Denizli'de yaşayan Azmi Ermiş (72), 1966’da öğretmen okulundan mezun oldu. İlk görev yeri Sivas Divriği’de bir köy okuluydu. Köyün ilk öğretmeniydi. Kereste getirtip okulun sıralarını yaptırdı. Ardından Emirdağ ve Şuhut’ta öğretmenliğe devam etti. 25 yaşında Behçet hastası olduğunu öğrendi. Hastalığı nedeniyle görme yetisini kaybedince malulen emekli edildi. Hayata ise eğitimle tutundu. Ermiş, bu süreçte üniversitede sosyoloji, adalet ve yerel yönetimler bölümlerini bitirdi. Şimdi ise medya ve iletişim bölümünde okuyor. Ders çalışırken eşine yardım eden Suzan Ermiş, “Ben ona göz, o bana ışık oluyor” dedi.
Azmi Ermiş, Denizli Altı Nokta Körler Derneği’ni kurdu, 25 yıl başkanlık yaptı.
BEN CUMHURİYET ÇOCUĞUYUM ATATÜRK DE BAŞÖĞRETMENİM
Azmi Ermiş, çok sevdiği öğretmenlik mesleğini bırakmak zorunda kaldı ama malulen emekliliği kabul etmedi. Dilekçe verip yeniden memur olarak çalışmaya başladı. İlk olarak Denizli Devlet Hastanesi’nde memurluğa başladı. Ardından Denizli Yetiştirme Yurdu’na geçti. 2013’te emekli oldu. Ermiş, Denizli Altı Nokta Körler Derneğini kurarak 25 yıl başkanlığını yaptı. Azmi Ermiş, şunları söyledi: “Kendimi tanımaya başladığım günden beri Atatürk benim için erişilmez, ulvi bir insan ve devrimci bir başöğretmen olmuştur. İçimdeki Atatürk sevgisinin en büyük mimarı annemdir. Atatürk’ün kurduğu cumhuriyetin laik ve bağımsız okullarında yatılı olarak öğrenim gördüm. Çocukluğumdan itibaren içimdeki Atatürk sevgisi benimle birlikte büyüdü.”
Ermiş, “Atatürk sevgim de benimle birlikte büyüdü” dedi.
