Acı bir anlatım olacak ama kalemime söz geçiremedim; “2 hırsız 1 tavuk” diye bağır bağır bağıran 2.000 işçi var. Yazmaya kendimi mecbur hissetim.
2 hırsız.
Biri:
Satanlar.
Diğeri:
Alanlar.
İşçiler bağırıyor: 2 hırsız anlaştılar ve çalma, çökme, peşkeş çekme, üstüne oturma becerilerini birleştirdiler.
★★★
ÇAYIRHAN: Devlet kümesinin altın yumurtlayan tavuğu. 20 yıl daha besleyecek kadar zengin kömür yatağının üzerine kurulmuş termik santral. İşçileri yetişmiş, tecrübeli, 37 yıldır (1987’de açıldı) bu işi yapıyorlar. 1.300 işçi madende kömür çıkartıyor, 700’ü santral bölümünde elektrik üretiyor.
★★★
Yılda 6.000.000 (6 milyon) ton kömür çıkartıyorlar. Bol suyla yıkıyorlar, temizliyorlar. Santral bölümünde yakıt olarak kullanıp buharla elektrik üretiyorlar. Elektriği herkes (yani özel sektör şirketleri) kaça satıyorsa o fiyata devlete satıyorlar. Yılda 3.000.000.000 (3 milyar) liralık elektrik enerjisini ekonomiye kazandırıyorlar.
★★★
ÇAYIRHAN:
Zararda değil.
Karlı çalışıyor.
İşçiler sendikalı.
Ücretler iyi.
Sosyal hakları var.
İşçilerden bir bölümü eşleri, çocukları, aileleriyle 800 lojmanda kalıyorlar. ÇAYIRHAN özel sektöre satılınca tutturdukları ücret düzeyini ve sosyal haklarını yitireceklerini düşünüyorlar.
★★★
Bu işçilerin ayıbı değil.
Bu özel sektörün lekesi.
Özel sektörün iktidar ile bir olup “işçi hakkı yiyen” sayısız örnek yaşandığını ve son 22 yılda devlet fabrikalarının özel sektöre satıldıktan sonra nasıl yağmaya dönüştüğünü herkes gibi işçiler de gördüler. Son 22 yılda devletin elektrik üretimindeki payı yüzde 17’ye düştü, elektrik dağıtımı tamamen özelleşti, elektrik fiyatları ucuzlamadı. Kömür madenlerinde işçi ölümleri arttı. SOMA’da 301 madenci canını yitirdi. Cumhurbaşkanı, “fıtrat” dedi. Danışmanı da iki polisin yere yatırdığı işçiyi tekmeledi. İşçi tekmeleyeni ateşe yaptılar.
★★★
ÇAYIRHAN, daha önce rödavans sistemi ile gazetesi ve TV kanalı olan ve iktidar partisini destekleyen özel şirkete verilmişti. Kira süresi bitti, şimdi ÇAYIRHAN’ın tapusunu özele satmaya karar verdiler. İşçiler bu satışın; “peşkeş çekme (hırsızlık, ucuza kapatma, devlet malına çökme) olacağını” bağırarak, haykırarak; madene inip gösteri yaparak, santral önünde toplanıp oturarak anlatıyorlar.
★★★
Hırsızlık.
Peşkeş.
Ucuza kapatma.
Çökme.
İşçiler bu kadar ağır suçlayabiliyorlar; çünkü ellerinde belgeler var. ÇAYIRHAN’ı sahiplenmeye 17 özel sektör şirketi talip olmuş, ihale dosyası almış. Bunların içinde 22 yıllık iktidar döneminin kayrılan yeni zenginleri ve şöhretleri “Altılı Çete”ye çıkmış olanlar baş sırada geliyor.
★★★
Yılda 3.500.000.000 (3.5 milyar) TL kar eden, yılda 3.000.000.000 (3 milyar) TL değerinde elektrik üretebilen, sadece 800 lojmanın değeri bugün 800.000.000 (800 milyon) lira olan bir devlet malı santral, devletin cebinden 100.000.000 (yüz milyon) TL yenileme yatırımı da yapıldıktan sonra sadece 2.000.000. 000 (2 milyar) TL’ye (biraz üstü, biraz altı da olabilir) özel sektöre “al da ye…” diye satılacak.
★★★
ÇAYIRHAN’ı hangi parlak gelecek için satışa çıkardılar? Özel sektör satın alınca devletin yapamadığı neyi daha iyi yapacak? Satış sözleşmesini hangi devlet bürokratları kimin emri ve telkini ile hazırladı? Satış sözleşmesine “ÇAYIRHAN’ı alan 4 ay içinde 800 lojmanda yaşayan işçi ailelerini oradan atar” anlamına gelecek maddeyi kimin isteğine göre koydu?
★★★
2000 işçi; “Altın Yumurtlayan Tavuğu kanuna, kararnameye, kitaba, şekil şartına ve zamana uydurup, gün ışığında kümesinden çalacaklar” diye 2 aydır bağırıyor.
Duymuyor musunuz?
Sağır mısınız?
Yoksa siz kümese bekçi yapılmış tilki misiniz?
Özelleştirme fiyasko!
Fiyasko; gülünç, başarısız demek. 22 yılda 277 devlet malı özel sektöre satıldı. Özel sektör daha verimli, daha üretken, daha yüksek ihracat geliri yaratacak şekilde çalıştıracaktı. Hedef buydu. Çok büyük devlet kuruluşları; Türk Telekom, Tüpraş, Erdemir, Petkim, Seydişehir, TEKEL fabrikaları, Sümerbank fabrikaları, Şeker Fabrikaları, Kağıt Fabrikaları, Etibank işletmeleri, Elektrik dağıtım şirketleri, kombinalar, soğuk hava depoları, tatil köyleri, oteller, limanlar, akar su santralleri, kömür maden sahaları; yaz yaz bitmez. 70 milyar dolarlık özelleştirme yapıldı. Türkiye dış borç dilenen ülke olmaktan kurtulamadı ve ekonominin durumu da ortada… Niçin böyle oldu? Kim dürüstçe çıkıp açıklayacak?
