında yaşanan tam olarak budur. Biglia frikikten o muhteşem golü atınca Trabzonspor biraz da mahcubiyete bürünüp patlama modunu açtı ama...

CORNELIUS OLSAM ÇILDIRIRIM


Bu mental zehirlenmede Abdullah Avcı dışarıda kalabildi mi? Kısmen hayır. Çünkü eğer etkilenmemiş olsaydı ikinci yarıdaki o 20-25 dakikalık oyunda Cornelius'un içeride olması gerekirdi.

Ceza sahasına yağan kenar ortalarının hakkını verecek en potansiyel adamın çıkarılması büyük hata. 53 orta ile sezon rekoru kırılan maçta Cornelius olsam çıldırırım.

Nitekim Trabzonspor sezon boyunca yaptığı gibi Karagümrük maçını da çevirebilirdi. Direkten dönen toplar var, kaybedebilirdi de... Nwakaeme canı isterse orantısız gücünü kullanabiliyormuş onu gördük.

Hamsik taşıyıcı, Visca frenleyici olacak bunu hissettik. Kalan 5 hafta için iyi bir psikoloji düzeltme maçı olduğunu düşünüyorum. En son galibiyetini 4 hafta önce alan takımın hala 11-13 puan farkla önde olması büyük, çok büyük lüks. Silkelenme ve kutlamayı eziyete dönüştürmeme zamanı artık.