Ben gülüşüne öldüm;
O ölüşüme güldü.
Farklıydık işte... (Özdemir Asaf)
Yılbaşı gecesi, dostluğun ve neşenin taçlandığı o büyülü anlardan biridir. Masada toplanırız; kimi hatıraları anlatır, kimi yeni umutlarından bahseder. Ama asıl olan, kahkahaların yankılandığı o anlarda kalplerimizin birbirine dokunmasıdır.
Size ‘gülmeyin’ diyebilirler. Kadın kahkahasına tahammülleri bile olmayabilir. Onlara inat bu akşam gülün, eğlenin, şarkı söyleyin, sarılın birbirinize...
★★★
Charlie Chaplin, “Gülmek hayatın en güzel intikamıdır” der. Yeni bir yıla girerken gülmek, geçmişin ağırlığını sırtımızdan bırakmak gibidir. Kahkaha hem ruhun iyileşmesi hem de hayata yeniden bağlanmasıdır.
★★★
Şair Cemal Süreya’nın dediği gibi: “Gülümseme, bir insanı insana bağlar.” İşte o gülümsemelerle dolu bir masa düşünün; dostlarınızın sesiyle şenlenen bir gece… Yılbaşı, paylaşılan bir gülümsemenin en saf halidir.
★★★
Ben gülüşleri severim. Gülümseyen ve gülümseten olmak önemli bir meziyettir.
Espri yeteneği olanlara bakın. Çevresinde sevilen, popüler kişiler olduğunu fark edeceksiniz. Liderler ve iyi patronlar; fıkra anlatan, güldüren, esprili kimselerdir. Çünkü espri, karşındaki ile empati kurma, onun neye gülüp gülmeyeceğini anlamaktır. Ben ne zaman matrak birine rastlasam, onun zeki olduğunu kavrarım.
★★★
Belki çok acı bir yıl geçirdiniz, belki canınız yerin dibine girmek istiyor. Belki de yapayalnızsınız. Siz yine de beni dinleyin. Bu akşam televizyonunuzu açın, yanına da ne istiyorsanız onu açın... “Acıya kahkaha atabilmek bir sanatsa eğer, ben çok pahalı bir tabloyum” der ABD’li yazar Charles Bukowski. Bu akşam gülmeye çalışın, yarın daha iyi hissedeceksiniz.
★★★
İnsana gülmek yakışır, doğrudur da... Çünkü doğada sadece insana özgüdür gülmek. Sadece insan, gülerek, güldürerek onlarca, binlerce kişinin kalbini fethedebilir.
İnsan gülebildiği kadar insandır (Moliere).
Dostlarımızın, evlatlarımızın, sevdiklerimizin bir gülüşü, tek bir fotoğrafı, tek bir candan telefonu ta uzaklardan içimizi ısıtır, öyle değil mi?
Usta şair Ümit Yaşar Oğuzcan haksız mı şu dizelerinde;
Ben senin en çok gülüşünü sevdim
Sevindiren, içinde umut çiçekleri açtıran
Unutturur bana birden acıları, güçlükleri
Dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman.
Hadi ayağa kalkın, silkelenin! Bu gece ne olursa olsun, yeni umutlarla, gülerek yeni bir yıla girelim. Unutmayalım ki, ağlamak köleliğin, gülmek özgürlüğün ifadesidir. Gülmeyen, gülemeyen insanlardan oluşan bir toplum birlikteliğini kaybetmiştir.
