-Varlık, yaraşır çabalarla anlam ve değer kazanır.-

Varlığı sürdürme alanı, ‘yaşam sahnesi’ de denilen yeryüzü ortamı, insanların ve birçok canlıyla bitkilerin dünyasıdır. Kısaca “Dünya” adıyla söz ettiğimiz yapının görkemli çatısı güneş, ay ve yıldızlarla kaplıdır. Bayrakların, bulutların, kuşların süslediği ortam, kar ve yağmurla soluklanır, kaynaşır. Yaşam boyunca bu çatının altında varlığımızı sürdürürüz. Gökyüzünün görkemi gece gündüz büyüleyici bir görünümle insanların umut ve dilek otağıdır. Doğanın bu büyük yapısının sonsuzluğu evrenin en belirgin özelliklerinden biridir.

Yaşamın benzersiz tadı yanında kimi sorunlar nedeniyle katlanılması ve dayanılması güç ağırlığı da olmaktadır. Mutluluklar, güzellikler, başarılarla örülü bir yaşam olduğu gibi yaşama son vermeyi yeğleyenlerin yakındıkları kötülükler, olumsuzluklar da olabilmektedir. İnsanların yanındakilere, karşısındakilere olduğu gibi kimi zaman kendine karşı da yaklaşım olumsuzluğuna rastlanmaktadır.

Yalnız yaşamda kalmak, yaşamı sürdürmek için değil, kimi olayları ve durumları da olumlu geçirmek için çaba göstermek en doğal insanlık girişimidir. Bunların başında hakkını aramak gelir. Yaşamın üç temel dayanağı vardır: Sağlık, adalet, olanak. Varlığı gerekleriyle birlikte sürdürmek için bu koşulların, bu dayanakların yeterli ölçüde katkısı koşuldur.

Benzer yanları olsa bile herkesin savaşı genelde kendine özgüdür. Araçları, olanakları, katlanma-dayanma gücü ve düzenleriyle kişisel olan yaşam kavgası bilgi, beceri ve katkı olmadan başarılamaz. Değişik durumların, sorunların ve koşulların etkisi yadsınamaz. Hepsinin üstesinden gelmek önemli aşamadır. “Hayat” denilen yaşam süreci, nice etmenin payı olan bir varlık sahnesidir.

Son yıllarda selâmlamayı, hal-hatır sormayı bile gereksiz gören, yadsıyan bir sakıncalı anlayış sürüyor. Çoğu siyasal ayrılıklara bağlı karşıtlıkların bir türü de bu insanlık dışı durumdur. İlişkilerin içtenliğini, sıcaklığının yararını unutup küçüklük belirtisi davranışlarla büyüklük taslamanın hiçbir yönü geçerli değildir. Terbiye insanın kişilik ve nitelik simgesidir. Düzey göstergesidir. Böbürlenen kasılan, insanlara yukardan bakarak kendini benimsetmeye çalışan görgüsüzler insanlıkdışı düşen zavallılardır. İnsanın büyüğü, küçüğü ancak yaş nedeniyle ayrılır. Başka ayrım geçersizdir. İnsanın insandan başka türü yoktur. Toplumsal ilişkilerde kendi insanlığını, yurttaşlığını, görev sorumluluğunu bilinçle yerine getirenler vicdan aydınlığı ile esenlik içinde olurlar, mutluluk duyarlar.