Tür­ki­ye­’de­ki eği­ti­min ha­li­ni bi­li­yor­su­nuz!..
Bu ik­ti­dar dö­ne­min­de eği­tim ba­kan­lı­ğı­na dört ba­kan gel­di, bu be­şin­ci­si!..
Her ba­kan ken­di ka­fa­sı­na gö­re eği­tim sis­te­mi­ni de­ğiş­tir­di...
Sis­tem dö­ne dö­ne, ço­cuk­la­rın da ba­şı­nı dön­dür­dü!..
So­nun­da 4+4+4 gi­bi bir ucu­be­yi ge­ti­rip imam ha­tip­le­rin yo­lu­nu aç­tı­lar, eği­ti­mi çor­ba­ya dön­dür­dü­ler!..
Bu ye­ni ge­len Na­bi Av­cı için “I­lım­lı ada­m”, “a­rif ada­m”, “a­lim ada­m”, “ton­ton ada­m” de­di­ler, o da sı­nav sis­te­mi­ni de­ğiş­tir­di, tüy kon­dur­du!..
Son­ra da, son bom­ba­yı pat­lat­tı!..

* * *

Pat­lat­tı­ğı bom­ba An­ka­ra­’da­ki bir il­köğ­re­tim oku­lu­nun 2. Sı­nıf öğ­ren­ci­le­ri­ne he­di­ye (!) et­ti­ği ki­tap...
Bir şai­rin şi­ir­le­rin­den der­le­me...
Ki­ta­bın ka­pa­ğın­da si­lah tut­muş bir ço­cuk res­mi var...
Şim­di ge­lin şi­ir­den bö­lüm­le­ri bir­lik­te oku­ya­lım ve eği­ti­min, ço­cuk­la­rı­mı­zın han­gi ka­fa­la­rın elin­de ol­du­ğu­nu gö­re­lim:
“Ço­cuk­lar sa­vaş oyu­nu oy­nu­yor. Hiç­bi­ri is­te­mi­yor düş­man ro­lü­ne çık­ma­yı.
Ço­cuk­lar sak­lam­baç, kör ebe ye­ri­ne sa­vaş oyu­nu oy­nu­yor. Ko­va­lı­yor, ya­ka­lı­yor ve öl­dü­rü­yor­lar.
Ço­cuk­lar bir­dir­bir, küs­küç ye­ri­ne sa­vaş oyu­nu oy­nu­yor. Amaç­la­rı, ben­ze­mek mü­ca­hit ağa­bey­le­ri­ne.”

* * *

“U­zak ül­ke­ler­den Müs­lü­man ço­cuk­lar ri­ca ede­rim sa­va­şa ge­lin.
Ab­lam ge­lin­li­ği­ni çı­kar­dı çe­yi­zin­den sar­gı yap­tı mü­ca­hit­le­rin ya­ra­la­rı­na.
Siz de ora­dan ri­ca ede­rim sa­vaş­ma­ya ge­lin. Harç­lık­la­rı­nı­zı hiç ol­maz­sa mer­mi ala­lım için yol­la­yın bi­ze.
Ba­bam ni­şan yü­zü­ğü­nü bi­le gö­tür­dü mer­mi­ler ge­tir­di. Ri­ca ede­rim, siz de ora­dan bir şey­ler ya­pıp sa­va­şa ge­lin.”

* * *

“Bir tor­ba ha­zır­la­dı ab­la­la­rım dağ­da­ki­ler için. Ek­mek, bi­raz zey­tin, bir avuç mer­mi... Ko­şa­rak ma­ki­le­rin ara­sın­da, at­la­ya­rak ka­ya­dan ka­ya­ya, om­zun­da için­de ek­mek ve mer­mi olan tor­ba. İki­si de ge­rek­li düş­ma­nı öl­dür­mek için.
Biz ço­cuk­lar ko­şup du­ru­yo­ruz dağ­lar­da boy­nu­muz­da mer­mi tor­ba­la­rıy­la.
Böy­le­ce sa­va­şı­yo­ruz biz ço­cuk­lar da.”

