Orta sahalar bu işin üretim merkezi. Kanat savunmalar hücuma çıkmada etkisiz olursa iş forvetlerin bireysel becerilerine kalır. Hücum hattında yakın ve iyi markaj olursa bu etkinlik çok azalır. Kadıköy’de taraftar hemen gol bekliyor. Tribünlerin bu isteği sahaya bitmek tükenmek bilmeyen baskı ile sağlanır. Bunun için takımın seyircisine bu duyguyu hissettirmesi şart. İki isabetli şut ve bir net gol pozisyonu ile devreyi kapatmak hoş bir tablo değil.
Szymanski yedek kulübesinde. Formsuz bunu kabul ediyorum. Krunic, İsmail ve Mert Hakanlı orta saha ise ortaya bir şey çıkaramadı. Tadic ve Cengiz, Dzeko’nun beklediği pas konforunu sağlamakta çok iyi değildiler. Fenerbahçe için artık her maç final önemi taşıyor. Maça başlangıçların coşkulu olması lazım. Şampiyonluğa oynayan bir takımın evinde veya deplasmanda aynı duyguyu mutlaka yaşaması gerekiyor. Aksi takdirde taraftarın sessizleşir ve sen de takım olarak strese girersin. Fenerbahçe’nin hazırlık pasları yaparken Kasımpaşa’nın yaptığı pres, organize çıkışları etkiledi. Bu işlerde B, hatta C planlarının olması gerekiyor. İşler duran top veya rakip savunmanın hata yapması beklentisine dönerse bir bakmışsın golü yemişsin. Çünkü sadece gol atmayı düşünüyorsun şuursuzca. Porozo’nun golü böyle geldi.
Golü yedikten 6 dakika sonra serbest vuruştan Mert Hakan golü atmasa ne olurdu? Batshuayi oyuna daha erken girmeliydi. Dzeko çok yıpranmıştı. Fred bu takımın kumanda merkezi. O olmadığı zaman takım arıza yapıyor. Jesus döneminde beklenmedik kayıplar şampiyonluğun kaybedilmesine neden olmuştu.
Bu maçta VAR sistemi olmasa büyük moralsizlik yaşanacaktı.
Takımda öyle bir stres var ki, Batshuayi penaltıyı kaçırdı derken top önüne geldi ve 3 puanı kazandı Fenerbahçe.