Savunmada unutkanlık olmaz. Rakip Konyaspor, hücum bölgesinde taç kullanıyor. Cikalleshi, ceza sahasında bekliyor. Onu unutuyorsun. Yetmedi, Szalai ofsaytı bozuyor. Bytyqi, topa hamle yapıyor, dokunuyor.

ALTAY’IN son hamlesi ve topun ağlara gidişi... Fenerbahçe’nin istekli başlangıcı net pozisyonları getiremedi. Konyaspor’un takım savunması her zamanki gibi başarılıydı. İrfan ve Mesut, teknik kapasiteleri yüksek oyuncular, ama oyuna ağırlık koymaları gerekiyor. Samuel ve Szalai, ilk devre, hücum yönünde istedikleri koridoru bulamadılar. Bir tek, Samuel’in şutu zihinlerde kaldı. Üçüncü bölgede etkili pres veya ani atağı başlatacak ayağa paslar, bir türlü oluşamadı. Ofansif alanda yoksan, gol atamazsın. Düşünün, ilk yarı, Fenerbahçe’de en iyi oyuncu, stoper Kim Min Jae’ydi. Ve takım inanılmaz ağır oynadı. İkinci devrenin 10 dakikalık başlangıç bölümünde, Konyaspor geriye yaslandı.

Ev sahibi baskı yaptı, ama net şans ortaya çıkmadı. Crespo, iyi mücadele etti. Zajc ve Rossi, beklenen performansı gösteremediler. Konyaspor’un ceza sahası çevresine park ettiği otobüsü, İrfan Can’ın kullandığı serbest vuruş bitirdi. Sehic, topu karşılamada bence hatalıydı. Kim Min Jae, son dokunuşu yaptı.

KONYASPOR, çıktığı zaman etkili olan bir ekip... Niye çok kapandılar, anlayamadım... Arda, 15 dakika kala oyuna girdi. Maç stresliydi. O da heyecanlı... Ama Pelkas, Crespo’nun iyi pasına nefis vurdu ve 3 puanı getirdi. Yavaş futboluna rağmen kazandı Fenerbahçe.