Anne karnında 9 ay geçiren bebek doğduğunda dünyaya alışmaya çalışır. Her bebek için en güvenilir ve en mutlu hissettiği yer anne kucağıdır. Annesiyle yakından daha çok iletişim kurmak bebeklerin kendini güvende hissetmelerini sağlar. Annenin bebeğinin ihtiyaçlarını karşılaması, ona karşı şefkatli ve sevgi dolu olması, onu kucağına alması, onunla konuşması bebeğin annesi tarafından sevildiğini hissetmesini sağlar. Bebek ile annenin güven dolu ilişkisinden dolayı bebek de dünyaya karşı daha sakin ve güvenilir bir yer olarak bakar. Bebekler 4. aydan sonra annesinden yavaş yavaş ayrılmaya ve 7 aylık olduklarında dış dünyaya karşı daha çok ilgi duymaya başlarlar ve yaklaşık 2 yaşına gelen bir çocuk duygusal anlamda daha fazla gelişir ve annesinden daha uzun süre ayrı kalabilir.
Foto: shutterstock
BEBEKLER NE KADAR KUCAĞA ALINMALIDIR? Her bebek birbirinden farklı olarak dünyaya gelir. Dolayısıyla her anne ve bebek ilişkisi de birbirinden farklıdır. Bu yüzden bebekleri kucakta tutma süresini belirlemek yanlış olacaktır. Burada en önemlisi bebeğin ihtiyaçları doğrultusunda hareket etmektir. BEBEKLER KUCAĞA ALIŞTIRILMALI MI? Genellikle yenidoğan bebekler anne kucağını adeta sığınacak bir liman olarak görürler. Bebekler büyüdükçe, ihtiyaçları karşılandıkça ve güven duygusu geliştikçe anneden bağımsızlaşmaya başlarlar. Annenin bebeğini ilk aylarda uzun süre kucakta tutmasında bir sakınca görülmez çünkü bebeğin güven duygusunu gelişmesi bu dönemde önemlidir. Genellikle 1,5-2 yaş dönemindeki çocuklarda annesine aşırı ihtiyaç duyabilirler. Bu yaştaki bebeklerin kucakta kalmak istemesinin normal olduğu unutulmamalıdır. Ancak bazı annelerin durumu abartması ve çocuğu her ağladığında onu kucağına alması da doğru bir davranış değildir. Bu şekilde bir ilişki devam ettiği takdirde bağımlı bir ilişki ortaya çıkabilir.