“81 yaşındayım böyle balık yemedim”

Geçtiğimiz Pazar bildiğiniz gibi Anneler Günü’ydü. Doğma büyüme Yeşilyurtlu olduğum halde 17 yıldır farklı yerde oturmanın etkisi ile mevcut restoranlar konusunda bilgim oldukça azaldı. Klasik Beyti dışında çevrede hangi kaliteli lokantalar var, çok fazla ilgim kalmadı. Ama annemi ve babamı iyi bir lokantaya ve mümkünse gitmedikleri bir lokantaya götürmek istiyoruz.
O çevrede oturan arkadaşlara danışıyoruz, ortak öneri KAŞIBEYAZ BALIK. Benim bildiğim Kaşıbeyaz kebapçı, balık nereden çıktı diyorum. Yeşilköy sahilinde veya Fener’de balık yemeye gitmiştim, ama havaalanı kenarında uçakları seyrede seyrede balık yememiştim. Öneri baştan itici gelse de ısrarlar o kadar fazla ki hemen yer ayırttık...
Kaşıbeyaz lokantaları, Florya’da havaalanı kenarında büyük bir kompleks, hem kebap lokantası, hem balık lokantası, hem de düğün alanı aynı bahçede. Yemyeşil bir bahçesi var, yemek yerken inen kalkan uçakları da izleyebilirsiniz.



Bizim ailenin böyle lokantalarda kararı tamamen bana bırakmalarını iyi bildiğimden girerken rastladığım genç şef Adem Çınar’a rica ediyorum. “Sen en iyi seçeneklerini bize sırayla getir, doyunca ‘tamam’ deriz” diyorum. Seçimi şefe bırakmanın iki sonucu vardır, ya gerçekten mükemmel bir yemek yersiniz, ya da Anthony Bourdain’in meşhur kitabında yazdığı gibi elde kalanları yersiniz.



BAŞLANGIÇLAR KLASİK MEZELERDEN FARKLI

Genellikle Türk toplumunun “Ben balık konusunda her şeyi bilirim” tavrı dışında bir davranışla karşılaşan Adem şef, bu önerimi büyük bir keyifle karşılıyor ve muhteşem ziyafet başlıyor...
Masamıza gelen başlangıçlar, hemen hemen her balık lokantasında rastladığımız klasik mezelerden farklı olunca gözlerim parlıyor. Tam kıvamında lakerda, somon ve mayonezli levrek sunumuyla tam fotoğraflık, lezzetleri de çok güzel. Bakıyorum annem, babam memnun, çok zor beğenen kızım bile afiyetle yiyor, rahatlıyorum... Deniz börülcesi süzme yoğurtla sunuluyor, meğerse yoğurtla çok güzel oluyormuş, Adem şef sayesinde keşfediyoruz...



BİZ SÜRPRİZ TATLIYI DENEMEK İSTEDİK...

Ben bu arada masaya diğer ekmeklerle birlikte gelen mısır ekmeklerine tarama sürüp yiyorum, çok hoşuma gidiyor ama abartmamaya çalışıyorum. İlk sıcak balık çorbasını, ailece son damlasına kadar içiyoruz. Bir lokantada en sevdiğim şey, masanın hiç boş kalmaması. Çorbalar biter bitmez tatlı ekşi soslu Jumbo karides geliyor, sunumu çok hoş. Sonra tamamen taze balıkla yapılan balık köftesi, içinde ceviz de var, ayrı bir lezzet katıyor.



Başlangıçlar bitince tam vurucu lezzetler geliyor, şefin kendi elleriyle servis yaptığı limon içinde pişmiş, kılçığı tamamen alınmış çinekop. Gerçekten mutlaka tadılması gereken bir lezzet. Tamam doyduk derken hazırlandığı için reddedemediğimiz haşhaşlı limonlu mayonezli dil balığı geliyor. Dil balığını haşhaşla hiç yememiştim, çıtır çıtır bir tat vermiş “iyi ki vazgeçmemişiz” diyoruz. Sanırım şefe bıraksak bize çok daha fazla çeşit sunabilir ama tıka basa doyduk, çok da keyif aldık. Kahveleri söylüyoruz, ama tatlısız olmaz tabii ki. İrmik helvası ve ekmek kadayıfı da varmış ama biz sürpriz tatlıyı söylüyoruz. Hurma ezmesi ve dondurma ile hazırlanan çilekle sunulan çok güzel bir tatlı, sunumu da çok özenli.
Hesabı ödedikten sonra şefi masamıza davet edip fotoğraf çektiriyoruz. Şef babamın “81 yaşındayım, böyle balık yemedim” sözüne bayılıyor, biz de büyük bir keyifle kahkahaları salıyoruz. Şef Adem Çınar’ı tekrar tekrar tebrik ediyoruz. İki kuşaktan anneyi mutlu eden güzel bir “Anneler Günü” yemeği daha böyle geçiyor.