Japonya’da yapılan araştırmaya göre, demansa yönelik en büyük koruyucu etkiyi, düşük gelirli bir evde doğan, çok az sosyal desteğe sahip ancak yaşadıkları süre boyunca zenginlik ve sosyal statü kazanan insanlar gördü.
Tersine, sosyoekonomik merdivenin alt basamağında sıkışıp kalanlar, daha yüksekten aşağıya doğru inenler ve orta sınıf olarak kalanların demans geliştirme olasılıkları ise daha yüksek çıktı.
Bilim insanları, Journal of the American Medical Association Network Open'da yayınlanan makalede, sınıf atlamanın beyni strese karşı daha dirençli hale getirebileceğini ve bunun da demans için büyük bir risk faktörü olduğu düşünüldüğünü öne sürüyor.
Bunun nedeni, stresli durumun kişinin daha fazla öğrenmesini gerektirmesi, bunun da beynini çalıştırarak onu daha güçlü hale getirmesi ve yaşlandıkça meydana gelen değişikliklere daha dayanıklı hale getirmesi olabilir.
Bir epidemiyolog ve Küresel Sağlık Politikası Araştırma Enstitüsü'nün (iGHP) yöneticisi olan baş yazar Hiroyasu Iso, bilim insanlarının uzun zamandır birisinin ne kadar çok sosyal desteği varsa, demans geliştirme olasılığının o kadar düşük olduğunu bildiğini söyledi.
Örneğin Fransa'da yapılan bir araştırma, yaşlılıkta yalnız kalan kişilerin demans geliştirme olasılığının zengin bir sosyal yaşama sahip olanlara göre yüzde 30 daha fazla olduğunu gösterdi.
TÜM VERİLER GÖZ ÖNÜNE ALINDI
Dr. Iso'nun çalışması, hangi faktörlerin daha sağlıklı ve daha uzun yaşamalarına yardımcı olduğunu belirlemek amacıyla 2010-2016 yılları arasında Japonya'da 65 yaş ve üzeri yaklaşık 200 bin kişinin yaşam koşullarını izleyen Japonya Gerontolojik Değerlendirme Çalışması'ndan (JAGES) elde edilen verileri kullandı.
İnsanları ortalama gelirlerine, eğitim düzeylerine ve beyan ettikleri sosyal yaşamlarına göre farklı kategorilere ayırdılar. En düşük gelir yılda ortalama 7.217 dolar veya daha az, en yüksek gelir ise 38.690 dolardı.
Alt sıralarda yer alan kişiler genellikle zayıftı, yalnız yaşama olasılıkları ve akıl hastalığından muzdarip olma olasılıkları daha yüksekti ve yüksek lisanslarının olma olasılıkları daha düşüktü.
Ayrıca evde daha az sosyal desteğe sahip oldukları, yakınlarda daha az arkadaşa sahip oldukları ve kırsal bölgede yaşama olasılıklarının daha yüksek olduğu tespit edildi.
En yüksek sosyoekonomik gruplarda daha eğitimli, egzersiz yapma olasılığı ve sosyalleşme olasılığı daha yüksek ve daha kentsel alanlarda yaşayan insanlar yer alıyordu. Ayrıca evde sosyal destek aldıklarını ve yakın arkadaşlarının olduğunu hissettiklerini bildirdiler.
