Anıl Halaçoğlu 2012 yılında Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi’nden mezun oldu. Eşi Gamze de aynı yıl Pamukkale Üniversitesi’ni bitirdi. Genç çift uzun süre iş aradı ama bulamadı. KPSS’den yüksek puan almalarına rağmen kamu kurumlarına da giremediler. Anıl Halaçoğlu, sonunda Ankara’nın Yıldızevler semtinde 14 daireli bir apartmanda, asgari ücretle kapıcı olarak çalışmaya başladı. Anıl Halaçoğlu, “Hayalim hukuk fakültesini bitirip avukat olmaktı. Hacettepe’yi kazanınca büro yönetimi uzmanı oldum. Yıllarca iş aradım, bulamayınca da kapıcı oldum” dedi. Halaçoğlu ailesi şimdi iki küçük çocuğuyla birlikte, apartmanın kapıcı dairesinde oturuyor. Her gün ekmek ve süt dağıtıyor, apartmanın temizliğini yapıyor, bahçenin bakımı ile ilgileniyorlar.

“Bina asistanı”diyorlar
Anıl Halaçoğlu, üniversite mezunu olduğunu öğrenenlerin şaşırdığını belirterek, “Diplomamı görmek isteyen bile oluyor. Apartmandakiler kibar insanlar, bana kapıcı demiyorlar, ‘bina asistanı’ sıfatını yakıştırdılar” dedi. Fotoğraflar: Yavuz ALATAN


“İŞİM VAR, ŞANSLIYIM’’

Yıldızevler semtindeki Seğmen Sitesi’nde çalışan 32 yaşındaki Anıl Halaçoğlu, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Büro Yönetimi ve Yönetici Asistanlığı mezunu. Eşi Gamze de Pamukkale Üniversitesi Tıbbi Dokümantasyon ve Sekreterlik bölümünü bitirdi. Okuldan mezun olduktan sonra bir süre turizm organizasyon şirketinde çalışan Anıl, KPSS’den yüksek puan almasına rağmen kamuda iş bulamadı. Seyahatler nedeniyle ve şartları elverişli olmadığı için turizm şirketinden de ayrıldı. Türkiye’de 5 milyonu aşkın işsiz olduğunu belirten ve kendisini şanslı hissettiğini söyleyen Halaçoğlu, şunları söyledi:

“HER KAPIDAN BOŞ DÖNDÜM”

“Asgari ücretle kapıcılık yapıyorum. Biri 5 yaşında, diğeri 10 aylık iki çocuğumuz var. Eşim de üniversite mezunu. Geçmişte bir mağazada çalıştı ama çocuk doğunca ayrıldı. Şimdi birlikte apartmanın işleriyle ilgileniyoruz. İşimi küçümsemiyorum. Buradan aldığım tek maaşla ailemi geçindiriyorum. Geçmişte bir turizm şirketinde çalıştım ama şartlar düzenli değildi. Defalarca KPSS’ye girdim, kamuya giremedim. Özel sektörde de iş yok. Sonunda bir tanıdığım bu apartmana kapıcı arandığını söyledi ve başvuru yaptım. Sabah 06.30’da servise çıkıyorum, Apartman sakinlerinin isteklerini kapılarına bırakıyorum. 09.30 ve 13.30’da birer servis daha var. Öğleden sonra binayı temizliyorum, bahçe işleriyle uğraşıyorum. 19.30’da apartmanın çöpünü alıyorum. Haftada bir izin günüm var. Bazı insanlar statüye bakıyor ancak her şey statü değil. Çok sayıda üniversite mezunu işsiz. Özel sektörde şu an için yapabileceğim en iyi iş bu. 5 yaşındaki oğlum belediyenin kreşine gidiyor. Eşim de küçük çocuğumuzu büyütüyor. Apartmanda komşuluk ilişkileri de çok güzel, işimden memnunum.”