Türkiye, 46 yıl önce nisan ayı başında, “Milliyetçi Cephe” hükümetleri ile tanıştı. Siyasi arena gergin, ekonomi zorda, terör zirvedeydi ama liderler ve siyasetçiler birbirlerine, kadayıf ikram edecek kadar dialog içindeydi. Cami avlusunda karşılaşıp birbirlerinin elini sıkmadıkları zamanlar olsa da, söylemlerinde bugünkü gibi ağır hakaret ve küfürlü ifadeler yoktu. Süleyman Demirel, Necmettin Erbakan, Alpaslan Türkeş liderliğindeki 3 parti de, bu ortamda önce 1975, sonra da 1977’de iki ayrı koalisyon hükümeti kurdular.
Türkiye, 46 yıl önce Milliyetçi Cephe hükümetleriyle tanışmıştı.
İlk koalisyonda Cumhuriyetçi Güven Partisi lideri Turhan Feyzioğlu da vardı. Kısaca MC olarak anılan hükümetlerden ilkinin ömrü 2 yıl, diğerinin ise sadece 6 ay sürdü. Ardından Bülent Ecevit’in Güneş Motel’de 11 bağımsız ile kurduğu hükümet ve 12 Eylül darbesi ile kesintiye uğrayan Demirel hükümeti geldi. MC’ler dönemi, Türkiye’de kutuplaşmanın arttığı yıllar oldu. Demirel, koalisyon ortakları arasındaki anlaşmazlıkların artması ve 2. MC’nin sona ermesinin ardından, 12 Eylül öncesi tek başına son hükümeti kurdu.
Erbakan ve Türkeş, Demirel'le koalisyon kurmuştu.
“Örtülü MC” olan bu hükümete, Necmettin Erbakan ve Alpaslan Türkeş de dışarıdan destek verdi. Ancak özellikle Erbakan gidişattan hiç de memnun değildi. İki odun parçası ile basın toplantısı düzenleyip, üzerlerine 'Demirel odunu' ve 'Ecevit odunu' diye bile yazdı.
Erbakan, destek vermesine rağmen hükümeti sert bir şekilde eleştiriyordu.
“Kadayıfın altını kızartmak” deyimini de Türk siyasetine o günlerde soktu. Erbakan hükümeti gönülsüz biçimde 'kerhen' desteklediklerini açıkça dile getirdi. “Neyi bekliyorsunuz?” şeklindeki soruya ise “Kadayıfın altının kızarmasını” cevabını verdi.
Necmettin Erbakan'ın Meclis'teki odasında Başbakan Süleyman Demirel'e elleriyle kadayıf ikram etmesi çok konuşulmuştu.
Bunun anlamını da, “Kadayıfın altı kızarmadan hükümeti uzaklaştıracak olursanız, aynı zihniyet milleti aldatmanın yeni bir fırsatını bulur. Onun için kadayıfın altının kızarmasını bekleyeceğiz” diyerek açıkladı.
Üç parti liderinin yaptığı toplantılar sonrası 1975 ve 1977’de iki ayrı MC hükümeti kurulmuştu.
Siyaset sahnesinde, “Kadayıfın altı kızardı, kızarmadı” tartışması başladı. Erbakan dışarıdan da olsa hükümeti destekliyor ama eleştirileri de sıralıyordu. 'Kadayıf' esprisi de çok tutmuştu. O günlerde Milli Selamet Partisi lideri olarak 'anahtar' konumda bulunan Erbakan, Başbakan Demirel’den randevu istedi.
KUTUPLAŞMANIN ARTTIĞI DÖNEM
Birinci ve 2. MC Hükümetleri döneminde Türkiye sancılı günler geçirdi. 39 kişinin hayatını kaybettiği 1 Mayıs olayları yaşandı. Büyükelçilerimiz yurt dışında Asala terörüne kurban gitti. 2. MC hükümetinin Gümrük Tekel Bakanı MHP’li Gün Sazak, bakanlık görevinden iki yıl sonra silahlı saldırı sonucu hayatını kaybetti. MC’ler dönemi, kutuplaşmaların arttığı, sık sık devalüasyonların yaşandığı, terörün zirve yaptığı, grevlerin eksik olmadığı ve sağ-sol çatışmalarının hızlandığı yıllar olarak tarihe geçti.
DEĞİŞMEZ İSİMLER
Birinci ve 2. MC hükümetlerinde Başbakan ve 33 bakan görev aldı. AP’den İhsan Sabri Çağlayangil, her iki kabinede de Dışişleri Bakanı oldu. MSP’den Oğuzhan Asiltürk ise ilk kabinede İçişleri, ikincisinde Sanayi Bakanıydı. MSP’den Korkut Özal da önce Gıda Tarım, sonra İçişleri Bakanı olarak iki MC’de de yer aldı. AP’li Nahit Menteşe kabinelere Ulaştırma ve Milli Eğitim Bakanı olarak girdi. Ali Şevki Erek ise, değişmez Gençlik Spor Bakanıydı.
ELLERİYLE SERVİS YAPTI
Meclis’teki odasında ziyarete giderken bir tepsi kadayıf da götürdü. Elinde çatal bıçakla servisi de kendisi yapıp Demirel’e ikram etti. O gün çekilen fotoğraflarda Demirel’in yüz ifadesi, kadayıflı ziyaretten pek hoşnut olmadığını gösteriyordu. İktidarda Demirel vardı ama, hükümeti dışarıdan desteklemesine rağmen bu desteğini her an çekip, hükümeti düşürme sinyali veren ve muhalefet yapan Erbakan da sahnedeydi… 12 Eylül’e doğru yol alınırken, liderler diyalog kanallarını açık tutup kadayıf tepsisinin önünde buluşabiliyordu.