* * *

“A­dı Gul­bet­tin Hik­met­yar, li­de­ri­miz bi­zim... Al­lah adıy­la ko­nu­şur, Al­lah için sa­va­şır en ön­de.
Ona zor de­ğil ka­fa­sı­nı kır­mak za­lim­le­rin, da­ha ço­cuk­ken baş­la­dı bu işe. Az yer, az uyur, ör­güt­le­yi­ci­dir, azim­li ger­çek­çi­dir. Se­vi­yo­ruz tüm ül­ke gi­bi biz kü­çük mü­ca­hit­ler de onu.”

* * *

Şi­ir de­ğe­ri ol­ma­yan, saç­ma sa­pan bir ga­ra­bet!..
Ço­cuk­la­rın kü­çü­cük be­yin­le­ri­ni esir alıp ci­ha­da teş­vik eden Türk­çe­si bo­zuk bir re­za­let!..
Si­lah, mer­mi, sa­vaş, ka­fa kes­mek...
Ve Gul­beddin Hik­met­yar ad­lı te­rö­rist de li­der­le­ri!..
Ha­ni Tay­yi­p’­in ayak­la­rı di­bi­ne çö­me­lip fo­toğ­raf çek­tir­di­ği ra­di­kal İs­lam­cı te­rö­rist!..
Bu ki­ta­bı, ül­ke­nin eği­tim ba­ka­nı ço­cuk­la­ra “he­di­ye­” ola­rak ve­ri­yor!..
Ço­cuk­la­rı­mı­zın han­gi ka­fa­la­rın el­le­rin­de ol­du­ğu­nu an­la­dı­nız mı?!.
Ki­tap­lar­dan Ata­türk adı­nı çı­ka­ran zih­ni­yet, ço­cuk­la­rı ka­fa ke­sen din­ci te­rö­rist­le­rin ku­ca­ğı­na atı­yor!..

Genç var, iş yok!..

Ka­fa­sı din­ci­li­ğe ta­kı­lı bu ik­ti­da­rın adam­la­rı her yer­de genç nü­fus­la övü­nü­yor, şi­şi­nip ka­ba­rı­yor!..
Tay­yip Bey de ka­fa­yı üç ço­cu­ğa tak­mış, “En az üç, iyi­si 5, Al­lah ne ver­diy­se, do­ğu­run do­ğu­ra­bil­di­ği­niz ka­da­r” di­ye­rek, da­mat­la­rın “ga­za bas­ma­sı­nı­” is­ti­yor!..
İyi de, bun­lar 3-5 ço­cuk is­ti­yor­lar, genç nü­fus di­ye tut­tu­ru­yor­lar, genç­le­re iş bu­la­mı­yor­lar!..
Genç var, iş yok!..

* * *

TÜ­İK iş­siz­lik ra­kam­la­rı­nı açık­la­dı, her beş genç­ten bi­ri iş­siz!..
Bu­nu TÜ­İK açık­la­dı­ğı­na gö­re ger­çek mut­la­ka da­ha da va­him!..
Ya­hu sen genç­le­re iş bu­la­mı­yor­sun, iş gü­cü­ne ka­tıl­ma­sı­nı, eko­no­mi­ye ka­zan­dı­rıl­ma­sı­nı be­ce­re­mi­yor­sun, son­ra da “genç nü­fu­s” di­ye şi­şi­ni­yor­sun!..
3-5 ço­cuk se­nin ne­yi­ne?..
Sen ön­ce pa­ça­la­rı­nı top­la, aç­la­rı do­yur!..
Fu­ka­ra­lık diz bo­yu, ek­mek as­la­nın ağ­zın­da “üç ço­cuk-beş ço­cu­k” di­yor!..
Bu ne bi­çim bir us­ta an­la­ma­dık!..